Марко 4
1 О И когато остана сам, ония, които бяха около Него с дванадесетте, Го попитаха за притчите.
E outra vez começou a ensinar junto do mar, e juntou-se a ele uma grande multidão, de sorte que ele, entrando em um barco, se assentou dentro, no mar; e toda a multidão estava em terra junto do mar.
2 И поучаваше ги много с притчи, и казваше им в поучението Си:
E ensinava-lhes muitas coisas, e lhes dizia na sua doutrina:
3 Слушайте: Ето, сеячът излезе да сее.
Ouvi: Eis que saiu o semeador a semear;
4 И когато сееше, някой зърна паднаха край пътя; и птиците дойдоха и ги изкълваха.
E aconteceu que, semeando ele, uma parte da semente caiu junto do caminho, e vieram as aves do céu, e a comeram;
5 Други паднаха на канаристо място, гдето нямаше много пръст, и скоро поникнаха, защото нямаше дълбока почва;
E outra caiu sobre pedregais, onde não havia muita terra, e nasceu logo, porque não tinha terra profunda;
6 а когато изгря слънцето, пригоряха, и понеже нямаха корен, изсъхнаха.
Mas, saindo o sol, queimou-se; e, porque não tinha raiz, secou-se.
7 И други паднаха между тръните; и тръните порастнаха и ги заглушиха, и не дадоха плод.
E outra caiu entre espinhos, e, crescendo os espinhos, a sufocaram e não deu fruto.
8 А другите паднаха на добрата земя, и даваха плод, който растеше и се умножаваше, и принесоха кое тридесет, кое шестдесет и кое сто.
E outra caiu em boa terra e deu fruto, que vingou e cresceu; e um produziu trinta, outro sessenta, e outro cem.
9 И каза: Който има уши да слуша, нека слуша.
E disse-lhes: Quem tem ouvidos para ouvir, ouça.
10 И когато остана сам, ония, които бяха около Него с дванадесетте, Го попитаха за притчите.
E, quando se achou só, os que estavam junto dele com os doze interrogaram-no acerca da parábola.
11 И каза им: На вас е дадено да познаете тайната на Божието царство; а на ония, външните всичко бива в притчи;
E ele disse-lhes: A vós é dado saber os mistérios do reino de Deus, mas aos que estão de fora todas estas coisas se dizem por parábolas,
12 тъй щото гледащи да гледат, а да не виждат, и слушащи, да слушат, а да не разбират, да не би да се обърнат и да им се прости [греха].
Para que, vendo, vejam, e não percebam; e, ouvindo, ouçam, e não entendam; para que se não convertam, e lhes sejam perdoados os seus pecados.
13 И казва им: Не разбирате ли тая притча? А как ще разберете всичките притчи?
E disse-lhes: Não sabeis esta parábola? como pois entendereis todas as parábolas?
14 Сеячът сее словото.
O que semeia, semeia a palavra;
15 А ония край пътя, гдето се сее словото, са тия, които като чуват, Сатана веднага дохожда и грабва посеяното в тях слово.
E os que estão junto do caminho são aqueles em quem a palavra é semeada; mas, tendo-a ouvido, vem logo Satanás e tira a palavra que foi semeada nos seus corações.
16 Също и посеяното на канаристите места са тия които, като чуят словото, веднага с радост го приемат;
E da mesma sorte os que recebem a semente sobre pedregais; os quais, ouvindo a palavra, logo com prazer a recebem,
17 нямат, обаче, корен в себе си, но са привременни; после, като настане напаст или гонение, поради словото, веднага се съблазняват.
Mas não tem raiz em si mesmos, antes são temporãos; depois, sobrevindo tribulação ou perseguição por causa da palavra, logo se escandalizam.
18 Посеяното между тръните са други; те са ония, които са слушали словото;
E outros são os que recebem a semente entre espinhos, os quais ouvem a palavra,
19 а светските грижи, примамката на богатството, и пожеланията за други работи, като влязат, заглушават словото, и то става безплодно. (aiōn g165)
Mas os cuidados deste mundo, e os enganos das riquezas e as ambições de outras coisas, entrando, sufocam a palavra, e fica infrutífera. (aiōn g165)
20 А посеяното на добрата земя са тия, които слушат словото, приемат го, и дават плод, тридесет, шестдесет, и стократно.
E os que recebem a semente em boa terra, são os que ouvem a palavra e a recebem, e dão fruto, um trinta, outro sessenta, outro cem.
