Йов 15

1 Тогава теманецът Елифад в отговор рече:

۱ پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 Мъдър човек с вятърничаво ли знание отговаря, И с източен вятър ли пълни корема си?

۲ «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟

3 С празни думи ли се препира И с безполезни речи?

۳ آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟

4 Наистина ти унищожаваш страха от Бога, И намаляваш моленето пред Него.

۴ اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی.

5 Защото беззаконието ти поучава устата ти, И си избрал езика на лукавите.

۵ زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی.

6 Твоите уста те осъждат, а не аз; Твоите устни свидетелствуват против тебе.

۶ دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد.

7 Ти ли си първородният човек? Или създаден ли си преди хълмите?

۷ آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟

8 Чул ли си ти Божиите тайни намерения? Или си заключил в себе си мъдростта?

۸ آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟

9 Що знаеш ти, което ние не знаем? Що разбираш ти, което няма у нас?

۹ چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟

10 Има и между нас и белокоси и престарели, По-напреднали на възраст и от баща ти.

۱۰ نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند.

11 Божиите утешения и меките Му към тебе думи Малко нещо ли са за тебе?

۱۱ آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟

12 Какво те блазни сърцето ти, И на какво смигат очите ти,

۱۲ چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی

13 Та обръщаш духа си против Бога, И изпущаш такива думи из устата си?

۱۳ که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟

14 Що е човек та да е чист, И роденият от жена та да е праведен?

۱۴ «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟

15 Ето, на светите Си ангели Той не се доверява, И небесата не са чисти в очите Му;

۱۵ اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.

16 Колко повече е гнусен и непотребен човек, Който пие неправда, като вода!

۱۶ پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

17 Аз ще ти кажа, послушай ме; И това, което съм видял, ще ти изявя,

۱۷ من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم.

18 (Което мъдрите не скриха, но възвестиха, Както бяха чули от бащите си;

۱۸ که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند،

19 На които биде дадена земята, и само на тях, И чужденец не замина между тях; )

۱۹ که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد،

20 Нечестивият се мъчи през всичките си дни; И преброени години са запазени за мъчителя.

۲۰ شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.

21 Ужасни гласове има в ушите му, Че като е в спокойствие ще го нападне изтребителят;

۲۱ صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید.

22 Не вярва, че ще се върне от тъмнината; И той е очакван от ножа;

۲۲ باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است.

23 Скита се да търси хляб, казвайки: Где е? Знае, че денят на тъмнината е готов до ръката му;

۲۳ برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است.

24 Скръб и тъга го плашат, Като цар приготвен за бой му надвиват.

۲۴ تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید.

25 Понеже той простря ръката си против Бога, И възгордя се против Всемогъщия,

۲۵ زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید.

26 Спусна се на Него с корав врат, С дебелите изпъкналости на щитовете си.

۲۶ با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش،

27 Понеже покри лицето си с тлъстината си, И, затлъсти кръста си,

۲۷ چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است.

28 Той се засели в разорени градове, В къщи необитаеми, Готови да станат на купове.

۲۸ و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود.

29 Няма да се обогати, и имотът му няма да трае, Нито ще се навеждат до земята произведенията им.

۲۹ او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید.

30 Няма да се отърве от тъмнината; Пламък ще изсуши младоците му; И от дишането на Божиите уста ще бъде завлечен.

۳۰ از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد.

31 Нека не се доверява на суетата, самоизмамен; Защото суета ще бъде заплатата му.

۳۱ به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود.

32 Преди времето си ще се изплати, И клонът му няма да раззеленее,

۳۲ قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند.

33 Ще изрони неузрялото си грозде като лозата, И ще хвърли цвета си като маслината.

۳۳ مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت،

34 Защото дружината на нечестивите ще запустее; И огън ще пояде шатрите на подкупничеството.

۳۴ زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید.

35 Зачват зло, и раждат беззаконие, И сърцето им подготвя измама.

۳۵ به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.»