Деяния 26
1 Тогава Агрипа рече на Павла: Позволява ти се да говориш за себе си. И така, Павел простря ръка и почна да говори в своя защита:
తత ఆగ్రిప్పః పౌలమ్ అవాదీత్, నిజాం కథాం కథయితుం తుభ్యమ్ అనుమతి ర్దీయతే| తస్మాత్ పౌలః కరం ప్రసార్య్య స్వస్మిన్ ఉత్తరమ్ అవాదీత్|
2 Честит се считам, царю Агрипо, задето пред тебе ще се защитя днес относно всичко, за което ме обвиняват юдеите,
హే ఆగ్రిప్పరాజ యత్కారణాదహం యిహూదీయైరపవాదితో ఽభవం తస్య వృత్తాన్తమ్ అద్య భవతః సాక్షాన్ నివేదయితుమనుమతోహమ్ ఇదం స్వీయం పరమం భాగ్యం మన్యే;
3 а най-вече защото си вещ във всичките обреди и разисквания между юдеите; затова ти се моля да ме изслушаш с търпение.
యతో యిహూదీయలోకానాం మధ్యే యా యా రీతిః సూక్ష్మవిచారాశ్చ సన్తి తేషు భవాన్ విజ్ఞతమః; అతఏవ ప్రార్థయే ధైర్య్యమవలమ్బ్య మమ నివేదనం శృణోతు|
4 Какъв, прочее, беше Моя живот още от младини, това всичките юдеи знаят, понеже се прекара отначало между народа ми в Ерусалим.
అహం యిరూశాలమ్నగరే స్వదేశీయలోకానాం మధ్యే తిష్ఠన్ ఆ యౌవనకాలాద్ యద్రూపమ్ ఆచరితవాన్ తద్ యిహూదీయలోకాః సర్వ్వే విదన్తి|
5 Защото ме познават от начало, (ако искаха да засвидетелствуват), че според най-строгото учение на нашето вероизповедание живях фарисей,
అస్మాకం సర్వ్వేభ్యః శుద్ధతమం యత్ ఫిరూశీయమతం తదవలమ్బీ భూత్వాహం కాలం యాపితవాన్ యే జనా ఆ బాల్యకాలాన్ మాం జానాన్తి తే ఏతాదృశం సాక్ష్యం యది దదాతి తర్హి దాతుం శక్నువన్తి|
6 И сега стоя пред съда понеже имам надежда на обещанието, което Бог е дал на бащите ни,
కిన్తు హే ఆగ్రిప్పరాజ ఈశ్వరోఽస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణాం నికటే యద్ అఙ్గీకృతవాన్ తస్య ప్రత్యాశాహేతోరహమ్ ఇదానీం విచారస్థానే దణ్డాయమానోస్మి|
7 до изпълнението на, което нашите дванадесет племена се надяват да достигнат, като служат на Бога усърдно нощя и деня. За тая надежда, царю [Агрипо], ме обвиняват юдеите!
తస్యాఙ్గీకారస్య ఫలం ప్రాప్తుమ్ అస్మాకం ద్వాదశవంశా దివానిశం మహాయత్నాద్ ఈశ్వరసేవనం కృత్వా యాం ప్రత్యాశాం కుర్వ్వన్తి తస్యాః ప్రత్యాశాయా హేతోరహం యిహూదీయైరపవాదితోఽభవమ్|
8 Защото да се мисли между вас нещо не за вярване, че Бог възкресява мъртвите?
ఈశ్వరో మృతాన్ ఉత్థాపయిష్యతీతి వాక్యం యుష్మాకం నికటేఽసమ్భవం కుతో భవేత్?
9 И аз си мислех, че трябваше да върша много неща против името на Исуса Назарянина;
నాసరతీయయీశో ర్నామ్నో విరుద్ధం నానాప్రకారప్రతికూలాచరణమ్ ఉచితమ్ ఇత్యహం మనసి యథార్థం విజ్ఞాయ
10 което и върших в Ерусалим, понеже затварях в тъмница мнозина от светиите, като се снабдих с власт от първосвещениците, и за убиването им давах глас против тях.
యిరూశాలమనగరే తదకరవం ఫలతః ప్రధానయాజకస్య నికటాత్ క్షమతాం ప్రాప్య బహూన్ పవిత్రలోకాన్ కారాయాం బద్ధవాన్ విశేషతస్తేషాం హననసమయే తేషాం విరుద్ధాం నిజాం సమ్మతిం ప్రకాశితవాన్|
11 И като ги мъчех много пъти във всичките синагоги стараех се да ги накарам да хулят; и в чрезмерната си ярост против тях гонех ги даже и по чуждите градове.
