Псалми 109

1 За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!

2 Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;

بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.

3 Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.

با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.

4 За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.

من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.

5 И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.

به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.

6 Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.

ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.

7 Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.

بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.

8 Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.

عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.

9 Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,

فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.

10 Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.

فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.

11 Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.

طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.

12 Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.

کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.

13 Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.

نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.

14 Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;

خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.

15 Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,

گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.

16 Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.

این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.

17 Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.

دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.

18 Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.

تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.

19 Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.

20 Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.

ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.

21 А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,

اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،

22 Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.

زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛

23 Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.

همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.

24 Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.

از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.

25 И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.

نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.

26 Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,

ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،

27 За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.

تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.

28 Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.

آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.

29 Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.

دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.

30 И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;

خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،

31 Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.

زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.