Йов 33

1 Затова, Иове, чуй сега словото ми, И слушай всичките мои думи.

ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

2 Ето, сега отворих устата си, Езикът ми с устата ми говори.

چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

3 Думите ми ще бъдат според правотата на сърцето ми, И устните ми ще произнесат чист разум.

من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

4 Духът Божии ме е направил, И дишането на Всемогъщия ме оживотворява.

زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

5 Ако можеш, отговори ми; Опълчи са с думите си пред мене та застани.

اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

6 Ето, и аз съм пред Бога както си ти, - И аз съм от кал образуван.

من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

7 Ето, моят ужас няма да те уплашва. Нито ще тежи ръката ми върху тебе.

پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

8 Безсъмнено ти си говорил, като слушах аз, И аз чух гласа на думите ти, като казваше:

من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

9 Чист и без престъпление съм; Невинен съм, и баззаконие няма в мене;

«پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

10 Ето, Бог намира причини против мене, Счита ме за Свой неприятел;

خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

11 Туря нозете ми в клада, Наблюдава всичките ми пътища.

خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

12 Ето, в това ти не си прав; Ще ти отговоря, че Бог е по-велик от човека.

اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

13 Защо се препираш с Него, Загдето Той не дава отчет ни за едно от Своите дела?

چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

14 Защото сигурно Бог говори веднъж и дваж, Само че човекът не внимава.

خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

15 В сън, в нощно видение, Когато дълбок сън напада човеците, Когато сънуват на леглата си,

هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

16 Тогава Той отваря ушите на човеците, И запечатва поука в тях,

گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

17 За да отвърне човека от намерението му, И да извади гордостта из човека;

او را از گناه و تکبر باز دارد.

18 Предпазва душата му от гроба, И животът му, за да не падне от меч.

او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

19 Той бива е наказван с болки на леглото си, Да! С непрестанни болки в костите си,

و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

20 Така щото душата му се отвръща от хляб, И сърцето му от вкусното ястие.

که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

21 Месата му се изнуряват тъй, че не се виждат, А невидимите му по-преди кости се подават.

به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

22 Да! Душата му се приближава при гроба. И животът му при погубителите,

و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

23 Тогава, ако има ангел с него, Посредник, пръв между хиляда, За да възвести на човека що е за него право,

اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

24 И ако Бог му бъди милостив И рече: Избави го, за да не слезе в гроба, Аз промислих откуп за него,

و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

25 Тогава месата му ще се подмладяват повече от месата на дете? Той се връща в дните на младостта си;

آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

26 Ако се помоли Богу, Той е благосклонен към него, И му дава да гледа лицето Му с радост; И възвръща на човека правдата му.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

27 Той пее пред човеците, казвайки: Съгреших и изкривих правото, И не ми се въздаде според греха ми;

سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

28 Той избави душата ми, за да не отиде в рова; И животът ми ще види виделината.

او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

29 Ето всичко това върши Бог Дваж и триж с човека,

خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

30 За да отвърне душата му от рова, Но да се просвети с виделината на живота.

و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

31 Внимавай, Иове, послушай ме, Мълчи, и аз ще говоря.

ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

32 Ако имаш какво да кажеш, отговори ми; Говори, защото желая да бъдеш оправдан;

ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

33 Но ако не, то ти слушай мене; Мълчи, и ще те науча мъдрост.

اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!