వారం వారం భజనభవనేషు తేభ్యో దణ్డం ప్రదత్తవాన్ బలాత్ తం ధర్మ్మం నిన్దయితవాంశ్చ పునశ్చ తాన్ ప్రతి మహాక్రోధాద్ ఉన్మత్తః సన్ విదేశీయనగరాణి యావత్ తాన్ తాడితవాన్|
12 По която работа когато пътувах за Дамаск с власт и поръка о т първосвещениците,
ఇత్థం ప్రధానయాజకస్య సమీపాత్ శక్తిమ్ ఆజ్ఞాపత్రఞ్చ లబ్ధ్వా దమ్మేషక్నగరం గతవాన్|
13 по пладне, царю, видях на пътя светлина от небето, която надминаваше слънчевия блясък, и осия мене и тия, които пътуваха с мене,
తదాహం హే రాజన్ మార్గమధ్యే మధ్యాహ్నకాలే మమ మదీయసఙ్గినాం లోకానాఞ్చ చతసృషు దిక్షు గగణాత్ ప్రకాశమానాం భాస్కరతోపి తేజస్వతీం దీప్తిం దృష్టవాన్|
14 И като паднахме всинца на земята, чух глас, който ми казваше на еврейски, Савле, Савле, защо ме гониш? Мъчно ти е да риташ срещу остен.
తస్మాద్ అస్మాసు సర్వ్వేషు భూమౌ పతితేషు సత్సు హే శౌల హై శౌల కుతో మాం తాడయసి? కణ్టకానాం ముఖే పాదాహననం తవ దుఃసాధ్యమ్ ఇబ్రీయభాషయా గదిత ఏతాదృశ ఏకః శబ్దో మయా శ్రుతః|
15 И аз рекох, Кой си ти, Господи? А Господ рече, Аз съм Исус, когото ти гониш.
తదాహం పృష్టవాన్ హే ప్రభో కో భవాన్? తతః స కథితవాన్ యం యీశుం త్వం తాడయసి సోహం,
16 Но стани и се изправи на нозете си; понеже за туй ти се явих, да те назнача служител и свидетел на това, че си ме видял, и на онова, което ще ти открия,
కిన్తు సముత్తిష్ఠ త్వం యద్ దృష్టవాన్ ఇతః పునఞ్చ యద్యత్ త్వాం దర్శయిష్యామి తేషాం సర్వ్వేషాం కార్య్యాణాం త్వాం సాక్షిణం మమ సేవకఞ్చ కర్త్తుమ్ దర్శనమ్ అదామ్|
17 като те избавям от юдейския народ и от езичниците, между които те пращам,
విశేషతో యిహూదీయలోకేభ్యో భిన్నజాతీయేభ్యశ్చ త్వాం మనోనీతం కృత్వా తేషాం యథా పాపమోచనం భవతి
18 да им отвориш очите, та да се обърнат от тъмнината към светлината, и от властта на Сатана към Бога, и да приемат прощение на греховете си и наследство между осветените, чрез вяра в мене.
యథా తే మయి విశ్వస్య పవిత్రీకృతానాం మధ్యే భాగం ప్రాప్నువన్తి తదభిప్రాయేణ తేషాం జ్ఞానచక్షూంషి ప్రసన్నాని కర్త్తుం తథాన్ధకారాద్ దీప్తిం ప్రతి శైతానాధికారాచ్చ ఈశ్వరం ప్రతి మతీః పరావర్త్తయితుం తేషాం సమీపం త్వాం ప్రేష్యామి|
19 Затова, царю Агрипо, не бях непокорен на небесното видение.
హే ఆగ్రిప్పరాజ ఏతాదృశం స్వర్గీయప్రత్యాదేశం అగ్రాహ్యమ్ అకృత్వాహం
20 но проповядвах първом на юдеите в Дамаск, в Ерусалим, и в цялата юдейска земя, а после и на езичниците, да се покайват и да се обръщат към Бога, като вършат дела съответствени на покаянието си,
ప్రథమతో దమ్మేషక్నగరే తతో యిరూశాలమి సర్వ్వస్మిన్ యిహూదీయదేశే అన్యేషు దేశేషు చ యేన లోకా మతిం పరావర్త్త్య ఈశ్వరం ప్రతి పరావర్త్తయన్తే, మనఃపరావర్త్తనయోగ్యాని కర్మ్మాణి చ కుర్వ్వన్తి తాదృశమ్ ఉపదేశం ప్రచారితవాన్|
21 По тая причина юдеите ме уловиха в храма и се опитаха да ме убият.
