Йов 15
1 Тогава теманецът Елифад в отговор рече:
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 Мъдър човек с вятърничаво ли знание отговаря, И с източен вятър ли пълни корема си?
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
3 С празни думи ли се препира И с безполезни речи?
Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
4 Наистина ти унищожаваш страха от Бога, И намаляваш моленето пред Него.
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
5 Защото беззаконието ти поучава устата ти, И си избрал езика на лукавите.
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
6 Твоите уста те осъждат, а не аз; Твоите устни свидетелствуват против тебе.
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
7 Ти ли си първородният човек? Или създаден ли си преди хълмите?
“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
8 Чул ли си ти Божиите тайни намерения? Или си заключил в себе си мъдростта?
Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
9 Що знаеш ти, което ние не знаем? Що разбираш ти, което няма у нас?
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
10 Има и между нас и белокоси и престарели, По-напреднали на възраст и от баща ти.
Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
11 Божиите утешения и меките Му към тебе думи Малко нещо ли са за тебе?
Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
12 Какво те блазни сърцето ти, И на какво смигат очите ти,
Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
13 Та обръщаш духа си против Бога, И изпущаш такива думи из устата си?
Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
14 Що е човек та да е чист, И роденият от жена та да е праведен?
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
15 Ето, на светите Си ангели Той не се доверява, И небесата не са чисти в очите Му;
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,
16 Колко повече е гнусен и непотребен човек, Който пие неправда, като вода!
Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
17 Аз ще ти кажа, послушай ме; И това, което съм видял, ще ти изявя,
“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
18 (Което мъдрите не скриха, но възвестиха, Както бяха чули от бащите си;
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
19 На които биде дадена земята, и само на тях, И чужденец не замина между тях; )
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
20 Нечестивият се мъчи през всичките си дни; И преброени години са запазени за мъчителя.
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
21 Ужасни гласове има в ушите му, Че като е в спокойствие ще го нападне изтребителят;
Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
22 Не вярва, че ще се върне от тъмнината; И той е очакван от ножа;
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
23 Скита се да търси хляб, казвайки: Где е? Знае, че денят на тъмнината е готов до ръката му;
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
24 Скръб и тъга го плашат, Като цар приготвен за бой му надвиват.
Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
25 Понеже той простря ръката си против Бога, И възгордя се против Всемогъщия,
Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,
26 Спусна се на Него с корав врат, С дебелите изпъкналости на щитовете си.
Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.
27 Понеже покри лицето си с тлъстината си, И, затлъсти кръста си,
“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
28 Той се засели в разорени градове, В къщи необитаеми, Готови да станат на купове.
Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
29 Няма да се обогати, и имотът му няма да трае, Нито ще се навеждат до земята произведенията им.
Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
30 Няма да се отърве от тъмнината; Пламък ще изсуши младоците му; И от дишането на Божиите уста ще бъде завлечен.
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
31 Нека не се доверява на суетата, самоизмамен; Защото суета ще бъде заплатата му.
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
32 Преди времето си ще се изплати, И клонът му няма да раззеленее,
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
33 Ще изрони неузрялото си грозде като лозата, И ще хвърли цвета си като маслината.
Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
34 Защото дружината на нечестивите ще запустее; И огън ще пояде шатрите на подкупничеството.
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
35 Зачват зло, и раждат беззаконие, И сърцето им подготвя измама.
Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”
