Притчи 14
1 Всяка мъдра жена съгражда дома си, А безумната го събаря със собствените си ръце.
Perempuan yang bijak mendirikan rumahnya, tetapi yang bodoh meruntuhkannya dengan tangannya sendiri.
2 Който ходи в правотата си, бои се от Господа: Но опакият в пътищата си Го презира.
Siapa berjalan dengan jujur, takut akan TUHAN, tetapi orang yang sesat jalannya, menghina Dia.
3 В устата на безумния има пръчка за гордостта му, А устните на мъдрите ще ги пазят.
Di dalam mulut orang bodoh ada rotan untuk punggungnya, tetapi orang bijak dipelihara oleh bibirnya.
4 Дето няма волове, яслите са чисти, Но в силата на воловете е голямото изобилие.
Kalau tidak ada lembu, juga tidak ada gandum, tetapi dengan kekuatan sapi banyaklah hasil.
5 Верният свидетел няма да лъже, А лъжливият свидетел издиша лъжи.
Saksi yang setia tidak berbohong, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan, adalah saksi dusta.
6 Присмивателят търси мъдрост и нея намира, А за разумният учението е лесно.
Si pencemooh mencari hikmat, tetapi sia-sia, sedangkan bagi orang berpengertian, pengetahuan mudah diperoleh.
7 Отмини безумния човек Щом си узнал, че той няма разумни устни.
Jauhilah orang bebal, karena pengetahuan tidak kaudapati dari bibirnya.
8 Мъдростта на благоразумния е да обмисля пътя си, А глупостта на безумните е да заблуждават.
Mengerti jalannya sendiri adalah hikmat orang cerdik, tetapi orang bebal ditipu oleh kebodohannya.
9 Приносът за грях се присмива на безумните, А между праведните има Божие благоволение.
Orang bodoh mencemoohkan korban tebusan, tetapi orang jujur saling menunjukkan kebaikan.
10 Сърцето познава своята си горест И чужд не участвува в неговата радост.
Hati mengenal kepedihannya sendiri, dan orang lain tidak dapat turut merasakan kesenangannya.
11 Къщата на нечестивите ще се събори, Но шатърът на праведните ще благоденствува.
Rumah orang fasik akan musnah, tetapi kemah orang jujur akan mekar.
12 Има път, който се вижда прав на човека, Но краят му е пътища към смърт.
Ada jalan yang disangka orang lurus, tetapi ujungnya menuju maut.
13 Даже и всред смеха сърцето си има болката, И краят на веселието е тегота.
Di dalam tertawapun hati dapat merana, dan kesukaan dapat berakhir dengan kedukaan.
14 Развратният по сърце ще се насити от своите пътища, А добрият човек ще се насити от себе си.
Orang yang murtad hatinya menjadi kenyang dengan jalannya, dan orang yang baik dengan apa yang ada padanya.
15 Простият вярва всяка дума, А благоразумният внимава добре в стъпките си.
Orang yang tak berpengalaman percaya kepada setiap perkataan, tetapi orang yang bijak memperhatikan langkahnya.
16 Мъдрият се бои и се отклонява от злото, А безумният самонадеяно се хвърля напред.
Orang bijak berhati-hati dan menjauhi kejahatan, tetapi orang bebal melampiaskan nafsunya dan merasa aman.
17 Ядовитият човек постъпва несмислено, И зломисленикът е мразен.
Siapa lekas naik darah, berlaku bodoh, tetapi orang yang bijaksana, bersabar.
18 Безумниите наследяват глупост, А благоразумните се увенчават със знание.
Orang yang tak berpengalaman mendapat kebodohan, tetapi orang yang bijak bermahkotakan pengetahuan.
19 Злите се кланят пред добрите, И нечестивите при портите на праведния,
Orang jahat tunduk di dekat orang baik, orang fasik di depan pintu gerbang orang benar.
20 Сиромахът е мразен даже от ближния си, А на богатия приятелите са много.
Juga oleh temannya orang miskin itu dibenci, tetapi sahabat orang kaya itu banyak.
21 Който презира ближния си, съгрешава, А който показва милост към сиромасите е блажен.
Siapa menghina sesamanya berbuat dosa, tetapi berbahagialah orang yang menaruh belas kasihan kepada orang yang menderita.
22 Не заблуждават ли се ония, които измислят зло? Но милост и верност ще се покажат към тия, които измислят добро
Tidak sesatkah orang yang merencanakan kejahatan? Tetapi yang merencanakan hal yang baik memperoleh kasih dan setia.
23 От всеки труд има полза, А от бъбренето с устните само оскъдност.
Dalam tiap jerih payah ada keuntungan, tetapi kata-kata belaka mendatangkan kekurangan saja.
24 Богатството на мъдрите е венец за тях, А глупостта на безумните е всякога глупост.
Mahkota orang bijak adalah kepintarannya; tajuk orang bebal adalah kebodohannya.
25 Верният свидетел избавя души, А който издиша лъжи е цял измама.
Saksi yang setia menyelamatkan hidup, tetapi siapa menyembur-nyemburkan kebohongan adalah pengkhianat.
26 В страха от Господа има силна увереност, И Неговите чада ще имат прибежище.
Dalam takut akan TUHAN ada ketenteraman yang besar, bahkan ada perlindungan bagi anak-anak-Nya.
27 Страхът от Господа е извор на живот, За да се отдалечава човек от примките на смъртта,
Takut akan TUHAN adalah sumber kehidupan sehingga orang terhindar dari jerat maut.
28 Когато людете са многочислени, слава е за царя, А когато людете са малочислени, съсипване е за княза.
Dalam besarnya jumlah rakyat terletak kemegahan raja, tetapi tanpa rakyat runtuhlah pemerintah.
29 Който не се гневи скоро, показва голямо благоразумие, А който лесно се гневи проявява безумие.
Orang yang sabar besar pengertiannya, tetapi siapa cepat marah membesarkan kebodohan.
30 Тихо сърце е живот на тялото, А разяреността е гнилост на костите.
Hati yang tenang menyegarkan tubuh, tetapi iri hati membusukkan tulang.
31 Който угнетява бедния нанася укор на Създателя му, А който е милостив към сиромаха показва почит Нему.
Siapa menindas orang yang lemah, menghina Penciptanya, tetapi siapa menaruh belas kasihan kepada orang miskin, memuliakan Dia.
32 Нечестивият е смазан във време на бедствитето си, А праведният и в смъртта си име упование.
Orang fasik dirobohkan karena kejahatannya, tetapi orang benar mendapat perlindungan karena ketulusannya.
33 В сърцето на разумния мъдростта почива, А между безумните тя се явява.
Hikmat tinggal di dalam hati orang yang berpengertian, tetapi tidak dikenal di dalam hati orang bebal.
34 Правдата възвишава народ, А грехът е позор за племената.
Kebenaran meninggikan derajat bangsa, tetapi dosa adalah noda bangsa.
35 Благоволението на царя е към разумния слуга, А яростта му против онзи, който докарва срам.
Raja berkenan kepada hamba yang berakal budi, tetapi kemarahannya menimpa orang yang membuat malu.
