< Псалми 18 >
1 За първия певец. Псалом на Господния слуга Давид, който е говорил Господу думите на тая песен в деня, когато Господ го избавил от ръката на всичките му неприятели и от ръката на Саула. И рече: Любя Те, Господи, сило моя.
Para o regente. Do servo do SENHOR, chamado Davi, o qual falou as palavras deste cântico ao SENHOR, no dia em que o SENHOR o livrou das mãos de todos os seus inimigos, e das mãos de Saul. Ele disse: Eu te amarei, SENHOR, [tu és] minha força.
2 Господ е скала моя, крепост моя и избавител мой, Бог мой, канара моя, на Когото се надявам, Щит мой, рога на избавлението ми и високата ми кула
O SENHOR é minha rocha, e minha fortaleza, e meu libertador, meu Deus, meu rochedo, em quem confio; [é] meu escudo, e a força da minha salvação, meu alto refúgio.
3 Ще призова Господа, Който е достохвален; Така ще бъда избавен от неприятелите си.
Eu clamei ao SENHOR digno de louvor; e fiquei livre de meus inimigos.
4 Връзките на смъртта ме окръжиха; Порои от беззаконие ме уплашиха.
Cordas de morte me cercaram; e riachos de maldade me encheram de medo.
5 Връзките на преизподнята ме обвиха; Примките на смъртта ме стигнаха. (Sheol )
Cordas do Xeol me envolveram; laços de morte me afrontaram. (Sheol )
6 В утеснението си призовах Господа. И към Бог мой викнах; От храма Си Той чу гласа ми, И викането ми пред Него стигна в ушите Му.
Em minha angústia, clamei ao SENHOR, e roguei a meu Deus; desde o seu Templo ele ouviu a minha voz; e o meu clamor diante de seu rosto chegou aos ouvidos dele.
7 Тогава се поклати и потресе земята; Основите на планините се разлюляха И поклатиха се, защото се разгневи Той.
Então a terra de abalou e tremeu; e os fundamentos dos montes de moveram e foram abalados, porque ele se irritou.
8 Дим се издигаше от ноздрите Му, И огън из устата му поглъщаше; Въглища се разпалиха от Него.
Fumaça subiu de seu nariz, e fogo consumidor saiu de sua boca; carvões foram acesos por ele.
9 Той сведе небесата и слезе; И мрак бе под нозете Му.
Ele moveu os céus, e desceu; e as trevas [estavam] debaixo de seus pés.
10 Възседна на херувим и летя; Летя не ветрени крила.
Ele montou sobre um querubim, e fez seu voo; e voou veloz sobre as assas do vento.
11 Положи за Свое скривалище тъмнината, За покров около Си тъмните води, Гъстите въздушни облаци.
Ele pôs as trevas como seu esconderijo; pôs a sua tenda ao redor dele; trevas das águas, nuvens dos céus.
12 О святкането пред Него Преминаха през облаците Му Град и огнени въглища.
Do brilho de sua presença suas nuvens se espalharam, [e também] a saraiva, e as brasas de fogo.
13 И гръмна Господ от небето, Всевишният даде гласа Си, Град и огнени въглища.
E o SENHOR trovejou nos céus; e o Altíssimo soltou sua voz; saraiva e brasas de fogo [caíram].
14 И прати стрелите Си та ги разпръсна, Да! светкавици в изобилие та ги смути.
Ele mandou suas flechas, e os dispersou; e [lançou] muitos raios, e os perturbou.
15 Тогава се явиха коритата на водите, Откриха се основите на вселената От твоето изобличение, Господи, От духането на дъха на ноздрите Ти.
E as profundezas das águas foram vistas, e os fundamentos do mundo foram descobertos por tua repreensão, SENHOR, pelo sopro do vento do teu nariz.
16 Прати от височината, взе ме, Извлече ме из големи води.
Desde o alto ele enviou, [e] me tomou; tirou-me de muitas águas.
17 Избави ме от силния ми неприятел, От ония, които ме мразеха; Защото бяха по-силни от мене.
Ele me livrou do meu forte inimigo, e daqueles que me odeiam; porque eles eram mais poderosos do que eu.
18 Стигнаха ме в деня на бедствието ми; Но Господ ми стана подпорка.
Eles me confrontaram no dia de minha calamidade; mas o SENHOR ficou junto de mim.
19 И изведе ме на широко, Избави ме, защото имаше благоволение към мене.
Ele me tirou para um lugar amplo; ele me libertou, porque se agradou de mim.
20 Въздаде ми Господ според правдата ми; Според чистотата на ръцете ми възнагради ме,
O SENHOR me recompensou conforme a minha justiça; conforme a pureza das minhas mãos ele me retribuiu.
21 Защото съм опазил пътищата Господни, И не съм се отклонил от Бога мой в нечестие.
Porque eu guardei os caminhos do SENHOR; nem me [afastei] do meu Deus praticando o mal.
22 Защото всичките Му съдби са били пред мене, И от повеленията Му не съм се отдалечил.
Porque todos os juízos dele estavam diante de mim; e não rejeitei seus estatutos para mim.
23 Непорочен бях пред Него, И опазих се от беззаконието си.
Mas eu fui fiel com ele; e tomei cuidado contra minha maldade.
24 Затова Господ ми въздаде според правдата ми, Според чистотата на ръцете ми пред очите Му.
