< Плач Еремиев 3 >
1 Аз съм човек, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.
Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.
2 Той ме е водил и завел в тъмнина, а не във виделина.
Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.
3 Навярно против мене обръща повторно ръката Си всеки ден.
Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.
4 Застари месата ми и кожата ми; строши костите ми.
Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.
5 Издигна против мене укрепления; и окръжи ме с горест и труд.
Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.
6 Тури ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.
Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.
7 Обгради ме, та да не мога да изляза; отегчи веригите ми.
Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.
8 Още и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.
Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.
9 Огради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.
Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.
10 Стана ми като мечка в засада, като лъв в скришни места.
Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.
11 Отби настрана пътищата ми, и ме разкъса; направи ме пуст.
Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.
12 Запъна лъка Си, и ме постави като прицел на стрела.
Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.
13 Заби в бъбреците ми стрелите на тула Си.
Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.
14 Станах за присмех на всичките си люде, и за песен на тях цял ден.
Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.
15 Насити ме с горчивини, опи ме с пелин.
Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.
16 При това, счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.
Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.
17 Отблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.
Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.
18 И рекох: Погина увереността ми и надеждата ми като отдалечена от Господа.
Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”
19 Помни скръбта ми и изпъждането ми, пелина и жлъчката.
Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.
20 Душата ми, като ги помни непрестанно, се е дълбоко смирила.
Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.
21 Обаче това си наумявам, поради което имам и надежда;
Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:
22 Че по милост Господна ние не се довършихме, понеже не чезнат щедростите Му.
Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.
23 Те се подновяват всяка заран; голяма е Твоята вярност.
Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!
24 Господ е дял мой, казва душата ми; Затова, ще се надявам на Него.
“Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.
25 Благ е Господ към ония, които го чакат, към душата, която го търси.
Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.
26 Добро е да се надява някой и тихо да очаква спасението то Господа.
Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.
27 Добро е за човека да носи хомот в младостта си.
Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.
28 Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го наложи.
Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.
29 Нека тури устата си в пръстта негли има още надежда.
Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.
30 Нека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.
Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,
31 Защото Господ не отхвърля до века.
sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!
32 Понеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.
Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.
33 Защото не оскърбява нито огорчава от сърце човешките чада.
Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.
34 Да се тъпчат под нозе всичките затворници на света,
Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,
35 Да се извраща съда на човека пред лицето на Всевишния,
sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,
36 Да се онеправдава човека в делото му, - Господ не одобрява това.
sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?
37 Кой ще е онзи, който казва нещо, и то става, без да го е заповядал Господ?
Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?
38 Из устата на Всевишния не излизат ли и злото и доброто?
Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?
39 Защо би пороптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?
Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?
40 Нека издирим и изпитаме пътищата си, и нека се върнем при Господа.
Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.
41 Нека издигнем сърцата си и ръцете си към Бога, който е на небесата, и нека речем:
Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:
42 Съгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.
“Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.
43 Покрил си се с гняв и гонил си ни, убил си без да пощадиш.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.
44 Покрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.
45 Направил си ни като помия и смет всред племената.
Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.
46 Всичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.
Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.
47 Страх и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.
Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”
48 Водни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на людете ми.
Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.
49 Окото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отрада.
Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan
50 Докато не се наведе Господ и не погледне от небесата.
hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.
51 Окото ми прави душата ми да ме боли поради всичките дъщери на града ми.
Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.
52 Ония, които ми са неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.
Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.
53 Отнеха живота ми в тъмницата, и хвърлиха камък върху мене.
Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.
54 Води стигнаха над главата ми; рекох: Свърших се.
Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”
55 Призовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.
Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.
56 Ти чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишането ми, за вопъла ми;
Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!
57 Приближил си се в деня, когато Те призовах; рекъл си: Не бой се.
Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”
58 Застъпил си се Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.
Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!
59 Видял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.
Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.
60 Видял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.
Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.
61 Ти си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,
Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.
62 Думите на ония, които се подигат против мене, и кроежите им против мене цял ден.
Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.
63 Виж, кога седят и кога стават аз им съм песен.
Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.
64 Ще им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;
Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.
65 Ще им дадеш, като клетвата Си върху тях, окаменено сърце;
Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.
66 Ще ги прогониш с гняв, и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.
Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!