Псалми 38
1 Давидов псалом, за спомен. Господи, в негодуванието Си не ме изобличавай, И в гнева Си не ме наказвай.
Davidin Psalmi muistoksi. Herra, älä rankaise minua vihassas, ja älä kurita minua hirmuisuudessas!
2 Защото стрелите ти се забиха в мене, И ръката Ти тежи на мене.
Sillä sinun nuoles ovat minuun kiinnitetyt, ja sinun kätes painaa minua.
3 Няма здраве в месата ми поради Твоя гняв; Няма спокойствие в костите ми поради моя грях.
Ei ole terveys minun ruumiissani, sinun uhkauksestas: ja ei ole rauhaa minun luissani, minun synteini tähden.
4 Защото беззаконията ми превишиха главата ми; Като тежък товар натегнаха на мене.
Sillä minun syntini käyvät pääni ylitse; niinkuin raskas kuorma ovat he ylen raskaaksi tulleet.
5 Смърдят и гноясват раните ми Поради безумието ми.
Minun haavani haisevat ja mätänevät minun hulluuteni tähden.
6 Превит съм и съвсем се сгърбих: Цял ден ходя нажален.
Minä käyn kymärässä ja kumarruksissa: yli päivää minä käyn murheissani.
7 Защото всичките ми вътрешности са запалени, И няма здраве в месата ми.
Sillä minun kupeeni peräti kuivettuvat, ja ei ole mitään tervettä minun ruumiissani.
8 Изнемощях и пре много съм смазан, Охкам поради безпокойствието на сърцето си.
Minä olen ylen paljon runneltu ja lyöty rikki: minä myrisen minun sydämeni kivusta.
9 Господи, известно е пред Тебе е всичкото ми желание, И стенанието ми не е скрито от Тебе.
Herra, sinun edessäs on kaikki minun haluni, ja minun huokaukseni ei ole sinulta salattu.
10 Сърцето ми туптя, силата ми ме оставя, А светлината на очите ми, и тя не е в мене.
Minun sydämeni värisee, minun voimani on minusta luopunut, ja minun silmäini valkeus ei ole minun tykönäni.
11 Приятелите ми и близките ми странят от язвите ми, И роднините ми стоят надалеч.
Minun ystäväni ja lähimmäiseni ovat kohdastansa minua vastaan, ja minun omaiseni seisovat kaukana.
12 Също и ония, които искат живота ми, турят примки за мене; Ония, които желаят злото ми, говорят пакостни неща, И измислюват лъжи цял ден.
Jotka minun sieluani etsivät, ne virittelevät paulat minun eteeni, ja jotka minulle pahaa suovat, ne puhuvat sulaa pahuutta, ja petosta joka päivä ajattelevat.
13 Но аз, като глух, не чувам, И съм като ням, който не отваря устата си.
Mutta minun täytyy olla niinkuin kuuron, ja ei mitään kuuleman, ja niinkuin mykän, joka ei avaja suutansa,
14 Да! съм като човек, който не чува, В чиито уста няма изобличения.
Ja minun täytyy olla niinkuin se, joka ei mitään kuule, ja jonka suussa ei ole vastausta.
15 Понеже на Тебе, Господи, се надявам, Ти ще отговориш, Господи Боже мой;
Mutta minä odotan sinua, Herra; sinä, Herra, minun Jumalani, kuultelet minua.
16 Защото рекох: Да не тържествуват над мене, Да не се големеят над мене, когато се подхлъзне ногата ми.
Sillä minä ajattelen, ettei heidän suinkaan pidä minusta iloitseman: jos minun jalkani kompastuis, niin he kerskaisivat sangen paljon minusta.
17 Защото съм близо да падна, И скръбта ми е винаги пред мене;
Sillä minä olen tehty kärsimään, ja minun kipuni on alati minun edessäni.
18 Понеже аз ще призная беззаконието си, Ще тъжа за греха си.
Sillä minä julistan pahan tekoni, ja murehdin syntini tähden.
19 Но моите неприятели са пъргави и силни, И ония, които несправедливо ме мразят, се умножиха.
Mutta minun viholliseni elävät ja ovat väkevät: ne ovat suuret, jotka minua syyttömästi vihaavat.
20 Също и ония, които въздават зло за добро, ми се противят Понеже следвам доброто.
Ja ne, jotka minulle maksavat pahalla hyvän, asettavat heitänsä minua vastaan, että minä hyvää noudatan.
21 Да ме не оставиш, Господи; Боже мой, да се не отделиш от мене.
Älä hylkää minua, Herra: minun Jumalani, älä ole kaukana minusta!
22 Бързай да ми помогнеш, Господи, спасителю мой.
Riennä minua auttamaan, Herra, minun autuuteni!
