Псалми 107
1 Славете Господа, защото е благ, Защото неговата милост трае до века.
Kiittäkää Herraa, sillä hän on hyvä, sillä hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.
2 Така нека говорят изкупените от Господа, Които Той изкупи от ръката на противника,
Niin sanokoot Herran lunastetut, jotka hän on lunastanut ahdistuksen alta
3 Като ги събра от страните, От изток и от запад, от север и от юг
ja koonnut pakanamaista, idästä ja lännestä, pohjoisesta ja meren puolelta.
4 Едни се скитат по пустинята, по усамотен път, Без да намират населен град
He harhailivat erämaassa, autiossa, tiettömässä maassa, löytämättä asuttua kaupunkia.
5 Гладни и жадни, Душата им примираше в тях.
Heidän oli nälkä ja jano, heidän sielunsa nääntyi heissä.
6 Тогава извикаха към Господа в бедствието си; И Той ги избави от утеснениеята им,
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
7 И заведе ги през прав път, За да отидат в населен град
Ja hän ohjasi heidät oikealle tielle, niin että he pääsivät asuttuun kaupunkiin.
8 Да славословят Господа за Неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa, hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
9 Защото насища жадна душа, И гладна душа изпълня с блага.
Sillä hän ravitsee nääntyvän sielun ja täyttää nälkäisen sielun hyvyydellä.
10 Други седяха в тъмнина и в мрачна сянка, Вързани със скръб и и с желязо,
He istuivat pimeydessä ja synkeydessä, vangittuina kurjuuteen ja rautoihin,
11 Защото се разбунтуваха против Божиите слова. И презряха съвета на Всевишния.
koska olivat niskoitelleet Jumalan käskyjä vastaan ja katsoneet halvaksi Korkeimman neuvon.
12 Затова смири сърцето им с труд; Те паднаха и нямаше кой да им помогне.
Hän masensi heidän sydämensä kärsimyksellä; he sortuivat, eikä ollut auttajaa.
13 Тогава извикаха към Господа в бедствието си; И Той ги избави от утесненията им;
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
14 Изведе ги из тъмнината и мрачната сянка. И разкъса оковите им.
Hän vei heidät ulos pimeydestä ja synkeydestä, hän katkaisi heidän kahleensa.
15 Да славословят Господа за Неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
16 Защото разби медните порти, И железните лостове сломи.
Sillä hän särkee vaskiset ovet ja rikkoo rautaiset salvat.
17 А пък безумните са в скръб поради беззаконните си пътища И поради неправдите си.
He olivat hulluja, sillä heidän vaelluksensa oli syntinen, ja he kärsivät vaivaa pahojen tekojensa tähden.
18 Душата им се гнуси от всяко ястие, А те се приближават до портите на смъртта.
Heidän sielunsa inhosi kaikkea ruokaa, ja he olivat lähellä kuoleman portteja.
19 Тогава викат към Господа в бедствието си; И Той ги избавя от утесненията им.
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
20 Изпраща словото Си та ги изцелява, И ги отървава от ямите, в които лежат.
Hän lähetti sanansa ja paransi heidät ja pelasti heidät haudasta.
21 Да славословят Господа за Неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
22 И нека принасят жертви на хвала, И радостно възвестяват делата Му.
Uhratkoot kiitosuhreja ja kertokoot riemuiten hänen töitään.
23 Ония пък, които слизат на морето в кораби, И вършат работи в големи води,
He lähtivät laivoilla merelle ja kävivät kauppaa suurilla vesillä.
24 Те виждат делата на Господа, И чудесата Му в дълбочините,
He näkivät Herran työt ja hänen ihmeelliset tekonsa meren syvyyksissä.
25 Защото, когато заповядва и дига бурния вятър, Който повдига морските вълни,
Hän sanoi sanansa ja nosti myrskytuulen, joka kohotti korkealle sen aallot.
26 Те се издигат до небесата, и пак се спущат до дълбочините Душата им се топи от бедствие.
He kohosivat taivasta kohti, he vajosivat syvyyksiin; heidän sielunsa menehtyi tuskasta.
27 Люлеят се и политат като пияни, И целият им разсъдък ги напуща.
He horjuivat ja hoippuivat kuin juopunut, ja kaikki heidän taitonsa hämmentyi.
28 Тогава викат към Господа в бедствието си; И Той ги извежда от утесненията им;
Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän päästi heidät heidän ahdistuksistaan.
29 Превръща бурята в тишина, И вълните й утихват.
Hän tyynnytti myrskyn, ja meren aallot hiljenivät.
30 Тогава те се веселят защото са утихнали; Така Той ги завежда на желаното от тях пристанище.
He iloitsivat, kun tuli tyyni, ja hän vei heidät toivottuun satamaan.
31 Да славословят Господа за неговата благост, И за чудесните Му дела към човешките чада;
Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
32 Нека Го и възвисяват в събранието на людете, И нека Го хвалят в заседанието на старейшините.
Kunnioittakoot häntä kansan seurakunnassa ja vanhinten kokouksessa häntä ylistäkööt.
33 Той превръща реки в пустиня, И водни извори в суша,
Hän muutti virrat erämaaksi ja vesilähteet kuivaksi maaksi,
34 Плодородна земя в солена пустота, Поради нечестието на жителите й.
hedelmällisen maan suola-aroksi, sen asukasten pahuuden tähden.
35 Превръща пустиня във водни езера, И суха земя във водни извори;
Hän muutti erämaan vesilammikoiksi ja kuivan maan vesilähteiksi.
36 И там заселва гладните, За да си основават градове за живеене,
Ja hän asetti nälkäiset sinne asumaan ja he rakensivat kaupungin asuaksensa.
37 И сеят ниви и садят лозя, И си добиват плодове и рожба.
Ja he kylvivät peltoja ja istuttivat viinitarhoja, jotka tuottivat satoisan hedelmän.
38 Той ги и благославя, тъй щото те много се умножават, И не дава да се намалява добитъкът им.
Hän siunasi heitä, ja he lisääntyivät suuresti, ja hän antoi heille paljon karjaa.
39 Но пак, те се намаляват и се смиряват От угнетение, бедствие и тъга.
Ja kun he vähentyivät ja vaipuivat onnettomuuden ja huolten painon alla,
40 Той излива презрение върху князете, И ги правят да се скитат в пустиня, гдето няма път;
niin hän, joka vuodattaa ylenkatsetta ruhtinasten päälle ja panee heidät harhailemaan tiettömissä autiomaissa,
41 А немотният поставя на високо от неволя, И му дава челяд като стадо.
hän kohotti köyhän kurjuudesta ja teki suvut suuriksi kuin lammaslaumat.
42 Праведните виждат това и се радват; А всяко беззаконие си затваря устата.
Oikeamieliset näkevät sen ja riemuitsevat, ja kaiken vääryyden täytyy tukkia suunsa.
43 Който е мъдър нека внимава на това; И нека размишляват човеците за Господните милости.
Joka viisas on, se ottakoon näistä vaarin ja ajatelkoon Herran armotekoja.
