Псалми 109
1 За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;
Ó Deus do meu louvor, não te cales,
2 Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;
Pois a bocca do impio e a bocca do enganador estão abertas contra mim: teem fallado contra mim com uma lingua mentirosa.
3 Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.
Elles me cercaram com palavras odiosas, e pelejaram contra mim sem causa.
4 За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.
Em recompensa do meu amor são meus adversarios: mas eu faço oração.
5 И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.
E me deram mal pelo bem, e odio pelo meu amor.
6 Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.
Põe sobre elle um impio, e Satanaz esteja á sua direita.
7 Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.
Quando fôr julgado, saia condemnado; e a sua oração se lhe torne em peccado.
8 Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.
Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu officio.
9 Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,
Sejam orphãos os seus filhos, e viuva sua mulher.
10 Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.
Sejam vagabundos e pedintes os seus filhos, e busquem o pão dos seus logares desolados.
11 Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.
Lance o credor a mão a tudo quanto tenha, e despojem os estranhos o seu trabalho.
12 Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.
Não haja ninguem que se compadeça d'elle, nem haja quem favoreça os seus orphãos.
13 Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.
Desappareça a sua posteridade, o seu nome seja apagado na seguinte geração.
14 Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;
Esteja na memoria do Senhor a iniquidade de seus paes, e não se apague o peccado de sua mãe.
15 Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,
Antes estejam sempre perante o Senhor, para que faça desapparecer a sua memoria da terra.
16 Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.
Porquanto não se lembrou de fazer misericordia; antes perseguiu ao varão afflicto e ao necessitado, para que podesse até matar o quebrantado de coração.
17 Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.
Visto que amou a maldição, ella lhe sobrevenha, e assim como não desejou a benção, ella se affaste d'elle.
18 Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.
Assim como se vestiu de maldição, como d'um vestido, assim penetre ella nas suas entranhas como agua, e em seus ossos como azeite.
19 Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.
Seja para elle como o vestido que o cobre, e como cinto que o cinja sempre.
20 Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.
Seja este o galardão dos meus contrarios, da parte do Senhor, e dos que fallam mal contra a minha alma.
21 А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,
Mas tu, Deus Senhor, trata comigo por amor do teu nome, porque a tua misericordia é boa; livra-me,
22 Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.
Pois estou afflicto e necessitado, e o meu coração está ferido dentro de mim.
23 Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.
Vou-me como a sombra que declina; sou sacudido como o gafanhoto.
24 Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.
De jejuar estão enfraquecidos os meus joelhos, e a minha carne emmagrece.
25 И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.
E ainda lhes sou opprobrio; quando me contemplam, movem as cabeças.
26 Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,
Ajuda-me, Senhor Deus meu, salva-me segundo a tua misericordia.
27 За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.
Para que saibam que esta é a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.
28 Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.
Amaldiçoem elles, mas abençoa tu: quando se levantarem fiquem confundidos; e alegre-se o teu servo.
29 Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.
Vistam-se os meus adversarios de vergonha, e cubram-se com a sua propria confusão como com uma capa.
30 И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;
Louvarei grandemente ao Senhor com a minha bocca: louval-o-hei entre a multidão.
31 Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.
Pois se porá á mão direita do pobre, para o livrar dos que condemnam a sua alma.
