Псалми 124

1 Давидова песен на възкачванията. Ако не беше Господ с нас, (Нека рече сега Израил),

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, lo dica pure ora Israele,

2 Ако не беше Господ с нас, Когато се надигнаха човеци против нас,

se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, quando gli uomini si levarono contro noi,

3 Тогава те биха ни погълнали живи, Когато яростта им пламтеше против нас,

allora ci avrebbero inghiottiti tutti vivi, quando l’ira loro ardeva contro noi;

4 Тогава водите биха ни потопили, Пороят би преминал върху душата ни,

allora le acque ci avrebbero sommerso, il torrente sarebbe passato sull’anima nostra;

5 Тогава надигнатите води Биха преминали върху душата ни.

allora le acque orgogliose sarebbero passate sull’anima nostra.

6 Благословен да е Господ, Който не ни предаде в зъбите им като лов!

Benedetto sia l’Eterno che non ci ha dato in preda ai loro denti!

7 Душата ни се избави като птица от примката на ловците; Примката се строши, и ние се избавихме.

L’anima nostra è scampata, come un uccello dal laccio degli uccellatori; il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.

8 Помощта ни е в името на Господа, Който направи небето и земята.

Il nostro aiuto è nel nome dell’Eterno, che ha fatto il cielo e la terra.