Йов 9
1 А Иов в отговор рече:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Наистина зная, че това е така, Но как ще се оправдае човек пред Бога?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 Ако поиска да се съди с Него, Не може да му отговори за едно от хиляда.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 Мъдро сърце и мощна сила има Бог; Кой, като е упорствувал против Него, е благоденствувал?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 Той премества планините и те не усещат Когато ги е превърнал в гнева Си.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 Той поклаща земята от мястото й, Тъй щото и стълбовете й треперят.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 Той заповядва на слънцето, и не изгрява; И туря под печат звездите.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 Той сам простира небесата, И стъпва на морските вълни.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 Той прави съзвездията - Мечката, Ориона и Плеядите, И скритите пространства на юг.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 Той прави велики и неизследими дела. И безбройни чудеса.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Ето, минава край мене, и не Го виждам; Преминава и не Го съглеждам;
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Ако грабна плячка, кой ще Му забрани? Кой ще Му рече: Що правиш?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 Ако Бог не оттегли гнева Си, Горделивите помощници се повалят под Него!
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 Колко по-малко бих могъл аз да Му отговоря И да избера думите си, за да разисквам с Него!
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Комуто, и праведен ако бях, не можех отговори, Но щях да повярвам, че е послушал гласа ми.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Ако извиках, и ми отговореше, Не щях да повярвам, че е послушал гласа ми.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 Защото ме смазва с вихрушка, И умножава раните ми без причина.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 Не ме оставя да си отдъхна, Но ме насища с горчивини.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 Ако е дума за силата на мощните; Ето ме! Би казал Той; И ако за съд, би казал: Кой ще Ми определи време да съдя?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Даже ако бях праведен, осъдили ме биха собствените ми уста; Ако бях непорочен, Той би ме показал опърничав.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Макар да бях непорочен, не бих зачитал себе си, Презрял бих живота си.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 Все едно е; затова казвам: Той погубва и непорочния и нечестивия,
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 Ако бичът Му убива внезапно, Той се смее при изпитанията на невинните.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 Земята е предадена в ръцете на нечестивите; Той покрива лицата на съдиите; Ако не, тогава кой е, който прави това?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 А моите дни са по-бързи от бързоходец; Бягат без да видят добро;
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 Преминаха като леки кораби, Като орел, който се спуща върху лова.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 Ако река: Ще забравя оплакването си, Ще оставя желанието си, и ще се утеша.
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 В ужас съм от всичките си скърби Зная, че Ти няма да ме имаш за невинен;
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 Нечестив ще се считам; Защо, прочее, да се трудя напразно?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 Ако се умия със снежна вода, И очистя със сапун ръцете си,
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Ти пак ще ме хвърлиш в тинята, Така щото и самите ми дрехи ще се гнусят от мене.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 Защото Той не е човек, както съм аз, та да Му отговоря И да дойдем заедно на съд.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Няма посредник помежду ни, Който да тури ръката си върху двама ни,
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Нека оттегли от мене тоягата Си, И ужасът Му да не ме уплашва.
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Тогава ще говоря, и няма да се боя от Него; Защото в себе си не съм така уплашен.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
