Матей 20
1 Защото небесното царство прилича на стопанин, който излезе при зазоряване да наеме работници за лозето си.
സ്വർഗരാജ്യമ് ഏതാദൃശാ കേനചിദ് ഗൃഹസ്യേന സമം, യോഽതിപ്രഭാതേ നിജദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രേ കൃഷകാൻ നിയോക്തും ഗതവാൻ|
2 И като се погоди с работниците по един пеняз на ден, прати ги на лозето си.
പശ്ചാത് തൈഃ സാകം ദിനൈകഭൃതിം മുദ്രാചതുർഥാംശം നിരൂപ്യ താൻ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം പ്രേരയാമാസ|
3 И като излезе около третия час, видя други, че стояха на пазара празни;
അനന്തരം പ്രഹരൈകവേലായാം ഗത്വാ ഹട്ടേ കതിപയാൻ നിഷ്കർമ്മകാൻ വിലോക്യ താനവദത്,
4 и на тях рече: Идете и вие на лозето; и каквото е право ще ви дам. И те отидоха.
യൂയമപി മമ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം യാത, യുഷ്മഭ്യമഹം യോഗ്യഭൃതിം ദാസ്യാമി, തതസ്തേ വവ്രജുഃ|
5 Пак, като излезе около шестия и около деветия час направи същото.
പുനശ്ച സ ദ്വിതീയതൃതീയയോഃ പ്രഹരയോ ർബഹി ർഗത്വാ തഥൈവ കൃതവാൻ|
6 А, като излезе около единадесетия час, намери други че стоят, и каза им: Защо стоите тука цял ден празни?
തതോ ദണ്ഡദ്വയാവശിഷ്ടായാം വേലായാം ബഹി ർഗത്വാപരാൻ കതിപയജനാൻ നിഷ്കർമ്മകാൻ വിലോക്യ പൃഷ്ടവാൻ, യൂയം കിമർഥമ് അത്ര സർവ്വം ദിനം നിഷ്കർമ്മാണസ്തിഷ്ഠഥ?
7 Те му казаха: Защото никой не ни е условил. Каза им: Идете и вие на лозето, [и каквото е право ще получите].
തേ പ്രത്യവദൻ, അസ്മാൻ ന കോപി കർമമണി നിയുംക്തേ| തദാനീം സ കഥിതവാൻ, യൂയമപി മമ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം യാത, തേന യോഗ്യാം ഭൃതിം ലപ്സ്യഥ|
8 Като се свечери, стопанинът на лозето каза на настойника си: Повикай работниците и плати им надницата, като почнеш от последните и следваш до първите.
തദനന്തരം സന്ധ്യായാം സത്യാം സഏവ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രപതിരധ്യക്ഷം ഗദിവാൻ, കൃഷകാൻ ആഹൂയ ശേഷജനമാരഭ്യ പ്രഥമം യാവത് തേഭ്യോ ഭൃതിം ദേഹി|
9 И тъй, дойдоха условените около единадесетия час, и получиха по един пеняз.
തേന യേ ദണ്ഡദ്വയാവസ്ഥിതേ സമായാതാസ്തേഷാമ് ഏകൈകോ ജനോ മുദ്രാചതുർഥാംശം പ്രാപ്നോത്|
10 А като дойдоха първите, мислеха си, че ще получат повече от един пеняз но и те получиха по един пеняз.
തദാനീം പ്രഥമനിയുക്താ ജനാ ആഗത്യാനുമിതവന്തോ വയമധികം പ്രപ്സ്യാമഃ, കിന്തു തൈരപി മുദ്രാചതുർഥാംശോഽലാഭി|
11 И като го получиха, зароптаха против стопанина, като казаха:
തതസ്തേ തം ഗൃഹീത്വാ തേന ക്ഷേത്രപതിനാ സാകം വാഗ്യുദ്ധം കുർവ്വന്തഃ കഥയാമാസുഃ,
12 Тия последните иждивиха само един час; и пак си ги приравнил с нас, които понесохме теготата на деня и жегата.
വയം കൃത്സ്നം ദിനം താപക്ലേശൗ സോഢവന്തഃ, കിന്തു പശ്ചാതായാ സേ ജനാ ദണ്ഡദ്വയമാത്രം പരിശ്രാന്തവന്തസ്തേഽസ്മാഭിഃ സമാനാംശാഃ കൃതാഃ|
13 А той в отговор рече на един от тях: Приятелю, не те онеправдавам. Не се ли погоди с мене за един пеняз?
