Лука 14
1 Една събота, когато влезе да яде хляб в къщата на един от фарисейските началници, те Го наблюдаваха.
អនន្តរំ វិឝ្រាមវារេ យីឝៅ ប្រធានស្យ ផិរូឝិនោ គ្ឫហេ ភោក្តុំ គតវតិ តេ តំ វីក្ឞិតុម៑ អារេភិរេ។
2 О А друг рече: Ожених се, и затова не мога да дойда.
តទា ជលោទរី តស្យ សម្មុខេ ស្ថិតះ។
3 И Исус продума на законниците и фарисеите, и рече: Позволено ли е да лекува някой в събота, или не?
តតះ ស វ្យវស្ថាបកាន៑ ផិរូឝិនឝ្ច បប្រច្ឆ, វិឝ្រាមវារេ ស្វាស្ថ្យំ កត៌្តវ្យំ ន វា? តតស្តេ កិមបិ ន ប្រត្យូចុះ។
4 А те мълчаха. И Той като хвана човека, изцели го и го пусна.
តទា ស តំ រោគិណំ ស្វស្ថំ ក្ឫត្វា វិសសជ៌;
5 И рече им: Ако паднеше оселът или волът на някого от вас в кладенец, не щеше ли той начаса да го извлече в съботен ден?
តានុវាច ច យុឞ្មាកំ កស្យចិទ៑ គទ៌្ទភោ វ្ឫឞភោ វា ចេទ៑ គត៌្តេ បតតិ តហ៌ិ វិឝ្រាមវារេ តត្ក្ឞណំ ស កិំ តំ នោត្ថាបយិឞ្យតិ?
6 И не можаха да отговорят на това.
តតស្តេ កថាយា ឯតស្យាះ កិមបិ ប្រតិវក្តុំ ន ឝេកុះ។
7 И като забелязваше как поканените избираха първите столове, каза им притча, думайки:
អបរញ្ច ប្រធានស្ថានមនោនីតត្វករណំ វិលោក្យ ស និមន្ត្រិតាន៑ ឯតទុបទេឝកថាំ ជគាទ,
8 Когато те покани някой на сватба, не сядай на първия стол, да не би да е бил поканен от него по-почетен от тебе,
ត្វំ វិវាហាទិភោជ្យេឞុ និមន្ត្រិតះ សន៑ ប្រធានស្ថានេ មោបាវេក្ឞីះ។ ត្វត្តោ គៅរវាន្វិតនិមន្ត្រិតជន អាយាតេ
9 и дойде този, който е поканил и тебе и него, и ти рече: Отстъпи това място на този човек; и тогава ще почнеш със срам да заемаш последното място.
និមន្ត្រយិតាគត្យ មនុឞ្យាយៃតស្មៃ ស្ថានំ ទេហីតិ វាក្យំ ចេទ៑ វក្ឞ្យតិ តហ៌ិ ត្វំ សង្កុចិតោ ភូត្វា ស្ថាន ឥតរស្មិន៑ ឧបវេឞ្ដុម៑ ឧទ្យំស្យសិ។
10 Но когато те поканят, иди и седни на последното място, и когато дойде този, който те е поканил, да ти рече: Приятелю, мини по-горе. Тогава ще имаш почит пред всички тия, които сядат с тебе на трапезата.
អស្មាត៑ ការណាទេវ ត្វំ និមន្ត្រិតោ គត្វាៜប្រធានស្ថាន ឧបវិឝ, តតោ និមន្ត្រយិតាគត្យ វទិឞ្យតិ, ហេ ពន្ធោ ប្រោច្ចស្ថានំ គត្វោបវិឝ, តថា សតិ ភោជនោបវិឞ្ដានាំ សកលានាំ សាក្ឞាត៑ ត្វំ មាន្យោ ភវិឞ្យសិ។
11 Защото всеки, който възвишава себе си, ще се смири, а който смирява себе си, ще се възвиси.
យះ កឝ្ចិត៑ ស្វមុន្នមយតិ ស នមយិឞ្យតេ, កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វំ នមយតិ ស ឧន្នមយិឞ្យតេ។
12 Каза и на този, който го беше поканил: Когато даваш обед или вечеря, недей кани приятелите си, ни братята си, ни роднините си, нито богати съседи, да не би и те да те поканят, и ти бъде отплатено.
