Йов 6
1 А Иов в отговор рече:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 Дано само би се претеглила моята печал, И злополуката ми да би се турила срещу нея на везните!
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، |
3 Понеже сега би била по-тежка от морския пясък; Затова думите ми са били необмислени.
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. |
4 Защото стрелите на Всемогъщия са вътре в мене, Чиято отрова духът ми изпива; Божиите ужаси се опълчват против мене.
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. |
5 Реве ли дивият осел, когато има трева? Или мучи ли волът при яслите?
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ |
6 Яде ли се блудкавото без сол? Или има ли вкус в белтъка на яйцето?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ |
7 Душата ми се отвращава да ги допре; Те ми станаха като омразно ястие.
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. |
8 Дано получех това, което прося, И Бог да ми дадеше онова, за което копнея!
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. |
9 Да благоволеше Бог да ме погуби, Да пуснеше ръката Си та ме посече!
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. |
10 Но, това ще ми бъда за утеха, (Да! ще се утвърдя всред скръб, която не ме жали). Че аз не утаих думите на Светия.
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. |
11 Каква е силата та да чакам? И каква е сетнината ми та да издържа?
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ |
12 Силата ми сила каменна ли е? Или месата ми са медни?
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ |
13 Не изчезна ли в мене помощта ми? И не отдалечи ли се от мене избавлението?
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. |
14 На оскърбения трябва да се покаже съжаление от приятеля му, Даже ако той е оставил страха от Всемогъщия.
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. |
15 Братята ми ме измамиха като поток; Преминаха като течение на потоци,
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. |
16 Които се мътят от леда, И в които се топи снегът;
17 Когато се стоплят изчезват; Когато настане топлина изгубват се от мястото си;
18 Керваните, като следват по криволиченията им, Пристигат в пустота и се губят;
19 Теманските кервани прегледваха; Шевските пътници ги очакваха;
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. |
20 Излъгаха се в надеждата си; Дойдоха там и се посрамиха;
21 Сега и вие сте така никакви; Видяхте ужас, и се уплашихте.
22 Рекох ли аз: Донесете ми? Или: Дайте ми подарък от имота си?
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ |
23 Или: Отървете ме от ръката на неприятеля? Или: Откупете ме от ръката на насилниците?
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ |
24 Научете ме, и аз ще млъкна; И покажете ми в що съм съгрешил.
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ |
25 Колко са силни справедливите думи! Но вашите доводи що изобличават?
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ |
26 Мислите ли да изобличите думи, Когато думите на човек окаян са като вятър?
27 Наистина вие бихте впримчили сирачето, Бихте копали яма на неприятеля си.
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. |
28 Сега, прочее, благоволете да ме погледнете, Защото ще стане явно пред вас ако аз лъжа
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ |
29 Повърнете се, моля; нека не става неправда; Да! повърнете се пак; касае се до правдивостта ми.
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. |
30 Има ли неправда в езика ми? Не може ли небцето ми да познае лошото?
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ |
