Йов 36
1 И Елиу продължавайки рече:
Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
2 Потърпи ме малко, и ще ти явя, Защото имам още нещо да ти кажа за Бога.
“Biraz bekle, sana açıklayayım, Çünkü Tanrı için söylenecek daha çok söz var.
3 Ще черпя знанието си от далеч, И ще дам правда на Създателя си;
Bilgimi geniş kaynaklardan toplayacağım, Yaratıcıma hak vereceğim.
4 Защото наистина думите ми не ще бъдат лъжливи; Един, който е усъвършенствуван в знание, стои пред тебе.
Kuşkusuz söylediğim hiçbir şey yalan değil, Karşında bilgide yetkin biri var.
5 Ето, макар Бог да е мощен, не презира никого, - Макар да е мощен в силата Си да разсъждава.
“Tanrı güçlüdür, ama kimseyi hor görmez, Güçlü ve amacında kararlı.
6 Той не запазва живота на нечестивия, А на сиромасите отдава правото.
Kötüleri yaşatmaz, Ezilenin hakkını verir.
7 Не оттегля очите Си от праведните, Но даже ги туря и с царе да седят на престол за винаги, И те биват възвишени.
Gözlerini doğru kişiden ayırmaz, Onu krallarla birlikte tahta oturtur, Sonsuza dek yükseltir.
8 А във вериги, ако са вързани, И хванати с въжета на наскърбление,
Ama insanlar zincire vurulur, Baskı altında tutulurlarsa,
9 Тогава им явява делата им И престъпленията им, че са се възгордели,
Onlara yaptıklarını, Gurura kapılıp isyan ettiklerini bildirir.
10 Отваря и ухото им за поука, И заповядва да се върнат от беззаконието;
Öğüdünü dinletir, Kötülükten dönmelerini buyurur.
11 И ако послужат и служат на Него, Ще прекарат дните си в благополучие И годините си във веселия;
Eğer dinler ve O'na kulluk ederlerse, Kalan günlerini bolluk, Yıllarını rahatlık içinde geçirirler.
12 Но ако не послушат, ще загинат от меч, И ще умрат без мъдрост.
Ama dinlemezlerse ölür, Ders almadan yok olurlar.
13 А нечестивите в сърце питаят яд, Не викат към Бога за помощ когато ти връзва;
“Tanrısızlar öfkelerini içlerinde gizler, Kendilerini bağladığında Tanrı'dan yardım istemezler.
14 Те умират в младост, И животът им угасва между мръсните.
Genç yaşta ölüp giderler, Yaşamları putperest tapınaklarında fuhşu iş edinmiş erkekler arasında sona erer.
15 Той избавя наскърбения чрез скръбта му, И чрез бедствие отваря ушите им
Ama Tanrı acı çekenleri acı çektikleri için kurtarır, Düşkünlere kendini dinletir.
16 И така би извел и тебе из утеснение В широко място, гдето няма теснота; И слаганото на трапезата ти било би пълно с тлъстина.
“Evet, seni sıkıntıdan çeker çıkarırdı; Darlığın olmadığı geniş bir yere, Zengin yiyeceklerle bezenmiş bir sofraya.
17 Но ти си пълен със съжденията на нечестивия; Затова съдбата и правосъдието те хващат,
Oysa şimdi kötülerin hak ettiği cezayı çekiyorsun, Yargı ve adalet yakalamış seni.
18 Внимавай да не би жегата на страданията ти да те подигне против удара; Тогава нито голям откуп би те отървал.
Dikkat et, para seni baştan çıkarmasın, Büyük bir rüşvet seni saptırmasın.
19 Ще важи ли викането ти да те извади от бедствие, Или всичките напрежения на силата ти?
Zenginliğin ya da bütün gücün yeter mi Sıkıntı çekmeni önlemeye?
20 Не пожелавай нощта, Когато людете изчезват от мястото си.
Halkların yeryüzünden Yok edildiği geceyi özleme.
21 Внимавай! Не пожелавай беззаконието; Защото ти си предпочел това повече от наскърблението.
Dikkat et, kötülüğe dönme, Çünkü sen onu düşkünlüğe yeğledin.
22 Ето, Бог е възвишен в силата Си; Кой е господар като Него?
“İşte Tanrı gücüyle yükselir, O'nun gibi öğretmen var mı?
23 Кой Му е предписал пътя Му? Или кой може да Му рече: Извършил си беззаконие?
Kim O'na ne yapması gerektiğini söyleyebilir? Kim O'na, ‘Haksızlık ettin’ diyebilir?
24 Помни да възвеличаваш Неговото дело, Което човеците възпяват,
O'nun işlerini yüceltmelisin, anımsa bunu, İnsanların ezgilerle övdüğü işlerini.
25 В което всичките човеци се взират, Което човекът гледа от далеч.
Bütün insanlar bunları görmüştür, Herkes onları uzaktan izler.
26 Ето, Бог е велик, и ние Го не познаваме; Числото на годините Му е неизследимо.
Evet, Tanrı öyle büyüktür ki, O'nu anlayamayız, Varlığının süresi hesaplanamaz.
27 Той привлича водните капки, Които таят в дъжд от парите Му,
“Su damlalarını yukarı çeker, Buharından yağmur damlatır.
28 Които облаците изливат И оросяват върху множество човеци.
Bulutlar nemini döker, İnsanların üzerine bol yağmur yağdırır.
29 Може ли, даже, някой да разбере как се разпростират облаците, Или се произвеждат гърмежите на скинията Му?
Bulutları nasıl yaydığını, Göksel konutundan nasıl gürlediğini kim anlayabilir?
30 Ето, простира светлината Си около Себе Си, И се покрива с морските дъна.
Şimşekleri çevresine nasıl yaydığına, Denizin dibine dek nasıl ulaştırdığına bakın.
31 (Понеже чрез тия неща съди народите; Дава храна изобилно),
Tanrı halkları böyle yönetir, Bol yiyecek sağlar.
32 Покрива ръцете Си със светкавицата, И заповядва й где да удари;
Şimşeği elleriyle tutar, Hedefine vurmasını buyurur.
33 Шумът й известява за това, И добитъкът - за пламъка, който възлиза.
O'nun gürleyişi fırtınayı haber verir, Sığırlar bile fırtına kopacağını bildirir.
