Галатяни 2

1 Тогава след четиринадесет години, пак възлязох в Ерусалим с Варнава, като взех със себе си и Тита.

Quatorze anos depois, voltei para Jerusalém com Barnabé. Eu levei Tito comigo.

2 (А възлязох по откровение). И изложих пред братята благовестието, което проповядвам между езичниците, но частно пред по-именитите от тях, да не би напразно да тичам или да съм тичал.

Fui por causa do que Deus tinha revelado para mim. Lá, eu me encontrei, em particular, com os líderes reconhecidos da igreja, e lhes expliquei o evangelho que eu estava anunciando entre os não-judeus. Eu não queria que o caminho que eu tinha seguido e pelo qual eu tinha trabalhado tão intensamente desse em nada.

3 Но даже Тит, който бе с мене, ако и да беше грък, не бе принуден да се обреже;

Ninguém nem mesmo insistiu para que o meu companheiro de viagem, Tito, um grego, fosse circuncidado.

4 и то поради лъжебратята, които бяха се вмъкнали да съгледват свободата, която имаме в Христа Исуса, за да ни поробят;

Porém alguns falsos irmãos se juntaram ao grupo, com a finalidade de espionar a liberdade que temos em Cristo Jesus, para tentar nos tornar escravos.

5 на които, ни за час не отстъпихме да им се покорим, за да пребъде с вас истината на благовестието.

Mas, em nenhum momento nos rendemos a eles, nem mesmo por um único minuto. Pois queríamos garantir que a verdade do evangelho fosse mantida inalterada para vocês.

6 А тия, които се считаха за нещо, (каквито и да са били, на мене е все едно; Бог не гледа на лицето на човека),

Mas, aqueles considerados como sendo importantes não acrescentaram nada ao que eu havia falado. E não me interessa que tipo de líderes eles eram, pois Deus não julga as pessoas pela aparência, como nós fazemos.

7 а напротив, когато видяха, че на мене беше поверено да проповядвам благовестието между необрязаните, както на Петра между обрязаните,

Pelo contrário, eles perceberam que eu recebi de Deus a responsabilidade de anunciar o evangelho para os não-judeus, exatamente como Pedro tinha recebido a responsabilidade de anunciar o evangelho entre os judeus.

8 (защото, който подействува в Петра за апостолство между обрязаните, подействува и в мене за апостолство между езичниците),

Pois o mesmo Deus que trabalhou por meio de Pedro, como apóstolo para os judeus, também trabalhou por meu intermédio, como apóstolo para os não-judeus.

9 и когато познаха дадената на мене благодат, то Яков, Кифа и Иоан, които се считаха за стълбове, дадоха десници на общение на мене и на Варнава, за да идем ние между езичниците, а те между обрязаните.

E quando eles reconheceram a graça que Deus havia me dado, então, Tiago, Pedro e João, que assumiram a responsabilidade de liderança da igreja, apertaram a mão de Barnabé e a minha, aceitando-nos, assim, como companheiros na fé.

10 Искаха само да помним сиромасите,

Nós fomos trabalhar com os não-judeus, enquanto eles continuariam a trabalhar com os judeus. A única orientação que eles nos deram foi para que não nos esquecêssemos dos pobres, pessoas com as quais eu já era muito comprometido.

11 А когато Кифа дойде в Антиохия, аз му се възпротивих в очи, защото беше се провинил.

No entanto, quando Pedro veio para Antioquia, eu precisei confrontá-lo diretamente, pois ele estava claramente errado no que havia feito.

12 Понеже, преди да дойдеха някои от Якова, той ядеше заедно с езичниците; а когато те дойдоха, оттегли се и странеше от тях, защото се боеше от образованите.

Antes de algumas pessoas enviadas por Tiago terem chegado, Pedro costumava comer com os não-judeus. Mas, quando essas pessoas chegaram, ele simplesmente parou de fazer isso e se afastou dos não-judeus. Ele estava com receio de ser criticado por aqueles que insistiam que os homens deveriam ser circuncidados.

13 И заедно с него лицемерствуваха и другите юдеи, така щото и Варнава се увлече от лицемерието им.

Assim como Pedro, outros judeus cristãos se tornaram hipócritas também, ao ponto de até mesmo Barnabé ter sido convencido a seguir a hipocrisia deles.

14 Но, като видях, че не постъпват право по истината на благовестието, рекох на Кифа пред всичките: Ако ти, който си юдеин, живееш като езичниците, а не като юдеите, как принуждаваш езичниците да живеят като юдеите?

Quando percebi que eles não estavam se posicionando firmemente em relação à verdade do evangelho, eu disse a Pedro, diante de todos: “Você é judeu, mas não está vivendo como judeu e sim como não-judeu. Por que você está forçando os não-judeus a viverem como os judeus?

15 Ние, които сме по природа юдеи, а не грешници от езичниците

Nós podemos ser judeus de nascimento, e não ‘pecadores’ como os pagãos.

16 като знаем все пак, че човек не се оправдава чрез дела по закона, а само чрез вяра в Исуса Христа,

Sabemos, contudo, que ninguém se torna justo por fazer o que a lei ordena. A única forma de sermos justos é por meio da fé que temos em Jesus Cristo. Nós cremos em Cristo Jesus, por isso somos considerados justos. Nós colocamos nossa confiança em Cristo, e não em fazer o que a lei manda. Pois ninguém se torna justo ao seguir as exigências da lei.”

17 Но, когато искахме да се оправдаем чрез Христа, ако и ние сме се намерили грешни, то Христос на греха ли е служител? Да не бъде!

Mas, ao buscarmos nos tornar justos em Cristo reconhecemos que somos pecadores. Então, significa que Cristo está a serviço do pecado? É claro que não!

18 Защото, ако градя отново онова, което съм развалил, показвам себе си престъпник.

Pois se eu fosse reconstruir o que destruí, então, demonstraria apenas que sou um violador da lei.

19 Защото аз чрез закона умрях спрямо закона, за да живея за Бога.

Pois, quanto à lei, eu morri para a lei, para que eu possa viver para Deus.

20 Съразпнах се с Христа, и сега вече, не аз живея, но Христос живее в мене; а животът, който сега живея в тялото, живея го с вярата, която е в Божия Син, Който ме възлюби и предаде Себе Си за мене.

Eu fui crucificado com Cristo e, assim, não sou mais eu quem está vivo, mas é Cristo que vive em mim. E a vida que agora vivo neste corpo, eu a vivo pela fé no Filho de Deus, que me amou, e que se deu em sacrifício por mim.

21 Не осуетявам Божията благодат; обаче, ако правдата се придобива чрез закона, тогава Христос е умрял напразно.

Digam-me como eu poderia rejeitar a graça de Deus? Pois, se pudéssemos nos tornar justos ao seguir a lei, então, a morte de Cristo teria sido completamente sem sentido.