Плач Еремиев 3
1 Аз съм човек, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.
| من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. |
2 Той ме е водил и завел в тъмнина, а не във виделина.
| خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. |
3 Навярно против мене обръща повторно ръката Си всеки ден.
| او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. |
4 Застари месата ми и кожата ми; строши костите ми.
| او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. |
5 Издигна против мене укрепления; и окръжи ме с горест и труд.
| جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. |
6 Тури ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.
| مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. |
7 Обгради ме, та да не мога да изляза; отегчи веригите ми.
| با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. |
8 Още и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. |
9 Огради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.
| با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. |
10 Стана ми като мечка в засада, като лъв в скришни места.
| او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ |
11 Отби настрана пътищата ми, и ме разкъса; направи ме пуст.
| مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. |
12 Запъна лъка Си, и ме постави като прицел на стрела.
| او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، |
13 Заби в бъбреците ми стрелите на тула Си.
| و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. |
14 Станах за присмех на всичките си люде, и за песен на тях цял ден.
| مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. |
15 Насити ме с горчивини, опи ме с пелин.
| او زندگی را به کامم تلخ کرده است. |
16 При това, счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.
| صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. |
17 Отблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.
| آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. |
18 И рекох: Погина увереността ми и надеждата ми като отдалечена от Господа.
| رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. |
19 Помни скръбта ми и изпъждането ми, пелина и жлъчката.
| وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. |
20 Душата ми, като ги помни непрестанно, се е дълбоко смирила.
| بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. |
21 Обаче това си наумявам, поради което имам и надежда;
| اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که |
22 Че по милост Господна ние не се довършихме, понеже не чезнат щедростите Му.
| محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. |
23 Те се подновяват всяка заран; голяма е Твоята вярност.
| وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. |
24 Господ е дял мой, казва душата ми; Затова, ще се надявам на Него.
| به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» |
25 Благ е Господ към ония, които го чакат, към душата, която го търси.
| خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. |
26 Добро е да се надява някой и тихо да очаква спасението то Господа.
| پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. |
27 Добро е за човека да носи хомот в младостта си.
| خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. |
28 Нека седи насаме и мълчи, когато Господ му го наложи.
| هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند |
29 Нека тури устата си в пръстта негли има още надежда.
| و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. |
30 Нека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.
| وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، |
31 Защото Господ не отхвърля до века.
| زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. |
32 Понеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.
| هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. |
33 Защото не оскърбява нито огорчава от сърце човешките чада.
| او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. |
34 Да се тъпчат под нозе всичките затворници на света,
| هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، |
35 Да се извраща съда на човека пред лицето на Всевишния,
| و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، |
36 Да се онеправдава човека в делото му, - Господ не одобрява това.
| و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ |
37 Кой ще е онзи, който казва нещо, и то става, без да го е заповядал Господ?
| کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ |
38 Из устата на Всевишния не излизат ли и злото и доброто?
| آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ |
39 Защо би пороптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?
| پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ |
40 Нека издирим и изпитаме пътищата си, и нека се върнем при Господа.
| به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. |
41 Нека издигнем сърцата си и ръцете си към Бога, който е на небесата, и нека речем:
| بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: |
42 Съгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.
| «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. |
43 Покрил си се с гняв и гонил си ни, убил си без да пощадиш.
| «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. |
44 Покрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.
| خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. |
45 Направил си ни като помия и смет всред племената.
| ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. |
46 Всичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.
| تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. |
47 Страх и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.
| خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» |
48 Водни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на людете ми.
| به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست |
49 Окото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отрада.
50 Докато не се наведе Господ и не погледне от небесата.
| تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! |
51 Окото ми прави душата ми да ме боли поради всичките дъщери на града ми.
| هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. |
52 Ония, които ми са неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.
| کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. |
53 Отнеха живота ми в тъмницата, и хвърлиха камък върху мене.
| آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. |
54 Води стигнаха над главата ми; рекох: Свърших се.
| آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. |
55 Призовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.
| اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم |
56 Ти чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишането ми, за вопъла ми;
| صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. |
57 Приближил си се в деня, когато Те призовах; рекъл си: Не бой се.
| آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» |
58 Застъпил си се Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.
| ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. |
59 Видял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.
| ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. |
60 Видял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.
| دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. |
61 Ти си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,
| ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. |
62 Думите на ония, които се подигат против мене, и кроежите им против мене цял ден.
| تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. |
63 Виж, кога седят и кога стават аз им съм песен.
| ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. |
64 Ще им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;
| ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. |
65 Ще им дадеш, като клетвата Си върху тях, окаменено сърце;
| ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. |
66 Ще ги прогониш с гняв, и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.
| با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. |
