Притчи 26

1 Както сняг лятно време, И както дъжда в жетва, Така и чест не прилича на безумния.

۱ چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست.

2 Както врабче в скитането си, както ластовица в летенето си, Така и проклетия не постига без причина.

۲ لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن.

3 Бич за коня, юзда за осела И тояга за гърба на безумните.

۳ شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است.

4 Не отговаряй на безумния според безумието му, Да не би да станеш и ти подобен нему.

۴ احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی.

5 Отговаряй на безумния според безумието му, Да не би да се има мъдър в своите си очи.

۵ احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد.

6 Който праща известие чрез безумния Отсича своите си нозе и докарва на себе си вреда.

۶ هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد.

7 Както безполезни висят краката на куция, Така е притча в устата на безумния.

۷ ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است.

8 Както оня, който хвърли възел със скъпоценни камъни в грамада, Така е тоя, който отдава чест на безумния.

۸ هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است.

9 Като трън, който боде ръката на пияницата, Така е притча в устата на безумните.

۹ مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد.

10 Както стрелец, който безогледно наранява всички, Така е оня, който условя безумен, или оня, който условя скитници.

۱۰ تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید.

11 Както кучето се връща в бълвоча си, Така безумният повтаря своята глупост.

۱۱ چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند.

12 Видял ли си човек който има себе си за мъдър? Повече надежда има за безумния, нежели за него.

۱۲ آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است.

13 Ленивият казва: Лъв има на пътя! Лъв има по улиците!

۱۳ کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است.

14 Както вратата се завърта на резетата си, Така и ленивият на постелката си.

۱۴ چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش.

15 Ленивият потопява ръката си в паницата, А го мързи да я върне в устата си.

۱۵ کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود.

16 Ленивият има себе си за по-мъдър От седмина души, които могат да дадат умен отговор.

۱۶ کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند.

17 Минувачът, който се дразни с чужда разпра, Е като оня, който хваща куче за ушите.

۱۷ کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد.

18 Както лудият, който хвърля главни, стрели и смърт.

۱۸ آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد،

19 Така е човекът, който измамя ближния си, И казва: Не сторих ли това на шега?

۱۹ مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟

20 Дето няма дърва огънят изгасва; И дето няма шепотник раздорът престава.

۲۰ از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد.

21 Както са въглищата за жарта и дърва за огъня, Така е и крамолникът, за да разпаля препирня.

۲۱ زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع.

22 Думите на шепотника са като сладки залъци И влизат вътре в корема.

۲۲ سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود.

23 Усърдните устни с нечестиво сърце Са като сребърна глеч намазана на пръстен съд.

۲۳ لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود.

24 Ненавистникът лицемерствува с устните си, Но крои коварство в сърцето си;

۲۴ هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند.

25 Когато говори сладко не го вярвай, Защото има седем мерзости в сърцето му;

۲۵ هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است.

26 Макар омразата му да се покрива с измама, Нечестието му ще се издаде всред събранието.

۲۶ هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت.

27 Който копае ров ще падне в него, И който търкаля камък, върху него ще се обърне.

۲۷ هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت.

28 Лъжливият език мрази наранените от него, И ласкателните уста докарват съсипня.

۲۸ زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند.