Йов 37
1 Да! Поради това сърцето ми трепери И се измества от мястото си.
Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
2 Слушайте внимателно гърма на гласа Му, И шума, който излиза из устата Му.
Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
3 Праща го под цялото небе И светкавицата Си до краищата на земята;
Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
4 След нея рече глас, Гърми с гласа на величието Си, И не ги възпира щом се чуе гласа Му.
Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
5 Бог гърми чудно с гласа Си, Върши велики дела, които не можем да разбираме;
Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
6 Защото казва на снега: Вали на земята, - Също и на проливния дъжд и на поройните Си дъждове;
Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
7 Запечатва ръката на всеки човек, Така щото всичките човеци, които е направил, да разбират силата Му.
Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
8 Тогава зверовете влизат в скривалищата И остават в рововете си.
Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
9 От помещението си иде бурята, И студът от ветровете що разпръскват облаците.
Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
10 Чрез духане от Бога се дава лед, И широките води замръзват;
Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
11 Тоже гъстия облак Той натоварва с влага, Простира на широко светкавичния Си облак,
Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
12 Които според Неговото наставление се носят наоколо За да правят всичко що им заповядва По лицето на земното кълбо.
Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
13 Било, че за наказание, или за земята Си, Или за милост, ги докарва.
Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
14 Слушай това, Иове, Застани та размисли върху чудесните Божии дела.
Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
15 Разбираш ли как им налага Бог волята Си. И прави светкавицата да свети от облака Му?
Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
16 Разбираш ли как облаците увисват, Чудесните дела на Съвършения в знание?
Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
17 Ти, чиито дрехи стават топли, Когато земята е в затишие, поради южния вятър,
Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
18 Можеш ли като Него да разпростреш небето, Което, като леяно огледало е здраво?
Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
19 Научи ни що да Му кажем, Защото поради невежество ние не можем да наредим думите си
Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
20 Ще Му се извести ли, че желая да говоря, Като зная че, ако продума човек непременно ще бъде погълнат?
Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
21 И сега човеците не могат да погледнат на светлината, Когато блещи на небето, като е заминал вятърът и го е очистил,
Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
22 Та е дошло златозарно сияние от север; А как ще погледнат на Бога, у Когото е страшна слава!
Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
23 Всемогъщ е, не можем да Го проумеем, превъзходен е в сила; А правосъдието и преизобилната правда Той няма да отврати.
Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
24 Затова Му се боят човеците; Той не зачита никого от високоумните.
Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
