Псалми 102
1 Молитва на скърбящия, когато тъжи и излива жалбата си пред Господа. Господи, послушай молитвата ми, И викът ми нека стигне до Тебе.
Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
2 Не скривай лицето Си от мене; В деня на утеснението ми приклони ухото Си към мене; В деня, когато Те призова, послушай ме незабавно.
Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
3 Защото дните ми изчезват като дим, И костите ми изгарят като огнище.
Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
4 Поразено е сърцето ми и изсъхнало като трева, Защото забравям да ям хляба си.
Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
5 Поради гласа на охкането ми Костите ми се прилепват за кожата ми.
Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
6 Приличам на пеликан в пустиня, Станал съм като бухал в развалини.
Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
7 Лишен от сън станал съм като врабче Усамотено на къщния покрив.
Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
8 Всеки ден ме укоряват неприятелите ми; Ония, които свирепеят против мене проклинат с името ми.
Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
9 Защото ядох пепел като хляб, И смесих питието си със сълзи,
Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
10 Поради негодуванието Ти и гнева Ти; Защото, като си ме дигнал, си ме отхвърлил
Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
11 Дните ми са като уклонила се сянка по слънчев часовник, И аз изсъхвам като трева.
Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
12 Но Ти, Господи, до века седиш Цар, И споменът Ти из род в род.
Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
13 Ти ще станеш и ще се смилиш за Сион; Защото е време да му покажеш милост. Да! определеното време дойде.
Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
14 Защото слугите Ти копнеят за камъните му, И милеят за пръстта му.
Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
15 И тъй, народите ще се боят от името Господно, И всичките земни царе от славата Ти.
Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
16 Защото Господ е съградил Сион, Той се е явил в славата Си,
Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
17 Той е погледнал благосклонно на молитвата на лишените, И не е презрял молбата им.
Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
18 Това ще се напише на за бъдещето поколение; И люде, които ще се създадат, ще хвалят Господа.
Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
19 Защото Той надникна от Своята света височина, От небето Господ погледна на земята,
Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
20 За да чуе въздишките на затворените, Да освободи осъдените на смърт;
para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
21 За да възвестят името на Господа в Сион, И хвалата Му в Ерусалим,
Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
22 Когато се съберат заедно племената и царствата За да слугуват на Господа.
sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
23 Той намали силата ми всред пътя; Съкрати дните ми.
Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
24 Аз рекох: Да ме не грабнеш, Боже мой, в половината на дните ми;
Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
25 Отдавна Ти, Господи, си основал земята, И дело на твоите ръце са небесата.
Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 Те ще изчезнат, а Ти ще пребъдваш; Да! Те всички ще овехтеят като дреха; Като облекло ще ги смениш, и ще бъдат изменени.
Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
27 Но Ти си същият, И Твоите години няма да се свършат.
Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
28 Чадата на слугите Ти ще се установят, И потомството им ще се утвърди пред Тебе.
Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