តទា ស និមន្ត្រយិតារំ ជនមបិ ជគាទ, មធ្យាហ្នេ រាត្រៅ វា ភោជ្យេ ក្ឫតេ និជពន្ធុគណោ វា ភ្រាត្ឫគណោ វា ជ្ញាតិគណោ វា ធនិគណោ វា សមីបវាសិគណោ វា ឯតាន៑ ន និមន្ត្រយ, តថា ក្ឫតេ ចេត៑ តេ ត្វាំ និមន្ត្រយិឞ្យន្តិ, តហ៌ិ បរិឝោធោ ភវិឞ្យតិ។
13 Но когато даваш угощение, поканвай сиромаси, недъгави, куци, слепи;
កិន្តុ យទា ភេជ្យំ ករោឞិ តទា ទរិទ្រឝុឞ្កករខញ្ជាន្ធាន៑ និមន្ត្រយ,
14 и ще бъдеш блажен, защото, понеже те нямат с какво да ти отплатят, ще ти бъде отплатено във възкресението на праведните.
តត អាឝិឞំ លប្ស្យសេ, តេឞុ បរិឝោធំ កត៌្តុមឝក្នុវត្សុ ឝ្មឝានាទ្ធាម៌្មិកានាមុត្ថានកាលេ ត្វំ ផលាំ លប្ស្យសេ។
15 И като чу това един от седящите с Него, рече му: Блажен е онзи, който ще яде хляб в Божието царство.
អនន្តរំ តាំ កថាំ និឝម្យ ភោជនោបវិឞ្ដះ កឝ្ចិត៑ កថយាមាស, យោ ជន ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ ភោក្តុំ លប្ស្យតេ សឯវ ធន្យះ។
16 А Той му рече: Някой си човек даде голяма вечеря и покани мнозина.
តតះ ស ឧវាច, កឝ្ចិត៑ ជនោ រាត្រៅ ភេជ្យំ ក្ឫត្វា ពហូន៑ និមន្ត្រយាមាស។
17 И в часа на вечерята изпрати слугата си да рече на поканените: Дойдете, понеже всичко е вече готово.
តតោ ភោជនសមយេ និមន្ត្រិតលោកាន៑ អាហ្វាតុំ ទាសទ្វារា កថយាមាស, ខទ្យទ្រវ្យាណិ សវ៌្វាណិ សមាសាទិតានិ សន្តិ, យូយមាគច្ឆត។
18 А те всички почнаха единодушно да се извиняват. Първият му рече: Купих си нива и трябва да изляза да я видя; моля ти се, извини ме.
កិន្តុ តេ សវ៌្វ ឯកៃកំ ឆលំ ក្ឫត្វា ក្ឞមាំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រិរេ។ ប្រថមោ ជនះ កថយាមាស, ក្ឞេត្រមេកំ ក្រីតវានហំ តទេវ ទ្រឞ្ដុំ មយា គន្តវ្យម៑, អតឯវ មាំ ក្ឞន្តុំ តំ និវេទយ។
19 Друг рече: Купих си пет чифта волове, и отивам да ги опитам; моля ти се извини ме.
អន្យោ ជនះ កថយាមាស, ទឝវ្ឫឞានហំ ក្រីតវាន៑ តាន៑ បរីក្ឞិតុំ យាមិ តស្មាទេវ មាំ ក្ឞន្តុំ តំ និវេទយ។
20 А друг рече: Ожених се, и за това не мога да дойда.
អបរះ កថយាមាស, វ្យូឍវានហំ តស្មាត៑ ការណាទ៑ យាតុំ ន ឝក្នោមិ។
21 И слугата дойде и каза това на господаря си. Тогава стопанинът, разгневен рече на слугата си: Излез скоро на градските улици и пътеки, и доведи тука сиромасите, недъгавите, слепите и куците.
បឝ្ចាត៑ ស ទាសោ គត្វា និជប្រភោះ សាក្ឞាត៑ សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ និវេទយាមាស, តតោសៅ គ្ឫហបតិះ កុបិត្វា ស្វទាសំ វ្យាជហារ, ត្វំ សត្វរំ នគរស្យ សន្និវេឝាន៑ មាគ៌ាំឝ្ច គត្វា ទរិទ្រឝុឞ្កករខញ្ជាន្ធាន៑ អត្រានយ។
22 И слугата рече: Господарю, каквото си заповядал стана, и още място има.
តតោ ទាសោៜវទត៑, ហេ ប្រភោ ភវត អាជ្ញានុសារេណាក្រិយត តថាបិ ស្ថានមស្តិ។
23 И господарят рече на слугата: Излез по пътищата и по оградите, и колкото намериш, накарай ги да влязат, за да се напълни къщата ми;
តទា ប្រភុះ បុន រ្ទាសាយាកថយត៑, រាជបថាន៑ វ្ឫក្ឞមូលានិ ច យាត្វា មទីយគ្ឫហបូរណាត៌្ហំ លោកានាគន្តុំ ប្រវត៌្តយ។
24 защото ви казвам, че никой от поканените няма да вкуси от вечерята ми.
