Псалми 147
1 Хвалете Господа; защото е добро нещо да пеем хваления на нашия Бог, Защото е приятно, и хвалението е прилично.
Αινείτε τον Κύριον· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα.
2 Господ гради Ерусалим, Събира Израилевите заточеници.
Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θέλει συνάξει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ.
3 Изцелява съкрушените в сърце И превързва скърбите им.
Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών.
4 Изброява числото на звездите. Нарича ги всички по име.
Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· Καλεί τα πάντα ονομαστί.
5 Велик е нашият Господ, и голяма и силата Му; Разумът Му е безпределен.
Μέγας ο Κύριος ημών και μεγάλη η δύναμις αυτού· η σύνεσις αυτού αμέτρητος.
6 Господ укрепва кротките, А нечестивите унижава до земята.
Ο Κύριος υψόνει τους πράους, τους δε ασεβείς ταπεινόνει έως εδάφους.
7 Пейте Господу и благодарете Му. Пейте хваления с арфа на нашия Бог.
Ψάλατε εις τον Κύριον ευχαριστούντες· ψαλμωδείτε εις τον Θεόν ημών εν κιθάρα·
8 Който покрива небето с облаци, Приготвя дъжд за земята, И прави да расте трева по планините;
τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας· τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γήν· τον αναδιδόντα χόρτον επί των ορέων·
9 Който дава храна на животните И на гарвановите пилета, които пиукат.
τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων, οίτινες κράζουσι προς αυτόν.
10 Не се удоволствува в силата на коня, Нито има благоволение в краката на мъжете.
Δεν χαίρει εις την δύναμιν του ίππου· δεν ηδύνεται εις τους πόδας του ανδρός.
11 Господ има благоволение в ония, които Му се боят, В ония, които уповават на Неговата милост.
Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.
12 Слави Господа, Ерусалиме; Хвали твоя Бог, Сионе;
Επαίνει, Ιερουσαλήμ, τον Κύριον· αίνει τον Θεόν σου, Σιών.
13 Защото Той закрепява лостовете на твоите порти, Благославя чадата ти всред тебе.
Διότι ενεδυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ηυλόγησε τους υιούς σου εν μέσω σου.
14 Установява мир в твоите предели, Насища те с най изрядната пшеница.
Βάλλει ειρήνην εις τα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος του σίτου.
15 Изпраща заповедтта Си по земята; Словото Му тича много бърже;
Αποστέλλει το πρόσταγμα αυτού εις την γην, ο λόγος αυτού τρέχει ταχύτατα.
16 Дава сняг като вълна, Разпръсва сланата като пепел,
Δίδει χιόνα ως μαλλίον· διασπείρει την πάχνην ως στάκτην.
17 Хвърля леда си като уломъци; Пред мраза Му кой може устоя?
Ρίπτει τον κρύσταλλον αυτού ως κομμάτια· έμπροσθεν του ψύχους αυτού τις δύναται να σταθή;
18 Пак изпраща словото Си и ги разтопява; Прави вятъра си да духа, и водите текат.
Αποστέλλει τον λόγον αυτού και διαλύει αυτά· φυσά τον άνεμον αυτού, και τα ύδατα ρέουσιν.
19 Възвестява словото Си на Якова, Повеленията Си и съдбите Си на Израиля.
Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ.
20 Не е постъпил така с никой друг народ; И те не са познали съдбите Му. Алилуя!
Δεν έκαμεν ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.
