Притчи 7
1 Сине мой, пази думите ми, И запазвай заповедите ми при себе си.
Oğlum, sözlərimə bağlı qal, Əmrlərimi özündə saxla.
2 Пази заповедите ми и ще живееш - И поуката ми, като зеницата на очите си.
Əmrlərimə bağlı qalsan, yaşayacaqsan, Təlimimi göz bəbəyin kimi qoru.
3 Вържи ги за пръстите си, Начертай ги на плочата на сърцето си,
Onları üzük kimi barmağına keçir, Ürəyinin lövhəsinə köçür.
4 Кажи на мъдростта: Сестра ми си; И наречи разума сродник,
Hikmətə de: «Bacımsan», İdraka söylə: «Yaxın dostumsan».
5 За да те пазят от чужда жена, От чужда жена, която ласкае с думите си.
Onlar səni əxlaqsız qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
6 Понеже, като погледнах през решетките На прозореца на къщата си
Evimin pəncərəsinin şəbəkəsindən Mən bayıra baxırdım.
7 Видях между безумните, Съгледах между младежите, Един млад, безумен човек.
Bir dəstə cahil gənc arasında Qanmaz bir cavanı gördüm.
8 Който минаваше по улицата близо до ъгъла й, И отиваше по пътя към къщата й.
Bu qadının evinin tininə yaxın küçədən keçirdi, Onun evi olan yolla gedirdi.
9 Беше в дрезгавината, когато се свечери, В мрака на нощта и в тъмнината.
Alaqaranlıqda, gün batanda, Gecə düşəndə, hava qaralanda.
10 И посрещна го жена, Облечена като блудница и с хитро сърце;
Fahişə libaslı, qəlbi fitnə dolu bu qadın Dərhal onu qarşıladı.
11 (Бъбрица и упорита, - Нозете й не остават в къщи
O hay-küyçüdür, o bihəyadır, Öz evində oturmayandır.
12 Кога по улиците кога по площадите, Тя причаква при всеки ъгъл);
Gah küçəyə, gah meydanlara çıxar, Hər tin başı bir pusqu qurar.
13 Като го хвана, целуна го И с безсрамно лице му каза:
O, oğlanı tutub öpdü, Həyasızcasına belə dedi:
14 Като бях задължена да принеса примирителни жертви, Днес изпълних обреците си,
«Ünsiyyət qurbanı kəsməyə borclu idim, Əhdimə bu gün əməl etmişəm.
15 Затова излязох да те посрещна С желание да видя лицето ти и намерих те.
Ona görə səni görmək üçün qarşına çıxdım, Səni çox axtardım, axır ki tapdım.
16 Постлала съм леглото с красиви покривки, С шарени платове от египетска прежда.
Yatağıma Misir kətanından toxunan Əlvan üz çəkmişəm.
17 Покрила съм леглото си Със смирна, алой и канела.
Yorğan-döşəyimə Mirra, əzvay, darçın səpmişəm.
18 Ела, нека се наситим с любов до зори. Нека се насладим с милувки.
Gəl sübhə qədər doyunca sevişək, Eşqdən məst olaq.
19 Защото мъжът ми не е у дома. Замина на дълъг път;
Ərim evdə yoxdur, Uzaq bir səfərə gedib.
20 Взе кесия с пари в ръката си, Чак на пълнолуние ще се върне у дома.
Pul kisəsini götürüb, Evə ay bədirlənəndə qayıdacaq».
21 С многото си предумки тя го прелъга, Привлече го с ласкателството на устните си.
Fəndlər işlədib onu tovladı, Şirin dilə tutub yoldan çıxartdı.
22 Изведнъж той тръгна подире й, Както отива говедо на клане, Или както безумен в окови за наказание,
Kəsilməyə aparılan bir öküz kimi, Kəməndə salınan bir maral kimi Bu oğlan o qadının ardınca düşdü.
23 Докато стрела прониза дроба му, - Както птица бърза към примката, без да знае, че това е против живота й.
Axırda ciyərinə bir ox saplanacaq. Uçub tez tora düşən quş kimi Bu oğlan da canının alınacağını bilmirdi.
24 Сега, прочее, чада, послушайте ме. И внимавайте в думите на устата ми.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərə laqeyd olmayın.
25 Да се не уклонява сърцето ти в пътищата й, Да се не заблудиш в пътеките й;
Qoyma qəlbin o qadının yollarına meyl etsin, Onun yoluna dönmə.
26 Защото мнозина е направила да паднат ранени; И силни са всичките убити от нея.
Çünki o qadın nə qədər insanı qurban edib, Nə qədər adamı öldürüb.