អហំ យុឞ្មភ្យំ កថយាមិ, បូវ៌្វនិមន្ត្រិតានមេកោបិ មមាស្យ រាត្រិភោជ្យស្យាស្វាទំ ន ប្រាប្ស្យតិ។
25 А големи множества вървяха заедно с Него; и Той се обърна и им рече:
អនន្តរំ ពហុឞុ លោកេឞុ យីឝោះ បឝ្ចាទ៑ វ្រជិតេឞុ សត្សុ ស វ្យាឃុដ្យ តេភ្យះ កថយាមាស,
26 Ако дойде някой при Мене, и не намрази баща си и майка си, жена си, чадата си, братята си, и сестрите си, а още и собствения си живот, не може да бъде Мой ученик.
យះ កឝ្ចិន៑ មម សមីបម៑ អាគត្យ ស្វស្យ មាតា បិតា បត្នី សន្តានា ភ្រាតរោ ភគិម្យោ និជប្រាណាឝ្ច, ឯតេភ្យះ សវ៌្វេភ្យោ មយ្យធិកំ ប្រេម ន ករោតិ, ស មម ឝិឞ្យោ ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ។
27 Който не носи своя кръст и не върви след Мене, не може да бъде Мой ученик.
យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយំ ក្រុឝំ វហន៑ មម បឝ្ចាន្ន គច្ឆតិ, សោបិ មម ឝិឞ្យោ ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ។
28 Защото кой от вас, когато иска да съгради кула, не сяда първо да пресметне разноските, дали ще има с какво да я доизкара?
ទុគ៌និម៌្មាណេ កតិវ្យយោ ភវិឞ្យតិ, តថា តស្យ សមាប្តិករណាត៌្ហំ សម្បត្តិរស្តិ ន វា, ប្រថមមុបវិឝ្យ ឯតន្ន គណយតិ, យុឞ្មាកំ មធ្យ ឯតាទ្ឫឝះ កោស្តិ?
29 Да не би, като положи основа, а не може да доизкара, всички които гледат, да почнат да му се присмиват и да казват:
នោចេទ៑ ភិត្តិំ ក្ឫត្វា ឝេឞេ យទិ សមាបយិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ,
30 Този човек почна да гради, но не можа да доизкара.
តហ៌ិ មានុឞោយំ និចេតុម៑ អារភត សមាបយិតុំ នាឝក្នោត៑, ឥតិ វ្យាហ្ឫត្យ សវ៌្វេ តមុបហសិឞ្យន្តិ។
31 Или кой цар, като отива на война срещу друг цар, не ще седне първо да се съветва, може ли с десет хиляди да стои против този, който иде срещу него с двадесет хиляди?
អបរញ្ច ភិន្នភូបតិនា សហ យុទ្ធំ កត៌្តុម៑ ឧទ្យម្យ ទឝសហស្រាណិ សៃន្យានិ គ្ឫហីត្វា វិំឝតិសហស្រេះ សៃន្យៃះ សហិតស្យ សមីបវាសិនះ សម្មុខំ យាតុំ ឝក្ឞ្យាមិ ន វេតិ ប្រថមំ ឧបវិឝ្យ ន វិចារយតិ ឯតាទ្ឫឝោ ភូមិបតិះ កះ?
32 Иначе, докато другият е още далеч, изпраща посланици да искат условия за мир.
យទិ ន ឝក្នោតិ តហ៌ិ រិបាវតិទូរេ តិឞ្ឋតិ សតិ និជទូតំ ប្រេឞ្យ សន្ធិំ កត៌្តុំ ប្រាត៌្ហយេត។
33 И тъй, ако някой от вас не се отрече от всичко що има, не може да бъде Мой ученик.
តទ្វទ៑ យុឞ្មាកំ មធ្យេ យះ កឝ្ចិន៑ មទត៌្ហំ សវ៌្វស្វំ ហាតុំ ន ឝក្នោតិ ស មម ឝិឞ្យោ ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ។
34 Прочее, добро нещо е солта, но ако самата сол обезсолее, с какво ще се поправи?
លវណម៑ ឧត្តមម៑ ឥតិ សត្យំ, កិន្តុ យទិ លវណស្យ លវណត្វម៑ អបគច្ឆតិ តហ៌ិ តត៑ កថំ ស្វាទុយុក្តំ ភវិឞ្យតិ?
35 Тя не струва нито за земята, нито за тор; изхвърлят я вън. Който има уши да слуша, нека слуша!
តទ ភូម្យត៌្ហម៑ អាលវាលរាឝ្យត៌្ហមបិ ភទ្រំ ន ភវតិ; លោកាស្តទ៑ ពហិះ ក្ឞិបន្តិ។ យស្យ ឝ្រោតុំ ឝ្រោត្រេ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
