< Битие 11 >

1 А по цялата земя се употребяваше един език и един говор.
در آن روزگار همهٔ مردم جهان به یک زبان سخن می‌گفتند.
2 И като потеглюваха човеците към изток, намериха поле в Сенаарската земя, гдето се и заселиха.
جمعیت دنیا رفته‌رفته زیاد می‌شد و مردم به طرف شرق کوچ می‌کردند. آنها سرانجام به دشتی وسیع و پهناور در بابِل رسیدند و در آنجا سکنی گزیدند.
3 И рекоха си един на друг: Елате, да направим тухли и да ги изпечем в огъня. Тухли употребяваха вместо камъни, а смола употребяваха вместо кал.
آنها با هم مشورت کرده، گفتند: «بیایید خشتها درست کنیم و آنها را خوب بپزیم.» (در آن منطقه خشت به جای سنگ و قیر به جای ملات به کار می‌رفت.)
4 И рекоха: Елате, да си съградим град, даже кула, чийто връх да стига до небето; и да си спечелим име, да не би да се разпръснем по лицето на цялата земя.
سپس گفتند: «بیایید شهری بزرگ برای خود بنا کنیم و برجی بلند در آن بسازیم که سرش به آسمان برسد تا نامی برای خود پیدا کنیم. این کار مانع پراکندگی ما خواهد شد.»
5 А Господ слезе да види града и кулата, които градяха човеците.
اما خداوند فرود آمد تا شهر و برجی را که مردم بنا می‌کردند، ببیند.
6 И рече Господ: Ето, едни люде са, и всички говорят един език; и това е което са почнали да правят; и не ще може вече да им се забрани, какво да било нещо, що биха намислили да направят.
خداوند گفت: «مردم با هم متحد شده‌اند و همگی به یک زبان سخن می‌گویند. از این به بعد هر کاری بخواهند می‌توانند انجام دهند.
7 Елате да слезем, и там да разбъркаме езика им, тъй щото един други да не разбират езика си.
پس بیایید به پائین برویم و زبان آنها را تغییر دهیم تا سخن یکدیگر را نفهمند.»
8 Така Господ ги разпръсна от там по лицето на цялата земя; а те престанаха да градят града.
این اختلافِ زبان موجب شد که آنها از بنای شهر دست بردارند؛ و به این ترتیب خداوند ایشان را روی زمین پراکنده ساخت.
9 За това той се наименува Вавилон, защото там Господ разбърка езика на цялата земя; и от там Господ ги разпръсна по лицето на цялата земя.
از این سبب آنجا را بابِل نامیدند، چون در آنجا بود که خداوند در زبان آنها اغتشاش ایجاد کرد و ایشان را روی زمین پراکنده ساخت.
10 Ето Симовото потомство: Сим беше на сто години, а роди Арфаксада две години след потопа;
این است تاریخچۀ نسل سام: دو سال بعد از طوفان، وقتی سام ۱۰۰ ساله بود، پسرش ارفکشاد به دنیا آمد.
11 а откак роди Арфаксада, Сим живя петстотин години, и роди синове и дъщери.
پس از تولد ارفکشاد، سام ۵۰۰ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
12 Арфаксад живя тридесет и пет години и роди Сала;
وقتی ارفکشاد سی و پنج ساله بود، پسرش شالح متولد شد.
13 а откак роди Сала, Арфаксад живя четиристотин и три години, и роди синове и дъщери.
پس از تولد شالح، ارفکشاد ۴۰۳ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
14 Сала живя тридесет години и роди Евера;
وقتی شالح سی ساله بود، پسرش عابر متولد شد.
15 а откак роди Евера, Сала живя четиристотин и три години, и роди синове и дъщери.
پس از تولد عابر، شالح ۴۰۳ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
16 Евер живя тридесет и четири години и роди Фалека;
وقتی عابر سی و چهار ساله بود، پسرش فِلِج متولد شد.
17 а откак роди Фалека, Евер живя четиристотин и тридесет години и роди синове и дъщери.
پس از تولد فِلِج، عابر ۴۳۰ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
18 Фалек живя тридесет години и роди Рагава;
فِلِج سی ساله بود که پسرش رعو متولد شد.
19 а откак роди Рагава, Фалек живя двеста и девет години и роди синове и дъщери.
پس از تولد رعو، فِلِج ۲۰۹ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
20 Рагав живя тридесет и две години и роди Серуха;
وقتی رعو سی و دو ساله بود، پسرش سروج متولد شد.
21 а откак роди Серуха, Рагав живя двеста и седем години и роди синове и дъщери.
پس تولد سروج، رعو ۲۰۷ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
22 Серух живя тридесет години и роди Нахора;
وقتی سروج سی ساله بود، پسرش ناحور به دنیا آمد.
23 а откак роди Нахора, Серух живя двеста години и роди синове и дъщери.
پس از تولد ناحور، سروج ۲۰۰ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
24 Нахор живя двадесет и девет години и роди Тара;
وقتی ناحور بیست و نه ساله بود، پسرش تارح، به دنیا آمد.
25 а откак роди Тара, Нахор живя сто и деветнадесет години и роди синове и дъщери.
پس از تولد تارح، ناحور ۱۱۹ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.
26 Тара живя седемдесет години и роди Аврама, Нахора и Арана.
تارح هفتاد ساله بود که صاحب سه پسر شد به نامهای ابرام، ناحور و هاران.
27 Ето потомството и на Тара: Тара роди Аврама, Нахора и Арана; а Аран роди Лота.
این است تاریخچۀ نسل تارَح: تارح پدر ابرام و ناحور و هاران بود؛ و هاران پدر لوط.
28 И Аран умря преди баща си Тара в Ур Халдейски, в родната си земя.
هاران در همان جایی که به دنیا آمده بود (یعنی اور کلدانیان) در برابر چشمان پدرش در سن جوانی درگذشت.
29 И Аврам и Нахор си взеха жени; името на Аврамовата жена бе Сарайя, а името на Нахоровата жена Мелха, Дъщеря на Арана, който освен че беше баща на Мелха, беше баща и на Есха.
ابرام و ناحور ازدواج کردند. نام زن ابرام سارای، و نام زن ناحور مِلکه بود. (مِلکه و خواهرش یسکه دختران برادر ناحور، یعنی هاران بودند.)
30 А Сарайя беше бездетна, нямаше чада.
سارای نازا بود و فرزندی نداشت.
31 И Тара взе сина си Аврама и внука си Лота, Арановия син, и снаха си Сарайя, жената на сина си Аврама та излязоха от Ур Халдейски, за да отидат в Ханаанската земя; и дойдоха в Харан, гдето се и заселиха.
تارح پسرش ابرام، نوه‌اش لوط و عروسش سارای را با خود برداشت و اور کلدانیان را به قصد کنعان ترک گفت. اما وقتی آنها به شهر حران رسیدند در آنجا ماندند.
32 И дните на Тара станаха двеста и пет години; и Тара умря в Харан.
تارح در سن ۲۰۵ سالگی در حران درگذشت.

< Битие 11 >