Псалми 103

1 Давидов псалом. Благославяй, душе моя, Господа, И всичко що е вътре в мене нека хвали светото Му име.

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

2 Благославяй, душе моя, Господа, И не забравяй не едно от всичките Му благодеяния.

ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

3 Той е, Който прощава всичките ти беззакония, Изцелява всичките ти болести;

او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

4 Който изкупва от рова живота ти, Венчава те с милосърдие и благи милости;

جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

5 Който насища с блага душата ти ти, Тъй щото младостта ти се подновява като на орел.

جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

6 Господ извършва правда и правосъдие. За всичките угнетявани.

خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

7 Направи Моисея да позное пътищата Му, И израилтяните делата Му.

او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

8 Жалостив и милостив е Господ, Дълготърпелив и многомилостив.

خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

9 Не ще изобличава винаги, Нито ще държи гняв до века.

خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

10 Не е постъпил с нас според греховете ни, Нито е въздал нам според беззаконието ни.

او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

11 Защото колкото е високо небето от земята, Толкова голяма е милостта Му към ония, които Му се боят,

زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

12 Колкото отстои изток от запад, Толкова е отдалечил от нас престъпленията ни.

به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

13 Както баща жали чадата си, Така Господ жали ония, които Му се боят.

همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

14 Защото Той познава нашия състав, Помни, че ние сме пръст.

خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

15 Дните на човека са като трева; Като полски цвят, така цъфти.

عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

16 Защото както преминава вятърът над него, и няма го, И мястото му го не познава вече.

که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

17 Но милостта на Господа е от века и до века върху ония, които Му се боят. И правдата Му върху внуците

اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

18 На ония, които пазят завета Му, И помнят заповедите Му, за да ги изпълняват.

19 Господ е поставил престола Си на небето; И неговото царство владее над всичко.

خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

20 Благославяйте Господа, вие ангели Негови, Мощни със сила, които изпълняват словото Му, Като слушате гласа на словото Му

ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

21 Благославяйте Господа, всички Негови войнства, Негови служители, които изпълнявате волята Му.

ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

22 Благославяйте Господа, всички Негови дела. Във всяко място на владението Му. Благославяй душе моя, Господа.

ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!