Притчи 12

1 Който обича поправление, обича знание, Но който мрази изобличения е невеж.

کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

2 Добрият човек намира благоволение пред Господа; А зломилсеника Той осъди.

خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

3 Човек няма да се утвърди чрез беззаконие, А коренът на праведните не ще се поклати.

انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

4 Добродетелната жена е венец на мъжа си; А оная, който докарва срам, е като гнилота в костите му.

زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

5 Мислите на праведните са справедливи, А намеренията на нечестивите са коварство.

انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

6 Думите на нечестивите са засада за кръвопролитие; А устата на праведните ще ги избавят.

سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

7 Нечестивите се съсипват и няма ги, А домът на праведните ще стои.

بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

8 Човек бива похвален според разума си, А опакият в сърце ще бъде поругаван.

آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

9 По-щастлив е скромният, който слугува на себе си, От този, който се надига и няма хляб.

بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

10 Праведният се грижи за живота на добитъка си, А благостите на нечестивите са немилостиви.

شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

11 Който обработва земята си ще се насити с хляб, А който следва суетни неща е без разум.

هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

12 Нечестивият търси такава корист, каквато вземат злите, А коренът на праведния дава плод.

اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

13 В престъплението на устните се намира опасна примка, А праведният ще се отърве от затруднение.

دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

14 От плода на устните си човек се насища с добрини; И според делата на ръцете на човека му се въздава.

پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

15 Пътят на безумния е прав в неговите очи, А който е мъдър, той слуша съвети.

آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

16 Безумният показва явно отегчението си, А благоразумният скрива оскърблението.

آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

17 Който диша истина възвестява правдата, А лъжесвидетелят - измамата.

وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

18 Намират се такива, чието несмислено говорене пронизва като нож, А езикът на мъдрите докарва здраве,

هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

19 Устните, които говорят истината, ще се утвърдят за винаги, А лъжливият език ще трае за минута.

عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

20 Измама има в сърцето на ония, които планират зло; А радост имат тия, които съветват за мир.

افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

21 Никаква пакост няма да се случи на праведния, А нечестивите ще се изпълнят с злощастие.

هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

22 Лъжливите устни са мерзост Господу, А ония, които постъпват вярно, са приятни Нему.

خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

23 Благоразумният човек покрива знанието си. А сърцето на безумните наказва глупостта си.

آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

24 Ръката на трудолюбивите ще властвува, А ленивите ще бъдат подчинени.

کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

25 Теготата смирява човешкото сърце, А благата дума го развеселява.

غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

26 Праведният води ближния си, А пътят на нечестивите въвежда самите тях в заблуждение.

شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

27 Ленивият не пече лова си; Но скъпоценностите на човеците са на трудолюбивия.

آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

28 В пътя на правдата има живот, И в пътеката й няма смърт.

راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.