Йов 5
1 Извикай сега; има ли някой да ти отговори? И към кого от светите духове ще се обърнеш?
Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
2 Наистина гневът убива безумния, И негодуванието умъртвява глупавия.
Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
3 Аз съм виждал безумният като се е вкоренявал; Но веднага съм проклинал обиталището му;
Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
4 Защото чадата му са далеч от безопасност; Съкрушават ги по съдилищата И няма кой да ги отърве;
Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
5 Гладният изяжда жътвата им, Граби я даже изсред тръните; И грабителят поглъща имота им.
Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
6 Защото скръбта не излиза от пръстта, Нито печалта пониква из земята;
Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
7 Но човек се ражда за печал, Както искрите, за да хвъркат високо,
Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
8 Но аз Бог ще потърся, И делото си ще възложа на Бога,
Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
9 Който върши велики и неизлечими дела И безброй чудеса;
Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
10 Който дава дъжд по лицето на земята, И праща води по нивите;
Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
11 Който възвишава смирените, И въздига в безопасност нажалените,
Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
12 Който осуетява кроежите на хитрите, Така щото ръцете им не могат да извършат предприятието си;
Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
13 Който улавя мъдрите в лукавството им, Тъй че намисленото от коварните се прекатурва.
Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
14 Денем посрещат тъмнина, И по пладне пипат както нощем.
Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
15 Но Бог избавя сиромаха от меча, който е устата им, И от ръката на силния;
Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
16 И така сиромахът има надежда, А устата на беззаконието се запушват.
Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
17 Ето, блажен е оня човек, когото Бог изобличава; Затова не презирай наказанието от Всемогъщия;
Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
18 Защото Той наранява, Той и превързва; Поразява, и Неговите ръце изцеляват.
Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
19 В шест беди ще те избави; Дори в седмата няма да те досегне зло.
O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
20 В глад ще те откупи от смърт, И във война от силата на меча.
O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
21 От бича на език ще бъдеш опазен, И не ще се уплашиш от погибел, когато дойде.
Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
22 На погибелта и на глада ще се присмиваш, И не ще се уплашиш от земните зверове;
Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
23 Защото ще имаш спогодба с камъните на полето; И дивите зверове ще бъдат в мир с тебе.
Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
24 И ще познаеш, че шатърът ти е в мир; И когато посетиш кошарата си, няма да намериш да ти липсва нещо.
Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
25 Ще познаеш още, че е многочислено твоето потомство, И рожбите ти като земната трева.
Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
26 В дълбока старост ще дойдеш на гроба си, Както се събира житен сноп на времето си.
Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
27 Ето, това издигахме; така е; Слушай го, и познай го за своето добро.
Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».
