< Притчи 6 >

1 Сине мой, ако си станал поръчител на ближния си, Или си дал ръка за някой чужд,
Oğlum, qonşuna zamin durub, Yadlarla əlbir olub,
2 Ти си се впримчил с думите на устата си, Хванат си с думите на устата си.
Ağzından çıxan sözlərlə tələyə düşmüsənsə, Ağzından çıxan sözlərlə ələ keçmisənsə,
3 Затова, сине мой, направи това и остави се, Тъй като си паднал в ръцете на ближния си, - Иди, припадни и моли настоятелно ближния си.
Demək bu qonşunun əlinə düşmüsən. Oğlum, çalış, özünü qurtar: Get onun ayağına düş, yalvar-yaxar.
4 Не давай сън на очите си, Нито дрямка на клепачите си,
Qoy gözünə yuxu getməsin, Kirpiklərin ağırlaşmasın.
5 Догдето не се отървеш, като сърна от ръката на ловеца, И като птица от ръката на птицоловец.
Özünü ovçunun əlindən ceyran kimi, Quşbazın əlindən quş kimi qurtar.
6 Иди при мравката, о ленивецо, Размишлявай за постъпките й и стани мъдър,
Ey tənbəl, qarışqalara diqqət yetir, Onların həyatından ibrət götür.
7 Който, макар че няма началник, Надзирател, или управител,
Onların nə başçıları var, Nə nəzarətçiləri, nə də hökmdarları.
8 Приготвя си храната лете, Събира яденето си в жътва.
Yayda azuqələrini yığar, Biçin vaxtı özlərinə yem toplayarlar.
9 До кога ще спиш лицемерецо? Кога ще станеш от съня си?
Ey tənbəl, nə qədər yatacaqsan? Nə vaxt yuxudan oyanacaqsan?
10 Още малко спане, малко дрямка, Малко сгъване на ръце за сън,
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
11 Така ще дойде сиромашия върху тебе, като разбойник, И немотия, като въоръжен мъж.
Yoxsulluq soyğunçu kimi üstünə gələr, Ehtiyac quldur kimi sənə hücum çəkər.
12 Човек нехранимайко, човек беззаконен, Е оня който ходи с извратени уста,
Yaramaz adam – şər insan Əyri danışaraq dolanar,
13 Намигва с очите си, говори с нозете си, Дава знак с пръстите си;
Göz vurar, ayaqları ilə işarə edər, Barmaqları ilə göstərər.
14 Който има извратено сърце, Непрестанно крои зло, сее раздори,
Qəlbinin məkrli niyyəti var, Həmişə şər qurar, nifaq salar.
15 Затова погубването му ще дойде внезапно; Изведнъж ще се съкруши, и то непоправимо.
Ona görə başına qəfildən bəla gələr, Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
16 Шест неща мрази Господ, Даже седем са мерзост за душата Му:
Rəbbin zəhləsi altı şeydən gedir, Yeddi şey var, ondan ikrah edir:
17 Надменни очи, лъжлив език, Ръце, които проливат невинна кръв,
Təkəbbürlə baxan gözlər; Yalan danışan dil; Nahaq qan tökən əllər;
18 Сърце, което крои лоши замисли, Нозе, които бърже тичат да вършат зло,
Məqsədi şər olan ürək; Şərə çatmaq üçün qaçan ayaqlar;
19 Неверен свидетел, който говори лъжа, И оня, който сее раздори между братя.
Nəfəsini yalanla çıxaran yalançı şahid; Qardaşlar arasında nifaq salan şəxs.
20 Сине, мой, пази заповедта на баща си, И не отстъпвай от наставлението на майка си,
Oğlum, atanın əmrini yerinə yetir, Ananın öyrətdiklərini atma.
21 Вържи ги за винаги за сърцето си, Увий ги около шията си.
Onları qəlbinin başına yapışdır, Həmişə onları boynuna bağla.
22 Когато ходиш наставлението ще те води, Когато спиш, ще те пази; Когато се събудиш ще се разговаря с тебе,
Gəzəndə onlar sənə yol göstərər, Yatanda səni hifz edər, Oyananda sənə məsləhət verər.
23 Защото заповедта им е светилник, И наставлението им е светлина, И поучителните им изобличения са път към живот.
Bu əmr çıraqdır, bu təlim nurdur, Tərbiyə üçün edilən məzəmmət həyat yoludur.
24 За да те пазят от лоша жена, От ласкателния език на чужда жена.
Bunlar səni pozğun qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
25 Да не пожелаеш хубостта й в сърцето си; Да не те улови с клепачите си;
Onun gözəlliyinə aşiq olma, Onun kirpiklərinin əsiri olma.
26 Защото поради блудница човек изпада в нужда за парче хляб; А прелюбодейката лови скъпоценната душа.
Fahişənin üzündən insan bir tikə çörəyə möhtac qalar, Kiminsə zinakar arvadı insanın qiymətli canını ovlar.
27 Може ли някой да тури огън в пазухата си, И дрехите му да не изгорят?
Bir kişi qoynuna od alanda Əyin-başı yanmazmı?
28 Може ли някой да ходи по разпалени въглища, И нозете му да се не опекат?
Köz üzərində gəzənin Ayaqları bişməzmi?
29 Така е с оня, който влиза при жената на ближния си; Който се допре до нея не ще остане ненаказан.
Qonşusunun arvadının yanına girənin də halı belədir, O qadına toxunan cəzasını çəkər.
30 Дори крадецът не се пропуска ненаказан, Даже ако краде да насити душата си, когато е гладен;
Qarnını doydurmaq üçün ac oğru oğurlarsa, Kimsə onu qınamaz.
31 И ако се хване, той трябва да възвърне седмократно, Трябва да даде целия имот на къщата си.
Amma onu tutsalar, yeddi qat ödəməlidir, Evinin var-yoxunu verməlidir.
32 Оня, който прелюбодействува с жена е безумен. Който прави това би погубил душата си.
Qadınla zina edən qanmazdır, Özünü məhv etmək istəyən belə edər.
33 Биене и позор ще намери, И срамът му няма да се изличи,
Bu kişinin nəsibi kötək, şərəfsizlikdir, Biabırçılığı üzərindən silinməz.
34 Защото ревнуването на мъжа е една ярост; И той няма да пожали в деня на възмездието;
Çünki ərini qeyrət coşdurar, Ondan amansızcasına qisas alar.
35 Не ще иска да знае за никакъв откуп, Нито ще се умилостиви, ако и да му дадеш много подаръци.
Heç nə ilə ərinin qarşısını almaq olmaz, Nə verilsə belə, o razılaşmaz.

< Притчи 6 >