< Йов 34 >

1 И Елиу пак проговаряйки рече:
Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
2 Слушайте думите ми, вие мъдри, И внимавайте към мене, вие разумни;
“Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.
3 Защото ухото изпитва думите Както небцето вкусва ястието.
Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, Kulak da sözleri sınar.
4 Нека си изберем правото Та да знаем помежду си доброто.
Gelin, doğruyu seçelim, İyiyi birlikte öğrenelim.
5 Защото Иов е казал: Праведен съм, И пак Бог отне правото ми;
“Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.
6 Въпреки правото ми считан съм за лъжец; Раната ми е неизцелима при все, че съм без престъпление.
Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’
7 Кой човек е като Иова, Който укорява Бога, както пие вода,
Eyüp gibisi var mı? Alayı su gibi içiyor!
8 И дружи с ония, които вършат беззаконие, И ходи с нечестиви човеци?
Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, Kötülerle aynı yolda yürüyor.
9 Защото е казал: Нищо не ползува човека Да съизволява с Бога.
Çünkü, ‘Tanrı'yı hoşnut etmeye çalışmak İnsana yarar getirmez’ diyor.
10 Слушайте ме, прочее, вие разумни мъже. Далеч да бъде от Бога неправдата, И от Всемогъщия беззаконието!
“Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! Tanrı kötülük yapar mı, Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!
11 Защото ще въздаде на човека според делото му, И ще направи всеки да намери според пътищата си.
Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, Hak ettiğini başına getirir.
12 Наистина Бог няма да извърши насилие, Нито ще извърне Всемогъщият правосъдието.
Tanrı kesinlikle kötülük etmez, Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.
13 Кой е възложил на Него грижата за земята? Или кой Го е натоварил с цялата вселена?
Kim yeryüzünü O'na emanet etti? Kim O'nu bütün dünyanın başına atadı?
14 Ако прилепи Той сърцето Си само към Себе Си, И оттегли към Себе Си Духа Си и душата Си,
Eğer niyet eder de Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,
15 То ще издъхне заедно всяка плът, И човекът ще се върне пак в пръстта.
Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.
16 Сега, ако си разумен, чуй това; Слушай гласа на думите ми.
“Aklın varsa dinle, Kulak ver sözlerime.
17 Ще властвува ли оня, който мрази правдата? И ще изкараш ли виновен мощния Праведник,
Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?
18 Който казва на цар: Нечестив си, На князе: Беззаконници сте,
Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,
19 Който не лицеприятствува пред първенци, Нито почита богатия повече от сиромаха, Понеже всички са дело на Неговите ръце?
Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O'nun ellerinin işidir.
20 В една минута умират - да в полунощ; Людете им се смущават и преминават
Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.
21 Защото очите на Бога са върху пътищата на човека, И Той гледа всичките му стъпки.
“Tanrı'nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.
22 Няма тъмнина, нито мрачна сянка, Гдето да се крият ония, които вършат беззаконие.
Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.
23 Понеже Той няма нужда втори път да изпитва човека, За да дойде на съд пред Бога.
Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.
24 Без дълго изследване сломява силните, И поставя други вместо тях.
Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.
25 Прочее, Той познава делата им; И събаря ги нощем, та те се смазват.
Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.
26 Удря ги като нечестиви Явно там гдето има зрители,
Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;
27 Понеже се отклониха от Него, И не зачитаха ни един от пътищата Му,
Artık O'nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.
28 Така че направиха да стигне до Него викът на сиромасите, Та Той чу вика на угнетените.
Yoksulun feryadını O'na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.
29 И когато Той успокоява, кой ще смути? Когато крие лицето Си, кой може да Го види? Безразлично дали е сторено това спрямо народ или спрямо един човек,
Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O'nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O'nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,
30 За да не царува нечестив човек, Човек, който би впримчвал людете,
Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.
31 Защото, ако някой каже на Бога: Понесох наказание без да съм сторил зло;
“Kimse Tanrı'ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,
32 Каквото аз не виждам, Ти ме научи; Ако съм извършил беззаконие, няма да върша вече,
‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’
33 То трябва ли въздаянието му да бъде, според както ти желаеш, да го отхвърляш, Така щото ти да го избереш, казва Бог, а не Аз? Тогава ти кажи каквото знаеш.
O'nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.
34 Разумни мъже ще ми рекат: Да! Всеки мъдър човек, който ме слуша, ще каже:
“Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,
35 Иов говори без знание, И думите му са лишени от мъдрост.
‘Eyüp bilgisizce konuşuyor, Sözlerinin değeri yok.’
36 Желанието ми е, Иов да бъде изпитан до край, Понеже отговори, както нечестивите човеци.
Kötü biri gibi yanıtladığı için Keşke Eyüp'ün sınanması sonsuza dek sürse!
37 Защото на греха си притуря бунтовничество, Поруга се между нас, И умножава думите си против Бога.
Çünkü günahına isyan da ekliyor, Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, Tanrı'ya karşı konuştukça konuşuyor.”

< Йов 34 >