< Йов 19 >

1 Тогава Иов в отговор рече:
آنگاه ایوب پاسخ داد:
2 До кога ще оскърбявате душата ми, И ще ме съкрушавате с думи?
تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟
3 Десет пъти вече стана ме укорявате, Но пак не ви е срам, че ми смайвате главата.
پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید.
4 Даже ако наистина съм съгрешил, Грешката ми остава с мене.
اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟
5 Ако непременно искате да се големеете над мене И да хвърляте против мене укора ми,
شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید،
6 Знайте сега, че Бог ме повали И ме обиколи с мрежата Си.
در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است.
7 Ето, викам: Неправда! Но няма кой да ме чуе; Издавам вик за помощ, но няма съд.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد.
8 Той е преградил пътя ми, та не мога да премина, И турил е тъмнина в пътеките ми,
خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است.
9 Съблякъл ме е от славата ми, И отнел е венеца от главата ми.
او عزت و فخر را از من گرفته
10 Съкрушил ме е отвсякъде, и аз отивам; И изкоренил е надеждата ми като дърво.
و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.
11 Запалил е тоже против мене гнева Си, И счита ме като един от враговете Си.
خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد.
12 Полковете Му настъпват заедно, Та заздравяват пътя си против мене, И разполагат се в стан около шатъра ми.
لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند.
13 Отдалечил е от мене братята ми; И ония, които ме познаваха, станаха съвсем чужди за мене.
برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند.
14 Оставиха ме ближните ми, И забравиха ме познайниците ми.
بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند.
15 Ония, които живеят в дома ми, И слугините ми считат ме като чужд; Странен станах в очите им.
اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام.
16 Викам слугата си, и не отговаря, При все че с устата си му се моля.
خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد.
17 Дъхът ми е отвратителен на жена ми, И дъхът ми на чадата на чреслата ми.
نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند.
18 И самите малки деца ме презират; Когато ставам говорят против мене.
بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند.
19 Всичките ми по-близки приятели се погнусяват от мене; И ония, които възлюбих, обърнаха се против мене.
حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند.
20 Костите ми залепват за кожата ми и за месата ми; И отървах се само с кожата на зъбите си.
از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام.
21 Смилете се за мене, смилете се за мене, вие приятели мои! Защото ръката Божия се допря до мене.
آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است.
22 Защо ме гоните като че ли сте Бог, И не се насищате от плътта ми?
چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟
23 О, да можеха да се напишат думите ми! Да се начертаеха на книга!
ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم.
24 Да се издълбаеха на скала за всегда С желязна писалка и олово!
25 Защото зная, че е жив Изкупителят ми, И че в последно време ще застане на земята;
اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛
26 И, като изтлее след кожата ми това тяло, Пак вън от плътта си ще видя Бога:
و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید!
27 Когото сам аз ще видя, И очите ми ще гледат, и то не като чужденец, За тая гледка дробовете ми се топят дълбоко в мене.
من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی!
28 Ако кажете, Как ще го гоним, Тъй като причината на това страдание се намира в самия него!
چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟
29 Тогава бойте се от меча; Защото гневни са наказанията, нанесени от меча, За да познаете, че има съд.
از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد.

< Йов 19 >