Псалми 2

1 Защо се разоряват народите, И племената намислюват суета?

Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

2 Опълчват се земните царе, И управниците се наговарят заедно, Против Господа и против Неговия помазаник, като казват:

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.

3 Нека разкъсаме връзките им, И нека отхвърлим от себе си въжетата им.

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

4 Тоя, Който седи на небесата, ще се смее; Господ ще им се поругае.

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

5 Това ще им продума в гнева Си, И в тежкото Си негодувание ще ги смути, казвайки:

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

6 Но Аз поставих Царя Си На Сион, светия Мой хълм.

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.

7 Аз ще изявя постановлението; Господ ми каза: Ти си Мой Син; Аз днес те родих.

RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

8 Поискай от Мене и Аз ще ти дам народите за твое наследство, И земните краища за твое притежание.

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

9 Ще ги съкрушиш с желязна тояга, Ще ги строшиш като грънчарски съд.

Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

10 Сега, прочее, вразумете се, о царе; Научете се земни съдии.

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

11 Слугувайте на Господа със страх, И радвайте се с трепет.

RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

12 Целувайте Избраника, за да се не разгневи, Та погинете в пътя; Защото скоро ще пламне Неговият гняв. Блажени са всички, които се надяват на Него.

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!