Притчи 29

1 Човек, който често е изобличаван, закоравява врата си. Внезапно ще се съкруши и то без поправление.

کسی که بعد از تنبیه بسیار، باز سرسختی کند، ناگهان خرد خواهد شد و دیگر علاجی نخواهد داشت.

2 Когато праведните са на власт, людете се радват; Но когато нечестивият началствува, людете въздишат.

وقتی قدرت در دست نیکان است مردم شادند، اما قدرت که به دست بدان بیفتد مردم می‌نالند.

3 Който обича мъдростта, радва баща си, Но който дружи с блудници, разпилява имота му.

پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌کند، اما پسری که به دنبال زنان بدکاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.

4 Чрез правосъдие царят утвърждава земята си. А който придобива подаръци я съсипва.

پادشاه عاقل به مملکتش ثبات می‌بخشد، اما آنکه رشوه می‌گیرد مملکت خود را نابود می‌کند.

5 Човек, който ласкае ближния си, Простира мрежа пред стъпките му.

شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.

6 В беззаконието на лош човек има примка. А праведният пее и се радва.

بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.

7 Праведният внимава в съдбата на бедните; Нечестивият няма даже разум, за да я узнае.

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آنها نیست.

8 Присмивателите запалят града, Но мъдрите усмиряват гнева.

شخص نادانی که همه را مسخره می‌کند می‌تواند شهری را به آشوب بکشاند، اما شخص دانا تلاش می‌کند صلح و آرامش برقرار نماید.

9 Ако мъдър човек има спор с безумен, Тоя се разярява, смее се и няма спокойствие.

اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

10 Кръвопийци мъже мразят непорочния, Но праведните се грижат за живота му.

افرادی که تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.

11 Безумният изригва целия си гняв, А мъдрият го задържа и укротява.

آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلوی خشم خود را می‌گیرد.

12 Ако слуша управителят лъжливи думи, То всичките му слуги стават нечестиви.

اگر حاکم به حرفهای دروغ گوش کند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.

13 Сиромах и притеснител се срещат: Господ просвещава очите на всички тях.

فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.

14 Когато цар съди вярно сиромасите, Престолът му ще бъде утвърден за винаги.

پادشاهی که نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پا برجا خواهد ماند.

15 Тоягата и изобличението дават мъдрост, А пренебрегнатото дете засрамва майка си.

برای تربیت بچه، چوب تأدیب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نکنی، باعث سرافکندگی مادرش خواهد شد.

16 Когато нечестивите са на власт, беззаконието се умножава, Но праведните ще видят падането им.

وقتی اشخاص بدکار به قدرت می‌رسند، فساد زیاد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نیکان سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

17 Наказвай сина си, и той ще те успокои, Да! ще даде наследство на душата ти.

فرزند خود را تأدیب کن تا باعث شادی و آرامش فکر تو شود.

18 Дето няма пророческо видение людете се разюздават, А който пази закона е блажен.

در جایی که پیام خدا نیست، مردم سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که احکام خدا را به جا می‌آورند.

19 Слугата не се поправя с думи, Защото, при все че разбира, не обръща внимание.

خدمتکار را نمی‌توان تنها با نصیحت اصلاح کرد، زیرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد کرد.

20 Видял ли си човек прибързан в работите си? Има повече надежда за безумния, отколкото за него.

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله جواب می‌دهد از نادان هم بدتر است.

21 Ако глези някой слугата си от детинство, Най-после той ще му стане като син.

غلامی که اربابش او را از کودکی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد کرد.

22 Гневлив човек възбужда препирни, И сприхав човек беззаконствува много.

شخص تندخو نزاع به پا می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود.

23 Гордостта на човека ще го смири, А смиреният ще придобие чест.

تکبر، انسان را به زمین می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.

24 Който е съдружник на крадец мрази своята си душа; Той слуша заклеването, а не обажда.

کسی که با دزد رفیق می‌شود، دشمن جان خویش است، زیرا شهادت دروغ می‌دهد و به این ترتیب خود را زیر لعنت قرار می‌دهد.

25 Страхът от човека туря примка, А който уповава на Господа ще бъде поставен на високо.

کسی که از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان می‌ماند.

26 Мнозина търсят благословението на управителя, Но съдбата на човека е от Господа.

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند غافل از اینکه خداوند است که به داد مردم می‌رسد.

27 Несправедлив човек е мерзост за праведните; И който ходи в прав път е мерзост за нечестивите.

درستکاران از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از درستکاران.