ఏతత్కారణాద్ యిహూదీయా మధ్యేమన్దిరం మాం ధృత్వా హన్తుమ్ ఉద్యతాః|
22 Но с помощта, която получих от Бога, стоя до тоя ден т а свидетелствувам и пред скромен и пред високопоставен, без да говоря нищо друго освен това, което пророците и Моисей са говорили, че щеше да бъде,
తథాపి ఖ్రీష్టో దుఃఖం భుక్త్వా సర్వ్వేషాం పూర్వ్వం శ్మశానాద్ ఉత్థాయ నిజదేశీయానాం భిన్నదేశీయానాఞ్చ సమీపే దీప్తిం ప్రకాశయిష్యతి
23 сиреч, че Христос трябваше да пострада, и че той, като възкръсне пръв от мъртвите, щеше да проповядва светлина и на юдейския народ и на езичниците.
భవిష్యద్వాదిగణో మూసాశ్చ భావికార్య్యస్య యదిదం ప్రమాణమ్ అదదురేతద్ వినాన్యాం కథాం న కథయిత్వా ఈశ్వరాద్ అనుగ్రహం లబ్ధ్వా మహతాం క్షుద్రాణాఞ్చ సర్వ్వేషాం సమీపే ప్రమాణం దత్త్వాద్య యావత్ తిష్ఠామి|
24 Когато той така се защищаваше, Фест, извика със силен глас: Полудял си, Павле; голямата ти ученост те докарва до лудост.
తస్యమాం కథాం నిశమ్య ఫీష్ట ఉచ్చైః స్వరేణ కథితవాన్ హే పౌల త్వమ్ ఉన్మత్తోసి బహువిద్యాభ్యాసేన త్వం హతజ్ఞానో జాతః|
25 А Павел рече: Не съм полудял, честити Фесте, но от здрав ум изговарям истинни думи,
స ఉక్తవాన్ హే మహామహిమ ఫీష్ట నాహమ్ ఉన్మత్తః కిన్తు సత్యం వివేచనీయఞ్చ వాక్యం ప్రస్తౌమి|
26 Защото царят, комуто и говоря дързостно, знае за това понеже съм убеден, че нищо от това не е скрито от него, защото то не е станало в някой ъгъл.
యస్య సాక్షాద్ అక్షోభః సన్ కథాం కథయామి స రాజా తద్వృత్తాన్తం జానాతి తస్య సమీపే కిమపి గుప్తం నేతి మయా నిశ్చితం బుధ్యతే యతస్తద్ విజనే న కృతం|
27 Царю Агрипо, вярваш ли пророците? Зная, че ги вярваш.
హే ఆగ్రిప్పరాజ భవాన్ కిం భవిష్యద్వాదిగణోక్తాని వాక్యాని ప్రత్యేతి? భవాన్ ప్రత్యేతి తదహం జానామి|
28 А Агрипа рече на Павла: Без малко ме убеждаваш да стана Християнин;
తత ఆగ్రిప్పః పౌలమ్ అభిహితవాన్ త్వం ప్రవృత్తిం జనయిత్వా ప్రాయేణ మామపి ఖ్రీష్టీయం కరోషి|
29 А Павел рече: Молил се бях Богу щото било с малко, било с много, не само ти но и всички, които ме слушат днес, да станат такива, какъвто съм аз, освен тия окови.
తతః సోఽవాదీత్ భవాన్ యే యే లోకాశ్చ మమ కథామ్ అద్య శృణ్వన్తి ప్రాయేణ ఇతి నహి కిన్త్వేతత్ శృఙ్ఖలబన్ధనం వినా సర్వ్వథా తే సర్వ్వే మాదృశా భవన్త్వితీశ్వస్య సమీపే ప్రార్థయేఽహమ్|
30 Тогава царят стана, с управителя и Верникия и седящите с тях.
ఏతస్యాం కథాయాం కథితాయాం స రాజా సోఽధిపతి ర్బర్ణీకీ సభాస్థా లోకాశ్చ తస్మాద్ ఉత్థాయ
31 И като се оттеглиха настрана говореха помежду си, казвайки: Тоя човек не върши нищо достойно за смърт или окови.
గోపనే పరస్పరం వివిచ్య కథితవన్త ఏష జనో బన్ధనార్హం ప్రాణహననార్హం వా కిమపి కర్మ్మ నాకరోత్|
32 А Агрипа рече на Феста: Тоя човек можеше да се пусне ако не беше се отнесъл до Кесаря.
తత ఆగ్రిప్పః ఫీష్టమ్ అవదత్, యద్యేష మానుషః కైసరస్య నికటే విచారితో భవితుం న ప్రార్థయిష్యత్ తర్హి ముక్తో భవితుమ్ అశక్ష్యత్|