Assim o SENHOR me recompensou conforme a minha justiça; conforme a pureza de minhas mãos perante seus olhos.
25 Към милостивия, Господи, милостив ще се явиш, Към непорочния, непорочен ще се явиш.
Com o bondoso tu te mostras bondoso; [e] com o homem fiel tu te mostras fiel.
26 Към чистия, час ще се явиш, И към развратния, противен ще се явиш.
Com o puro tu te mostras puro; mas com o perverso tu te mostras agressivo.
27 Защото оскърбени люде Ти ще спасиш; А очи горделиви ще смириш.
Porque tu livras ao povo aflito, e humilhas aos olhos que se exaltam.
28 Защото Ти ще запалиш светилото ми; Господ Бог мой ще озари тъмнината ми;
Porque tu acendes minha lâmpada; o SENHOR meu Deus ilumina as minhas trevas.
29 Защото чрез Тебе разбивам полк; Чрез Бога мой прескачам стена.
Porque contigo eu marcho [contra] um exército; e com meu Deus eu salto um muro.
30 Колкото за Бога, Неговият път е съвършен; Словото на Господа е опитано; Той е щит на всички, които уповават на Него.
O caminho de Deus é perfeito; a palavra do SENHOR é refinada; ele [é] escudo para todos os que nele confiam.
31 Защото кой е Бог освен Господа? И кой е канара, освен нашия Бог?
Porque quem é Deus, a não ser o SENHOR? E quem é rocha, a não ser o nosso Deus?
32 Бог, Който ме препасва със сила, И прави съвършен пътя ми,
Deus [é] o que me veste de força; e o que dá perfeição ao meu caminho.
33 Той прави нозете ми като нозете на елените, И ме поставя на високите ми места.
Ele faz meus pés como o das cervas; e me põe em meus lugares altos.
34 Учи ръцете ми да воюват, Тъй щото мишците ми запъват меден лък.
Ele ensina minhas mãos para a guerra, [de modo que] um arco de bronze se quebra em meus braços.
35 Ти си ми дал и щит на избавлението Си; Твоята десница ме е поддържала И Твоята благодат ме е направила велик.
Também tu me deste o escudo de tua salvação, e tua mão direita me sustentou; e tua mansidão me engrandeceu.
36 Ти си разширил стъпките ми под мене; И нозете ми не се подхлъзнаха.
Tu alargaste os meus passos abaixo de mim; e meus pés não vacilaram.
37 Гоних неприятелите си и ги стигнах, И не се върнах, докато ги не довърших.
Persegui a meus inimigos, e eu os alcancei; e não voltei até os exterminá-los.
38 Стрих ги, те не можаха да се подигнат; Паднаха под нозете ми.
Eu os perfurei, que não puderam mais se levantar; caíram debaixo dos meus pés.
39 Защото си ме препасал със сила за бой; Повалил си под мене въставащите против мене.
Porque tu me preparaste com força para a batalha; fizeste se curvarem abaixo de mim aqueles que contra mim tinham se levantado.
40 Сторил си да обърнат гръб към мене неприятелите ми, За да изтребя ония, които ме мразят.
E tu me deste a nuca de meus inimigos; destruí aos que me odiavam.
41 Извикаха, но нямаше избавител, Към Господа, но не ги послуша.
Eles clamaram, mas não havia quem os livrasse; [clamaram até] ao SENHOR, mas ele não lhes respondeu.
42 Тогава ги стрих като прах пред вятъра; Изхвърлих ги като калта на пътищата.
Então eu os reduzi a pó, como a poeira ao vento; eu os joguei fora como a lama das ruas.
43 Ти си ме избавил и от съпротивленията на людете; Поставил си ме глава на народите: Народ, когото не познавах, слугува на мене,
Tu me livraste das brigas do povo; tu me puseste como cabeça das nações; o povo que eu não conhecia me serviu.
44 Щом чуха за мене, те ме и послушаха; Даже чужденците се преструваха, че ми се покоряват.
Ao [me] ouvirem, [logo] me obedeceram; estrangeiros se sujeitaram a mim.
45 Чужденците отслабнаха, И разтреперани излязоха из яките си скривалища.
Estrangeiros se enfraqueceram; e tremeram de medo desde suas extremidades.
46 Жив е Господ, и благословена да бъде Канарата ми, И да се възвиси Бог на избавлението ми,
O SENHOR vive, e bendito [seja] minha rocha; e exaltado [seja] o Deus de minha salvação;
47 Бог, Който мъздовъздава за мене, И покорява под мене племена,
O Deus que dá minha vingança, e sujeita aos povos debaixo de mim;
48 Който ме избавя от неприятелите ми. Да! Ти ме възвишаваш над въставащите против мене, Избавяш ме от насилника.
Aquele que me livra dos meus inimigos; tu também me exaltas sobre aqueles que se levantam contra mim; tu me livras do homem violento.
49 Затова ще Те хваля, Господи, между народите, И на името Ти ще пея.
Por isso, SENHOR, eu te louvarei entre as nações, e cantarei ao teu Nome;
50 Ти си, който даваш велико избавление на царя Си, И показваш милосърдие към помазаника Си, Към Давида и към потомството му до века.
Que faz grandes as salvações de seu Rei, e pratica a bondade para com o seu ungido, com Davi, e sua semente, para sempre.