Притчи 9
1 Мъдростта съгради дома си, Издяла седемте си стълба,
| حکمت، خانه خود را بنا کرده، و هفت ستونهای خویش را تراشیده است. | ۱ |
2 Закла животните си, смеси виното си И сложи трапезата си,
| ذبایح خود را ذبح نموده و شراب خود را ممزوج ساخته و سفره خود را نیز آراسته است. | ۲ |
3 Изпрати слугите си, Вика по високите места на града:
| کنیزان خود را فرستاده، ندا کرده است، بر پشتهای بلندشهر. | ۳ |
4 Който е прост, нека се отбие тук. И на безумните казва:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا بیاید، و هر‌که ناقص العقل است او را می‌گوید. | ۴ |
5 Елате, яжте от хляба ми, И пийте от виното, което смесих,
| بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی که ممزوج ساخته‌ام بنوشید. | ۵ |
6 Оставете глупостта и живейте, И ходете по пътя на разума,
| جهالت را ترک کرده، زنده بمانید، و به طریق فهم سلوک نمایید. | ۶ |
7 Който поправя присмивателя навлича на себе си срам; И който изобличава нечестивия лепва на себе си петно.
| هر‌که استهزاکننده راتادیب نماید، برای خویشتن رسوایی را تحصیل کند، و هر‌که شریر را تنبیه نماید برای او عیب می‌باشد. | ۷ |
8 Не изобличавай присмивателя, да не би да те намрази. Изобличавай мъдрия и той ще те обикне.
| استهزاکننده را تنبیه منما مبادا از تونفرت کند، اما مرد حکیم را تنبیه نما که تو رادوست خواهد داشت. | ۸ |
9 Давай наставление на мъдрия и той ще стане по-мъдър; Учи праведния и ще стане по-учен.
| مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود. | ۹ |
10 Страх от Господа е начало на мъдростта; И познаването на Светия е разум.
| ابتدای حکمت ترس خداوند است، و معرفت قدوس فطانت می‌باشد. | ۱۰ |
11 Защото чрез мене ще се умножават дните ти. И ще ти се притурят години на живот.
| زیرا که به واسطه من روزهای تو کثیر خواهدشد، و سالهای عمر از برایت زیاده خواهدگردید. | ۱۱ |
12 Ако станеш мъдър, ще бъдеш мъдър за себе си; И ако се присмееш, ти сам ще понасяш.
| اگر حکیم هستی، برای خویشتن حکیم هستی. و اگر استهزا نمایی به تنهایی متحمل آن خواهی بود. | ۱۲ |
13 Безумната жена е бъбрица, Проста е и не знае нищо.
| زن احمق یاوه‌گو است، جاهل است و هیچ نمی داند، | ۱۳ |
14 Седи при вратата на къщата си, На стол по високите места на града,
| و نزد در خانه خود می‌نشیند، درمکانهای بلند شهر بر کرسی، | ۱۴ |
15 И кани ония, които минават, Които вървят право в пътя си, като им казва:
| تا راه روندگان رابخواند، و آنانی را که به راههای خود براستی می‌روند. | ۱۵ |
16 Който е прост, нека се отбие тук; А колкото за безумния, нему казва:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا برگردد، وبه ناقص العقل می‌گوید: | ۱۶ |
17 Крадените води са сладки, И хляб, който се яде скришом, е вкусен,
| «آبهای دزدیده شده شیرین است، و نان خفیه لذیذ می‌باشد.» | ۱۷ |
