Плач Еремиев 5
1 Спомни си, Господи, какво ни стана; Погледни и виж как ни укоряват.
Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
2 Наследството ни мина на чужденци, Къщите ни на странни.
Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
3 Останахме сирачета без баща; Майките ни са като вдовици.
Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
4 Водата си пихме със сребро, Дървата ни идат с пари.
Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
5 Нашите гонители са на вратовете ни; Трудим се, и почивка нямаме.
Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
6 Простряхме ръка към египтяните И към асирийците, за да се наситим с хляб.
Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
7 Бащите ни съгрешиха, и няма ги; И ние носим техните беззакония.
Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
8 Слуги господаруват над нас, И няма кой да ни избави от ръката им.
Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
9 Добиваме хляба си с опасност за живота си Поради меча, който ограбва в пустинята.
Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
10 Кожата ни почервеня като пещ Поради върлуването на глада.
Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
11 Изнасилваха жените в Сион, Девиците в Юдовите градове.
Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
12 Чрез техните ръце биваха обесени първенците, Старейшините не се почитаха.
Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
13 Младежите носеха воденични камъни, И децата падаха под товара на дървата.
Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
14 Старейшините не седят вече на портите; Младежите изоставиха песните си.
Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
15 Престана радостта на сърцето ни; Хорото ни се обърна на жалеене.
Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
16 Венецът падна от главата ни; Горко ни! защото сме съгрешили.
Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
17 Затова чезне сърцето ни. Затова причерня на очите ни.
Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
18 Поради запустяването на Сионския хълм Лисиците ходят по него.
Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
19 Ти, Господи, седиш като Цар до века; Престолът Ти е из род в род.
Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
20 Защо ни забравяш за винаги, И ни оставяш за толкоз дълго време?
Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
21 Възвърни ни, Господи, към Себе Си, и ще се възвърнем; Обнови дните ни както изпърво,
Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
22 Ако не си ни отхвърлил съвсем, И не си се разгневил твърде много против нас.
Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