21 И каза им: Затова ли се донася светилото, за да го турят под шиника или под леглото? Не за това ли, да го поставят на светилника?
E disse-lhes: Vem porventura a candeia para se meter debaixo do alqueire, ou debaixo da cama? não vem antes para se colocar no velador?
22 Защото няма нещо тайно, освен за да се яви; нито е имало нещо спотаено, освен за да излезе наяве.
Porque nada há encoberto que não haja de ser manifesto; e nada se faz para ficar oculto, mas para ser descoberto.
23 Ако има някой уши да слуша, нека слуша.
Se alguém tem ouvidos para ouvir, ouça.
24 Каза им тоже: Внимавайте в това, което слушате. С каквато мярка мерите, ще ви се отмери, и ще ви се прибави.
E disse-lhes: atendei ao que ides ouvir. Com a medida com que medirdes ser-vos-a medido, e ser-vos-a acrescentado.
25 Защото който има, нему ще се даде, а който няма, от него ще се отнеме и това, което има.
Porque ao que tem, ser-lhe-á dado; e, ao que não tem, até o que tem lhe será tirado.
26 И каза: Божието царство е също, както кога човек хвърли семе в земята;
E dizia: O reino de Deus é assim como se um homem lançasse semente à terra,
27 и спи, и става нощ и ден; а как никне и расте, той не знае.
E dormisse, e se levantasse de noite e de dia, e a semente brotasse e crescesse, não sabendo ele como.
28 Земята сама по себе си произвежда, първо ствол, после клас, подир това пълно зърно в класа.
Porque a terra por si mesma frutifica, primeiro a erva, depois a espiga, e por último o grão cheio na espiga.
29 А когато узрее плодът, начаса изпраща сърпа, защото е настанала жетва.
E, quando já o fruto se mostra, mete-lhe logo a foice, porque está chegada a ceifa.
30 При това каза: На какво да уприличим Божието царство? Или с каква притча да го представим?
E dizia: A que assemilharemos o reino de Deus? ou com que parábola o compararemos?
31 То прилича на синапово зърно, което, когато се посее в земята, е по-малко от всичките семена, които са на земята;
É como um grão de mostarda, que, quando se semeia na terra, é a mais pequena de todas as sementes que há na terra;
32 но когато се посее, расте, и става по-голямо от всичките злакове, и пуска големи клони, така че под сянката му могат да се подслонят небесните птици.
Mas, tendo sido semeado, cresce; e faz-se a maior de todas as hortaliças, e cria grandes ramos, de tal maneira que as aves do céu podem aninhar-se debaixo da sua sombra.
33 С много такива притчи им прогласяше словото, според както можеха да слушат.
E com muitas parábolas tais lhes falava a palavra, segundo o que podiam ouvir.
34 А без притча не им говореше; но насаме обясняваше всичко на Своите ученици.
E sem parábolas nunca lhes falava; porém tudo declarava em particular aos seus discípulos.
35 И в същия ден, когато се свечери, Исус им казва: Да минем на отвъдната страна.
E, naquele dia, sendo já tarde, disse-lhes: Passemos para a outra banda.
36 И като оставиха народа, вземат Го със себе си в ладията, тъй както бе; и имаше други ладии с Него.
E eles, deixando a multidão, o levaram consigo, assim como estava no barco; e havia também com ele outros barquinhos.
37 И дига се голяма ветрена буря, и вълните се нахвърляха в ладията, тъй че тя вече се пълнеше с вода.
E levantou-se uma grande tempestade de vento, e subiam as ondas por cima do barco, de maneira que já se enchia.
38 А Той беше в задната част, заспал на възглавница; и те Го събуждат и Му казват: Учителю! Нима не Те е грижа че загиваме?
E ele estava na popa dormindo sobre uma almofada, e despertaram-no, e disseram-lhe: Mestre, não se te dá que pereçamos?
39 И Той, като се събуди, смъмра вятъра и рече на езерото: Мълчи! Утихни! И вятърът престана, и настана голяма тишина.
E ele, despertando, repreendeu o vento, e disse ao mar: Cala-te, aquieta-te. E o vento se aquietou, e houve grande bonança.
40 И рече им: Защо сте страхливи? Още ли нямате вяра?
E disse-lhes: Porque sois tão tímidos? Porque não tendes fé?
41 И голям страх ги обзе; и те си казаха един на друг: Кой е, прочее, Тоя, че и вятърът и езерото Му се покоряват?
E sentiram um grande temor, e diziam uns aos outros: Mas quem é este, que até o vento e o mar lhe obedecem?
