< Псалми 109 >
1 За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;
Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.
2 Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;
Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.
3 Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.
E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.
4 За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.
Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.
5 И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.
Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.
6 Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.
Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.
7 Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.
Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.
8 Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.
Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.
9 Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,
Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.
10 Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.
E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.
11 Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.
Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.
12 Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.
Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.
13 Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.
Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.
14 Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;
Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.
15 Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,
[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.
16 Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.
Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.
17 Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.
Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.
18 Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.
E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.
19 Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.
Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.
20 Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.
Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.
21 А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,
Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;
22 Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.
Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.
23 Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.
Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.
24 Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.
Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.
25 И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.
E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.
26 Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,
Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;
27 За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.
Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.
28 Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.
Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.
29 Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.
Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.
30 И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;
Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;
31 Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.
Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.