Йов 9
1 А Иов в отговор рече:
Então Job respondeu,
2 Наистина зная, че това е така, Но как ще се оправдае човек пред Бога?
“Verdadeiramente eu sei que é assim, mas como o homem pode estar apenas com Deus?
3 Ако поиска да се съди с Него, Не може да му отговори за едно от хиляда.
Se ele tiver o prazer de contender com ele, ele não pode responder-lhe uma vez em mil.
4 Мъдро сърце и мощна сила има Бог; Кой, като е упорствувал против Него, е благоденствувал?
Deus é sábio de coração, e poderoso em força. Quem se endureceu contra ele e prosperou?
5 Той премества планините и те не усещат Когато ги е превърнал в гнева Си.
Ele remove as montanhas, e eles não sabem disso, quando ele os derruba em sua raiva.
6 Той поклаща земята от мястото й, Тъй щото и стълбовете й треперят.
Ele sacode a terra para fora de seu lugar. Seus pilares tremem.
7 Той заповядва на слънцето, и не изгрява; И туря под печат звездите.
Ele comanda o sol e ele não nasce, e sela as estrelas.
8 Той сам простира небесата, И стъпва на морските вълни.
Somente ele estica os céus, e pisadas nas ondas do mar.
9 Той прави съзвездията - Мечката, Ориона и Плеядите, И скритите пространства на юг.
Ele faz o Urso, Orion, e as Plêiades, e os quartos do sul.
10 Той прави велики и неизследими дела. И безбройни чудеса.
Ele faz grandes coisas para além de descobrir; sim, coisas maravilhosas sem número.
11 Ето, минава край мене, и не Го виждам; Преминава и не Го съглеждам;
Eis que ele passa por mim, e eu não o vejo. Ele também passa adiante, mas eu não o percebo.
12 Ако грабна плячка, кой ще Му забрани? Кой ще Му рече: Що правиш?
Eis que ele se arrebata. Quem pode atrapalhá-lo? Quem lhe perguntará: “O que você está fazendo?
13 Ако Бог не оттегли гнева Си, Горделивите помощници се повалят под Него!
“Deus não vai retirar sua raiva. Os ajudantes de Rahab se abaixam sob ele.
14 Колко по-малко бих могъл аз да Му отговоря И да избера думите си, за да разисквам с Него!
Quanto menos eu lhe responderei, e escolher minhas palavras para discutir com ele?
15 Комуто, и праведен ако бях, не можех отговори, Но щях да повярвам, че е послушал гласа ми.
Embora eu fosse justo, ainda não lhe responderia. Eu faria súplicas ao meu juiz.
16 Ако извиках, и ми отговореше, Не щях да повярвам, че е послушал гласа ми.
Se eu tivesse ligado, e ele tivesse me respondido, no entanto, eu não acreditaria que ele escutou a minha voz.
17 Защото ме смазва с вихрушка, И умножава раните ми без причина.
Pois ele me quebra com uma tempestade, e multiplica minhas feridas sem causa.
18 Не ме оставя да си отдъхна, Но ме насища с горчивини.
Ele não me permitirá recuperar meu fôlego, mas me enche de amargura.
19 Ако е дума за силата на мощните; Ето ме! Би казал Той; И ако за съд, би казал: Кой ще Ми определи време да съдя?
Se é uma questão de força, eis que ele é poderoso! Se de justiça, 'Quem', diz ele, 'me convocará'?
20 Даже ако бях праведен, осъдили ме биха собствените ми уста; Ако бях непорочен, Той би ме показал опърничав.
Embora eu seja justo, minha própria boca me condenará. Embora eu seja irrepreensível, isso me mostrará perverso.
21 Макар да бях непорочен, не бих зачитал себе си, Презрял бих живота си.
Estou irrepreensível. Eu não me respeito. Eu desprezo minha vida.
22 Все едно е; затова казвам: Той погубва и непорочния и нечестивия,
“É tudo a mesma coisa. Portanto, eu digo que ele destrói os irrepreensíveis e os perversos.
23 Ако бичът Му убива внезапно, Той се смее при изпитанията на невинните.
Se o flagelo matar de repente, ele vai zombar do julgamento dos inocentes.
24 Земята е предадена в ръцете на нечестивите; Той покрива лицата на съдиите; Ако не, тогава кой е, който прави това?
A terra é entregue na mão dos ímpios. Ele cobre os rostos de seus juízes. Se não é ele, então quem é ele?
25 А моите дни са по-бързи от бързоходец; Бягат без да видят добро;
“Agora meus dias são mais rápidos que os de um corredor. Eles fogem. Eles não vêem nada de bom.
26 Преминаха като леки кораби, Като орел, който се спуща върху лова.
Eles faleceram como os navios rápidos, como a águia que se precipita sobre a presa.
27 Ако река: Ще забравя оплакването си, Ще оставя желанието си, и ще се утеша.
Se eu disser: 'Vou esquecer minha reclamação', Vou deixar minha cara triste, e me alegrar”.
28 В ужас съм от всичките си скърби Зная, че Ти няма да ме имаш за невинен;
Tenho medo de todas as minhas mágoas. Eu sei que você não me considerará inocente.
29 Нечестив ще се считам; Защо, прочее, да се трудя напразно?
Estarei condenado. Por que então eu trabalho em vão?
30 Ако се умия със снежна вода, И очистя със сапун ръцете си,
Se eu me lavar com neve, e limpar minhas mãos com lixívia,
31 Ти пак ще ме хвърлиш в тинята, Така щото и самите ми дрехи ще се гнусят от мене.
ainda assim, você me mergulhará na vala. Minhas próprias roupas me abominarão.
32 Защото Той не е човек, както съм аз, та да Му отговоря И да дойдем заедно на съд.
Pois ele não é um homem, como eu sou, que eu deveria responder-lhe, que devemos nos reunir para julgar.
33 Няма посредник помежду ни, Който да тури ръката си върху двама ни,
Não há árbitro entre nós, que poderia colocar sua mão sobre nós dois.
34 Нека оттегли от мене тоягата Си, И ужасът Му да не ме уплашва.
Deixe-o tirar sua vara de mim. Que seu terror não me faça ter medo;
35 Тогава ще говоря, и няма да се боя от Него; Защото в себе си не съм така уплашен.
então eu falaria, e não o temeria, pois não estou assim em mim mesmo.