തതഃ സ തേഷാമേകം പ്രത്യുവാച, ഹേ വത്സ, മയാ ത്വാം പ്രതി കോപ്യന്യായോ ന കൃതഃ കിം ത്വയാ മത്സമക്ഷം മുദ്രാചതുർഥാംശോ നാങ്ഗീകൃതഃ?
14 Вземи си своето и иди си; моята воля е да дам на тоя последния както и на тебе.
തസ്മാത് തവ യത് പ്രാപ്യം തദാദായ യാഹി, തുഭ്യം യതി, പശ്ചാതീയനിയുക്തലോകായാപി തതി ദാതുമിച്ഛാമി|
15 Не ми ли е позволено да сторя със своето каквото искам? Или твоето око е завистливо(Гръцки: Лошо.), защото аз съм добър?
സ്വേച്ഛയാ നിജദ്രവ്യവ്യവഹരണം കിം മയാ ന കർത്തവ്യം? മമ ദാതൃത്വാത് ത്വയാ കിമ് ഈർഷ്യാദൃഷ്ടിഃ ക്രിയതേ?
16 Така последните ще бъдат първи, а първите последни.
ഇത്ഥമ് അഗ്രീയലോകാഃ പശ്ചതീയാ ഭവിഷ്യന്തി, പശ്ചാതീയജനാശ്ചഗ്രീയാ ഭവിഷ്യന്തി, അഹൂതാ ബഹവഃ കിന്ത്വൽപേ മനോഭിലഷിതാഃ|
17 И, когато възлизаше Исус за Ерусалим, взе дванадесетте ученици насаме, и по пътя им рече:
തദനന്തരം യീശു ര്യിരൂശാലമ്നഗരം ഗച്ഛൻ മാർഗമധ്യേ ശിഷ്യാൻ ഏകാന്തേ വഭാഷേ,
18 Ето, възлизаме за Ерусалим, и Човешкият Син ще бъде предаден на главните свещеници и книжници; и те ще Го осъдят на смърт,
പശ്യ വയം യിരൂശാലമ്നഗരം യാമഃ, തത്ര പ്രധാനയാജകാധ്യാപകാനാം കരേഷു മനുഷ്യപുത്രഃ സമർപിഷ്യതേ;
19 и ще го предадат на езичниците, за да Му се поругаят, да Го бият и Го разпнат; и на третия ден ще бъде възкресен.
തേ ച തം ഹന്തുമാജ്ഞാപ്യ തിരസ്കൃത്യ വേത്രേണ പ്രഹർത്തും ക്രുശേ ധാതയിതുഞ്ചാന്യദേശീയാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യന്തി, കിന്തു സ തൃതീയദിവസേ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിഷ്യതേ|
20 Тогава майката на Заведеевите синове се приближи при Него заедно със синовете си, кланяше Му се и искаше нещо от Него.
തദാനീം സിവദീയസ്യ നാരീ സ്വപുത്രാവാദായ യീശോഃ സമീപമ് ഏത്യ പ്രണമ്യ കഞ്ചനാനുഗ്രഹം തം യയാചേ|
21 А Той й рече: Какво искаш? Каза Му: Заповядай тия мои двама сина да седнат, един отдясно Ти, а един от ляво Ти в Твоето царство.
തദാ യീശുസ്താം പ്രോക്തവാൻ, ത്വം കിം യാചസേ? തതഃ സാ ബഭാഷേ, ഭവതോ രാജത്വേ മമാനയോഃ സുതയോരേകം ഭവദ്ദക്ഷിണപാർശ്വേ ദ്വിതീയം വാമപാർശ്വ ഉപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയതു|
22 А Исус в отговор рече: Не знаете какво искате. Можете ли да пиете чашата, която Аз имам да пия? [и да се кръстите с кръщението с което Аз се кръщавам?] Казват Му: Можем.
യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യുവാഭ്യാം യദ് യാച്യതേ, തന്ന ബുധ്യതേ, അഹം യേന കംസേന പാസ്യാമി യുവാഭ്യാം കിം തേന പാതും ശക്യതേ? അഹഞ്ച യേന മജ്ജേനേന മജ്ജിഷ്യേ, യുവാഭ്യാം കിം തേന മജ്ജയിതും ശക്യതേ? തേ ജഗദുഃ ശക്യതേ|
23 Той им рече: Моята чаша наистина ще пиете, [и с кръщението с което Аз се кръщавам, ще се кръстите]; но да седнете отдясно Ми и отляво Ми не е Мое да дам, а ще се даде на ония, за които е било приготвено от Отца Ми.
