Йов 39
1 Знаеш ли времето, когато раждат дивите кози по канарите? Забелязваш ли кога раждат кошутите?
Tiedätkös, koska metsävuohet poikivat, eli oletkos havainnut peurat käyvän tiineenä?
2 Преброяваш ли колко месеци изпълняват те? Или знаеш ли срока за раждането им?
Oletkos lukenut heidän kuukautensa, koska ne täydellänsä ovat? eli tiedätkös ajan, koska he poikivat?
3 Когато се навеждат, раждат малките си, Освобождават се от болките си.
He kumartavat heitänsä poikiessansa, ja ajavat sen pois, josta heillä kipu on.
4 Малките им заякват, растат в полето; Излизат и не се връщат вече при тях.
Heidän poikansa vahvistuvat ja kasvavat jyvistä: ne menevät ulos, ja ei palaja heidän tykönsä.
5 Кой е пуснал на свобода дивия осел? Или кой е развързал връзките на тоя плах бежанец,
Kuka on metsä-aasin antanut niin vapaana käydä? kuka on metsä-aasin siteen päästänyt?
6 За кой съм направил пустинята за къща И солената земя за негово жилище?
Jolle minä olen erämaan huoneeksi antanut ja korven asuinsiaksi.
7 Той се присмива на градския шум, Нито внимава на викането на този, който го кара.
Hän katsoo ylön kaupungin pauhinaa: vartian huutoa ei hän kuule.
8 Планините, които обикаля, са пасбището му; И търси всякаква зеленина.
Hän katsoo vuorella laiduntansa, ja etsii kussa viheriäistä on.
9 Ще благоволи ли дивият вол да ти работи, Или ще нощува ли в твоите ясли?
Luuletkos yksisarvisen palvelevan sinuas, ja makaavan yötä sinun seimelläs?
10 Можеш ли да впрегнеш дивия вол за оране? Или ще браносва ли той полетата зад тебе?
Taidatkos sitoa yksisarvisen vaolle köydellä, niin että hän kiskois ketoa laaksossa sinun perässäs?
11 Ще се облегнеш ли на него, защото силата му е голяма? Или ще повериш ли на него работата си?
Taidatkos sinus luottaa häneen, ehkä hän paljon voi, ja jättää työs hänen haltuunsa?
12 Ще се довериш ли на него да ти прибере житото ти И да го събере в гумното ти?
Uskotkos hänen siemenes kotia tuovan, ja riihees kokoovan?
13 Крилата на камилоптицата пляскат весело; Но крилата и перата й благи ли са?
Ovatko riikinkukkoin sulat kauniimmat kuin nälkäkurjen sulat?
14 Защото тя оставя яйцата си на земята И ги топли в пръстта,
Joka munansa jättää maahan, ja antaa maan lämpimän hautoa niitä.
15 А забравя, че е възможно нога да ги смаже Или полски звяр да ги стъпче.
Hän unohtaa ne tallattavan, ja että peto kedolla ne rikkois.
16 Носи се жестоко с малките си, като че не са нейни; Трудът й е напразно, защото не я е грижа за опасности:
Hän on niin kova poikiansa vastaan, kuin ei ne hänen olisikaan: Ei hän tottele turhaan työtä tehdä.
17 Понеже Бог я е лишил от мъдрост, И не я е обдарил с разум.
Sillä Jumala on häneltä taidon ottanut pois, ja ei ole antanut hänelle ymmärrystä.
18 Когато стане да бяга Присмива се на коня и на ездача му.
Kuin hän ylentää itsensä korkeuteen, nauraa hän hevosta ja miestä.
19 Ти ли си дал сила на коня? Облякъл си врата му с трептяща грива?
Taidatkos antaa hevoselle väen, eli taidatkos kaunistaa hänen kaulansa hirnumisella?
20 Ти ли го правиш да скача като скакалец? Гордото му пръхтене е ужасно.
Taidatkos peljättää hänen niinkuin heinäsirkan? peljättävä on hänen sieramiensa päristys.
21 Копае с крак в долината, и се радва на силата си; Излиза срещу оръжията.
Hän kaivaa maata kavioillansa, on riemuinen väkevyydessänsä, ja menee sota-aseita vastaan.
22 Присмива се на страха и не се бои. Нито се обръща назад от меча,
Hän nauraa pelkoa ja ei hämmästy, eikä pakene miekkaa.
23 Тула по страната му трещи, И лъскавото копие, и сулицата.
Ehkä vielä viini kalisis häntä vastaan, ja keihäät ja kilvet välkkyisivät;
24 С буйство и ярост той гълта земята; И при гласа на тръбата не вярва от радост.
Hän korskuu, pudistelee ja kaivaa maata, ja ei tottele vasikitorven helinää.
25 Щом свири тръбата, той казва: Хо, хо! И от далеч подушва боя, Гърменето на военачалниците и викането.
Kuin vaskitorvi heliästi soi, luihkaa hän: hui, ja haastaa sodan taampaa, niin myös päämiesten huudon ja riemun.
26 Чрез твоята ли мъдрост лети на горе ястребът, И простира крилата си към юг?
Lentääkö haukka sinun ymmärryksestäs, ja hajoittaa siipensä etelään käsin?
27 При твоята ли заповед се възвишава орелът, И при гнездото си по височините?
Lentääkö kotka sinun kädestäs niin korkialle, että hän tekee pesänsä korkeuteen?
28 Живее по канарите, и там се помещава, По върховете на скалите, и по непроходимите места.
Hän asuu vuorilla ja yöttelee vuorten kukkuloilla ja vahvoissa paikoissa.
29 От там си съзира плячка, Очите му я съглеждат от далеч.
Sieltä hän katsoo ruan perään, ja hänen silmänsä näkevät kauvas.
30 И пилетата му смучат кръв; И дето има трупове, там е той.
Hänen poikansa särpävät verta; ja kussa raato on, siellä myös hän on.
