Йов 37
1 Да! Поради това сърцето ми трепери И се измества от мястото си.
| دل من می‌لرزد؛ |
2 Слушайте внимателно гърма на гласа Му, И шума, който излиза из устата Му.
| گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید. |
3 Праща го под цялото небе И светкавицата Си до краищата на земята;
| او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد. |
4 След нея рече глас, Гърми с гласа на величието Си, И не ги възпира щом се чуе гласа Му.
| سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند. |
5 Бог гърми чудно с гласа Си, Върши велики дела, които не можем да разбираме;
| صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم. |
6 Защото казва на снега: Вали на земята, - Също и на проливния дъжд и на поройните Си дъждове;
| وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد، |
7 Запечатва ръката на всеки човек, Така щото всичките човеци, които е направил, да разбират силата Му.
| مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند، |
8 Тогава зверовете влизат в скривалищата И остават в рововете си.
| حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند. |
9 От помещението си иде бурята, И студът от ветровете що разпръскват облаците.
| از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما. |
10 Чрез духане от Бога се дава лед, И широките води замръзват;
| خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد. |
11 Тоже гъстия облак Той натоварва с влага, Простира на широко светкавичния Си облак,
| او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد. |
12 Които според Неговото наставление се носят наоколо За да правят всичко що им заповядва По лицето на земното кълбо.
| آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند. |
13 Било, че за наказание, или за земята Си, Или за милост, ги докарва.
| او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد. |
14 Слушай това, Иове, Застани та размисли върху чудесните Божии дела.
| ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن. |
15 Разбираш ли как им налага Бог волята Си. И прави светкавицата да свети от облака Му?
| آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟ |
16 Разбираш ли как облаците увисват, Чудесните дела на Съвършения в знание?
| آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟ |
17 Ти, чиито дрехи стават топли, Когато земята е в затишие, поради южния вятър,
| آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است، |
18 Можеш ли като Него да разпростреш небето, Което, като леяно огледало е здраво?
| تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟ |
19 Научи ни що да Му кажем, Защото поради невежество ние не можем да наредим думите си
| آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم. |
20 Ще Му се извести ли, че желая да говоря, Като зная че, ако продума човек непременно ще бъде погълнат?
| من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟ |
21 И сега човеците не могат да погледнат на светлината, Когато блещи на небето, като е заминал вятърът и го е очистил,
| همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم، |
22 Та е дошло златозарно сияние от север; А как ще погледнат на Бога, у Когото е страшна слава!
| همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم. |
23 Всемогъщ е, не можем да Го проумеем, превъзходен е в сила; А правосъдието и преизобилната правда Той няма да отврати.
| ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند، |
24 Затова Му се боят човеците; Той не зачита никого от високоумните.
| و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد. |
