< Плач Еремиев 5 >

1 Спомни си, Господи, какво ни стана; Погледни и виж как ни укоряват.
ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.
2 Наследството ни мина на чужденци, Къщите ни на странни.
3 Останахме сирачета без баща; Майките ни са като вдовици.
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.
4 Водата си пихме със сребро, Дървата ни идат с пари.
آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.
5 Нашите гонители са на вратовете ни; Трудим се, и почивка нямаме.
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.
6 Простряхме ръка към египтяните И към асирийците, за да се наситим с хляб.
خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.
7 Бащите ни съгрешиха, и няма ги; И ние носим техните беззакония.
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.
8 Слуги господаруват над нас, И няма кой да ни избави от ръката им.
بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.
9 Добиваме хляба си с опасност за живота си Поради меча, който ограбва в пустинята.
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.
10 Кожата ни почервеня като пещ Поради върлуването на глада.
از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.
11 Изнасилваха жените в Сион, Девиците в Юдовите градове.
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.
12 Чрез техните ръце биваха обесени първенците, Старейшините не се почитаха.
رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.
13 Младежите носеха воденични камъни, И децата падаха под товара на дървата.
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.
14 Старейшините не седят вече на портите; Младежите изоставиха песните си.
پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.
15 Престана радостта на сърцето ни; Хорото ни се обърна на жалеене.
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.
16 Венецът падна от главата ни; Горко ни! защото сме съгрешили.
وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.
17 Затова чезне сърцето ни. Затова причерня на очите ни.
دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،
18 Поради запустяването на Сионския хълм Лисиците ходят по него.
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.
19 Ти, Господи, седиш като Цар до века; Престолът Ти е из род в род.
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.
20 Защо ни забравяш за винаги, И ни оставяш за толкоз дълго време?
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.
21 Възвърни ни, Господи, към Себе Си, и ще се възвърнем; Обнови дните ни както изпърво,
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.
22 Ако не си ни отхвърлил съвсем, И не си се разгневил твърде много против нас.

< Плач Еремиев 5 >