Йов 16
1 Тогава Иов в отговор рече:
Então respondeu Job, e disse:
2 Много такива неща съм слушал; Окаяни утешители сте всички.
Tenho ouvido muitas coisas como estas: todos vós sois consoladores molestos.
3 Свършват ли се празните думи? Или що ти дава смелост, та отговаряш?
Porventura não terão fim estas palavras de vento? ou que te irrita, para assim responderes?
4 И аз можех да говоря като вас; Ако беше вашата душа на мястото на моята душа, Можех да натрупам думи против вас И да клатя глава против вас.
Falaria eu também como vós falais, se a vossa alma estivesse em lugar da minha alma? ou amontoaria palavras contra vós, e menearia contra vós a minha cabeça?
5 Но аз бих ви подкрепил с устата си, И утехата си от устните ми би олекчила скръбта ви.
Antes vos fortaleceria com a minha boca, e a consolação dos meus lábios abrandaria a dor.
6 Ако говоря, болката ми не олеква; И ако мълча, до колко съм по-на покой?
Se eu falar, a minha dor não cessa, e, calando-me eu, que mal me deixa?
7 Но сега Той ме много умори; Ти запусти цялото ми семейство.
Na verdade, agora me molestou: tu assolaste toda a minha companhia.
8 Набръчкал си ме в свидетелство против мене; И мършавостта ми се издига срещу мене И заявява в лицето ми.
Testemunha disto é que já me fizeste enrugado, e a minha magreza já se levanta contra mim, e no meu rosto testifica contra mim.
9 Разкъсва ме в гнева Си, и ме мрази; Скърца със зъбите Си против мене; Неприятелят ми остри очите си върху мене.
Na sua ira me despedaçou, e ele me perseguiu; rangeu os seus dentes contra mim: aguça o meu adversário os seus olhos contra mim.
10 Зяпат против мене с устата си, Удрят ме по челюстта с хулене, Трупат се всички против мене.
Bocejam com a sua boca contra mim; com desprezo me feriram nos queixos, e contra mim se ajuntam todos.
11 Бог ме предаде на неправедния, И ме хвърли в ръцете на нечестивите.
Entrega-me Deus ao perverso, e nas mãos dos ímpios me faz cair.
12 Бях в охолност, но Той ме разкъса, Дори хвана ме за врата и строши ме, И постави ме за Своя прицел.
Descançado estava eu, porém ele me quebrantou; e pegou-me pela cerviz, e me despedaçou; também me pôs por seu alvo.
13 Стрелците Му ме обиколиха; Пронизва бъбреците ми, и не щади; Излива жлъчката ми на земята.
Cercam-me os seus flecheiros; atravessa-me os rins, e não me poupa, e o meu fel derrama em terra.
14 Съсипва ме с удар върху удар; Спуска се върху мене като исполин.
Quebranta-me com quebranto sobre quebranto: arremete contra mim como um valente.
15 Вретище съших върху кожата си, И окалях рога си в пръстта.
Cosi sobre a minha pele o saco, e revolvi a minha cabeça no pó.
16 Лицето ми подпухна от плач, И мрачна сянка има върху клепачите ми,
O meu rosto todo está descorado de chorar, e sobre as minhas pálpebras está a sombra da morte:
17 Ако и да няма неправда в ръцете ми, И да е чиста молитвата ми.
Não havendo porém violência nas minhas mãos, e sendo pura a minha oração.
18 О земле, не покривай кръвта ми! И за вика ми да няма място за почивка.
Ah! terra, não cubras o meu sangue; e não haja lugar para o meu clamor!
19 Ето и сега, свидетелят ми е на небеса, И свидетелството ми във височините.
Eis que também agora está a minha testemunha no céu, e a minha testemunha nas alturas.
20 Моите приятели ми се присмиват; Но окото ми рони сълзи към Бога,
Os meus amigos são os que zombam de mim; os meus olhos se desfazem em lágrimas diante de Deus.
21 Дано Той сам защити човека пред Бога. И човешкия син пред ближния му!
Ah! se se pudesse contender com Deus pelo homem, como o filho do homem pelo seu amigo!
22 Защото като се изминат малко години Аз ще отида на път, отгдето няма да се върна.
Porque se passarão poucos anos; e eu seguirei o caminho por onde não tornarei.
