Псалми 109
1 За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
2 Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
3 Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
4 За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
5 И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6 Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
7 Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
8 Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.
Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
9 Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
10 Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11 Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
12 Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
13 Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
14 Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;
Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
15 Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,
Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16 Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
17 Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
18 Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19 Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
20 Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
21 А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22 Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
23 Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24 Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
25 И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.
Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26 Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
27 За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28 Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
29 Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30 И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;
RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
31 Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
