< Йов 13 >

1 Ето, моето око е видяло всичко това, Ухото ми е чуло и го е разбрало.
من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.
2 Което знаете вие, това зная и аз; Не съм по-долен от вас.
3 Но аз бих говорил на Всемогъщия, И желая да разисквам с Бога;
ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.
4 Защото вие сте измислители на лъжа; Всинца сте безполезни лекари.
و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.
5 Дано млъкнехте съвсем! И това щеше да ви бъде за мъдрост.
اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.
6 Слушайте сега доводите ми, И дайте внимание в жалбата на устните ми.
حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.
7 Заради Бога несправедливо ли ще говорите? Заради Него измама ли ще изкажете?
آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟
8 Заради Него пристрастие ли ще покажете? Заради Бога ще се съдите ли?
می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟
9 Добро ли е да ви изпита Той? Или ще можете да Го излъжете, както лъжат човека?
10 Той непременно ще ви изобличи, Ако тайно показвате пристрастие.
بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.
11 Величието Му не ще ли ви уплаши? И ужасът Му не ще ли да ви нападне?
آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟
12 Вашите паметни думи стават пред Него поговорки от пепел; Защитата ви става укрепление от кал.
بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.
13 Млъкнете! оставете ме и аз да говоря; И нека дойде върху мене каквото ще.
حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!
14 Каквото и да стане, ще взема месата си в зъбите си, И ще туря живота в шепата си.
بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.
15 Ако и да ме убие Той, аз ще Го чакам; Но пак ще защитя пътищата си пред Него.
اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.
16 Даже това ще ми бъде спасение, Че нечестив човек няма да дойде пред Него.
من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.
17 Послушайте внимателно думата ми; И изявлението ми нека бъде в ушите ви.
حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.
18 Ето сега, аз съм наредил делото си; Зная, че ще се оправдая.
دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»
19 Кой е оня, който ще се съди с мене? Защото, ако млъкна, сега ще издъхна.
کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.
20 Само две неща не ми направяй, Тогава не ще се скрия от лицето Ти,
ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:
21 Не отказвай да оттеглиш ръката Си от мене, И нека ме не уплаши ужасът Ти.
مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.
22 Тогава Ти повикай, и аз ще Ти отговоря; Или аз да говоря, и ти ми отговори.
آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.
23 Колко са беззаконията ми и греховете ми? Яви ми престъплението ми и греха ми.
حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.
24 Защо криеш лицето Си, И ме считаш за Свой неприятел?
چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟
25 Ще изморяваш ли лист отвяван? И ще гониш ли суха плява?
آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟
26 Защо пишеш горести против мене, И ме правиш да наследявам беззаконията на младостта си,
تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.
27 И туряш нозете ми в клада, И наблюдаваш всичките ми пътища, Забелязваш дирите на нозете ми?
مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.
28 При все, че аз като гнила вещ тлея, Като дреха от молец изядена.

< Йов 13 >