Йов 22
1 Тогава теманецът Елифаз в отговор рече:
Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —
2 Може ли човек да бъде полезен Богу? Ако разумен може да бъде полезен на семе си.
Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?
3 Ако си ти праведен, Всемогъщият има ли за какво да се радва? Или ползува ли се Той, ако правиш пътищата си непорочни?
Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?
4 Поради твоя ли страх от Него Той те изобличава, И влиза в съд с тебе?
Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?
5 Нечестието ти не е ли голямо? И беззаконията ти не са ли безкрайни?
Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?
6 Защото без причина си взел залог от брата си. И си лишил голите от дрехите им,
Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.
7 Не си напоил с вода уморения, И си задържал хляб от гладния.
Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,
8 А който беше як, той придобиваше земята; И който беше почитан, той се заселваше в нея.
Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,
9 Вдовици си отпратил празни, И мишците на сирачетата си строшил.
Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.
10 За това примки те обикалят, И страх внезапен те ужасява,
Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.
11 Или тъмнина, та не виждаш, И множество води те покрива.
Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.
12 Бог не е ли на небесните висоти? Сега гледай височината на звездите, колко са на високо!
Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!
13 А ти казваш: Где ще знае Бог? През мрака ли може да съди?
Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.
14 Облаци Го покриват, та не вижда: И ходи по свода небесен,
Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.
15 Забележил ли си ти стария път, По който са ходили беззаконниците?
Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?
16 Тия, които преждевременно бидоха грабнати, И чиято основа порой завлече,
Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.
17 Които рекоха Богу: Отдалечи се от нас, И - какво може Всемогъщият да стори за нас?
Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.
18 При все, че Той напълни с блага домовете им. Но далеч да бъде от мене мъдруването на нечестивите!
Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!
19 Праведните гледат и се радват; И невинните им се присмиват, като казват:
Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —
20 Не бяха ли погубени въстаналите против нас, И огън погълна останалите от тях?
«Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.
21 Сприятели се сега с Него и бъди в мир; От това ще дойде добро за тебе.
[Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.
22 Приеми, прочее, закона от устата Му, И съхрани думите Му в сърцето си.
Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.
23 Ако се върнеш към Всемогъщия, пак ще бъдеш утвърден; Отдалечи, прочее, беззаконието от шатрите си,
Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,
24 Хвърли злото си в пръстта, И офирското злато между камъните на потоците;
Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,
25 И Всемогъщият ще ти бъде злато, И изобилие от сребро за тебе.
Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.
26 Защото тогава ще се веселиш във Всемогъщия, И ще въздигаш лицето си към Бога.
У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.
27 Ще Му се помолиш, и Той ще те послуша; И ще изпълни обреците Си.
Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.
28 И каквото решение направиш, ще ти бъде потвърдено; И светлина ще сияе по пътищата ти.
Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.
29 Когато те унижат, Тогава ще речеш: Има въздигане! И Той ще спаси онзи, който има смирен поглед.
Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.
30 Даже онзи, който не е невинен, ще избави; Да! с чистотата на твоите ръце ще бъде избавен.
У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.