തദാ സ ഉക്തവാൻ, യുവാം മമ കംസേനാവശ്യം പാസ്യഥഃ, മമ മജ്ജനേന ച യുവാമപി മജ്ജിഷ്യേഥേ, കിന്തു യേഷാം കൃതേ മത്താതേന നിരൂപിതമ് ഇദം താൻ വിഹായാന്യം കമപി മദ്ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ ച സമുപവേശയിതും മമാധികാരോ നാസ്തി|
24 И десетимата като чуха това, възнегодуваха против двамата братя.
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാന്യേ ദശശിഷ്യാസ്തൗ ഭ്രാതരൗ പ്രതി ചുകുപുഃ|
25 Но Исус ги повика и рече: Вие знаете, че управителите на народите господаруват над тях.
കിന്തു യീശുഃ സ്വസമീപം താനാഹൂയ ജഗാദ, അന്യദേശീയലോകാനാം നരപതയസ്താൻ അധികുർവ്വന്തി, യേ തു മഹാന്തസ്തേ താൻ ശാസതി, ഇതി യൂയം ജാനീഥ|
26 Но между вас не ще бъде така; но който иска да стане големец между вас, ще ви бъде служител;
കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേ ന തഥാ ഭവേത്, യുഷ്മാകം യഃ കശ്ചിത് മഹാൻ ബുഭൂഷതി, സ യുഷ്മാൻ സേവേത;
27 и който иска да бъде пръв между вас, ще ви бъде слуга;
യശ്ച യുഷ്മാകം മധ്യേ മുഖ്യോ ബുഭൂഷതി, സ യുഷ്മാകം ദാസോ ഭവേത്|
28 също както и Човешкият Син не дойде да Му служат, но да служи, и да даде живота Си откуп за мнозина.
ഇത്ഥം മനുജപുത്രഃ സേവ്യോ ഭവിതും നഹി, കിന്തു സേവിതും ബഹൂനാം പരിത്രാണമൂല്യാർഥം സ്വപ്രാണാൻ ദാതുഞ്ചാഗതഃ|
29 И като излизаха от Ерихон, голямо множество отиваше подире Му.
അനന്തരം യിരീഹോനഗരാത് തേഷാം ബഹിർഗമനസമയേ തസ്യ പശ്ചാദ് ബഹവോ ലോകാ വവ്രജുഃ|
30 И, ето, двама слепци, седящи край пътя, като чуха, че Исус минавал, извикаха казвайки: Смили се над нас, Господи Сине Давидов!
അപരം വർത്മപാർശ്വ ഉപവിശന്തൗ ദ്വാവന്ധൗ തേന മാർഗേണ യീശോ ർഗമനം നിശമ്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥയാമാസതുഃ, ഹേ പ്രഭോ ദായൂദഃ സന്താന, ആവയോ ർദയാം വിധേഹി|
31 А народът ги смъмряше, за да млъкнат; но те още по-силно викаха, казвайки: Смили се за нас, Господи Сине Давидов!
തതോ ലോകാഃ സർവ്വേ തുഷ്ണീമ്ഭവതമിത്യുക്ത്വാ തൗ തർജയാമാസുഃ; തഥാപി തൗ പുനരുച്ചൈഃ കഥയാമാസതുഃ ഹേ പ്രഭോ ദായൂദഃ സന്താന, ആവാം ദയസ്വ|
32 И тъй, Исус се спря, повика ги и каза: Какво искате да ви сторя!
തദാനീം യീശുഃ സ്ഥഗിതഃ സൻ താവാഹൂയ ഭാഷിതവാൻ, യുവയോഃ കൃതേ മയാ കിം കർത്തർവ്യം? യുവാം കിം കാമയേഥേ?
33 Казват Му: Господи, да се отворят очите ни.
തദാ താവുക്തവന്തൗ, പ്രഭോ നേത്രാണി നൗ പ്രസന്നാനി ഭവേയുഃ|
34 А Исус се смили и се допря до очите им; и веднага прогледаха и тръгнаха подире Му.
തദാനീം യീശുസ്തൗ പ്രതി പ്രമന്നഃ സൻ തയോ ർനേത്രാണി പസ്പർശ, തേനൈവ തൗ സുവീക്ഷാഞ്ചക്രാതേ തത്പശ്ചാത് ജഗ്മുതുശ്ച|
