Притчи 5
1 Сине мой, внимавай в мъдростта ми. Приклони ухото си към разума ми
Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
2 За да опазиш разсъдливост, И устните ти да пазят знание.
Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
3 Защото от устните на чуждата жена капе мед. И устата й са по-меки от дървено масло;
Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
4 Но сетнините й са горчиви като пелин, Остри като изострен от двете страни меч.
Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon. (Sheol h7585)
6 Тъй че тя никога не намира пътя на живота; Нейните пътеки са непостоянни, и тя не знае на къде водят.
Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
7 Прочее, чада, слушайте мене, И не отстъпвайте от думите на устата ми.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
8 Отдалечи пътя си от нея. И не се приближавай до вратата на къщата й,
Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
9 Да не би да дадеш жизнеността си на други. И годините си на немилостивите;
Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
10 Да не би да се наситят чужди от имота ти, И трудовете ти да отидат в чужд дом;
Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
11 А ти да охкаш в сетнините си, Когато месата ти и тялото ти се изнурят,
Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
12 И да казваш: Как можах да намразя поуката, И сърцето ми да презре изобличението,
Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
13 И аз да не послушам гласа на учителите си, Нито да приклоня ухото си към наставниците си;
Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
14 Малко остана да изпадна във всяко зло Всред събранието и множеството.
Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
15 Пий вода от своята си щерна, И оная, която извира от твоя кладенец
Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
16 Вън ли да се изливат изворите ти, И водни потоци по улиците?
Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
17 Нека бъдат само на тебе, А не на чужди заедно с тебе.
Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
18 Да бъде благословен твоят извор, И весели се с жената на младостта си.
Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
19 Тя да ти бъде като любезна кошута и мила сърна: Нейните гърди да те задоволяват във всяко време; И възхищавай се винаги от нейната любов
Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
20 Понеже, сине мой, защо да се възхищаваш от чужда жена, И да прегръщаш обятията на чужда жена?
Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
21 Защото пътищата на човека се пред очите на Господа, И Той внимателно измерва всичките му пътеки.
Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
22 Нечестивият ще бъде хванат от собствените си беззакония, И с въжетата на своя грях ще бъде държан.
Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
23 Той ще умре от своето отказване от поука; И от голямото си безумие ще се заблуди.
Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
