Деяния 26
1 Тогава Агрипа рече на Павла: Позволява ти се да говориш за себе си. И така, Павел простря ръка и почна да говори в своя защита:
តត អាគ្រិប្បះ បៅលម៑ អវាទីត៑, និជាំ កថាំ កថយិតុំ តុភ្យម៑ អនុមតិ រ្ទីយតេ។ តស្មាត៑ បៅលះ ករំ ប្រសាយ៌្យ ស្វស្មិន៑ ឧត្តរម៑ អវាទីត៑។
2 Честит се считам, царю Агрипо, задето пред тебе ще се защитя днес относно всичко, за което ме обвиняват юдеите,
ហេ អាគ្រិប្បរាជ យត្ការណាទហំ យិហូទីយៃរបវាទិតោ ៜភវំ តស្យ វ្ឫត្តាន្តម៑ អទ្យ ភវតះ សាក្ឞាន៑ និវេទយិតុមនុមតោហម៑ ឥទំ ស្វីយំ បរមំ ភាគ្យំ មន្យេ;
3 а най-вече защото си вещ във всичките обреди и разисквания между юдеите; затова ти се моля да ме изслушаш с търпение.
យតោ យិហូទីយលោកានាំ មធ្យេ យា យា រីតិះ សូក្ឞ្មវិចារាឝ្ច សន្តិ តេឞុ ភវាន៑ វិជ្ញតមះ; អតឯវ ប្រាត៌្ហយេ ធៃយ៌្យមវលម្ព្យ មម និវេទនំ ឝ្ឫណោតុ។
4 Какъв, прочее, беше Моя живот още от младини, това всичките юдеи знаят, понеже се прекара отначало между народа ми в Ерусалим.
អហំ យិរូឝាលម្នគរេ ស្វទេឝីយលោកានាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន៑ អា យៅវនកាលាទ៑ យទ្រូបម៑ អាចរិតវាន៑ តទ៑ យិហូទីយលោកាះ សវ៌្វេ វិទន្តិ។
5 Защото ме познават от начало, (ако искаха да засвидетелствуват), че според най-строгото учение на нашето вероизповедание живях фарисей,
អស្មាកំ សវ៌្វេភ្យះ ឝុទ្ធតមំ យត៑ ផិរូឝីយមតំ តទវលម្ពី ភូត្វាហំ កាលំ យាបិតវាន៑ យេ ជនា អា ពាល្យកាលាន៑ មាំ ជានាន្តិ តេ ឯតាទ្ឫឝំ សាក្ឞ្យំ យទិ ទទាតិ តហ៌ិ ទាតុំ ឝក្នុវន្តិ។
6 И сега стоя пред съда понеже имам надежда на обещанието, което Бог е дал на бащите ни,
កិន្តុ ហេ អាគ្រិប្បរាជ ឦឝ្វរោៜស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាំ និកដេ យទ៑ អង្គីក្ឫតវាន៑ តស្យ ប្រត្យាឝាហេតោរហម៑ ឥទានីំ វិចារស្ថានេ ទណ្ឌាយមានោស្មិ។
7 до изпълнението на, което нашите дванадесет племена се надяват да достигнат, като служат на Бога усърдно нощя и деня. За тая надежда, царю [Агрипо], ме обвиняват юдеите!
តស្យាង្គីការស្យ ផលំ ប្រាប្តុម៑ អស្មាកំ ទ្វាទឝវំឝា ទិវានិឝំ មហាយត្នាទ៑ ឦឝ្វរសេវនំ ក្ឫត្វា យាំ ប្រត្យាឝាំ កុវ៌្វន្តិ តស្យាះ ប្រត្យាឝាយា ហេតោរហំ យិហូទីយៃរបវាទិតោៜភវម៑។
8 Защото да се мисли между вас нещо не за вярване, че Бог възкресява мъртвите?
ឦឝ្វរោ ម្ឫតាន៑ ឧត្ថាបយិឞ្យតីតិ វាក្យំ យុឞ្មាកំ និកដេៜសម្ភវំ កុតោ ភវេត៑?
9 И аз си мислех, че трябваше да върша много неща против името на Исуса Назарянина;
នាសរតីយយីឝោ រ្នាម្នោ វិរុទ្ធំ នានាប្រការប្រតិកូលាចរណម៑ ឧចិតម៑ ឥត្យហំ មនសិ យថាត៌្ហំ វិជ្ញាយ
10 което и върших в Ерусалим, понеже затварях в тъмница мнозина от светиите, като се снабдих с власт от първосвещениците, и за убиването им давах глас против тях.
យិរូឝាលមនគរេ តទករវំ ផលតះ ប្រធានយាជកស្យ និកដាត៑ ក្ឞមតាំ ប្រាប្យ ពហូន៑ បវិត្រលោកាន៑ ការាយាំ ពទ្ធវាន៑ វិឝេឞតស្តេឞាំ ហននសមយេ តេឞាំ វិរុទ្ធាំ និជាំ សម្មតិំ ប្រកាឝិតវាន៑។
11 И като ги мъчех много пъти във всичките синагоги стараех се да ги накарам да хулят; и в чрезмерната си ярост против тях гонех ги даже и по чуждите градове.
វារំ វារំ ភជនភវនេឞុ តេភ្យោ ទណ្ឌំ ប្រទត្តវាន៑ ពលាត៑ តំ ធម៌្មំ និន្ទយិតវាំឝ្ច បុនឝ្ច តាន៑ ប្រតិ មហាក្រោធាទ៑ ឧន្មត្តះ សន៑ វិទេឝីយនគរាណិ យាវត៑ តាន៑ តាឌិតវាន៑។
12 По която работа когато пътувах за Дамаск с власт и поръка о т първосвещениците,
ឥត្ថំ ប្រធានយាជកស្យ សមីបាត៑ ឝក្តិម៑ អាជ្ញាបត្រញ្ច លព្ធ្វា ទម្មេឞក្នគរំ គតវាន៑។
13 по пладне, царю, видях на пътя светлина от небето, която надминаваше слънчевия блясък, и осия мене и тия, които пътуваха с мене,
តទាហំ ហេ រាជន៑ មាគ៌មធ្យេ មធ្យាហ្នកាលេ មម មទីយសង្គិនាំ លោកានាញ្ច ចតស្ឫឞុ ទិក្ឞុ គគណាត៑ ប្រកាឝមានាំ ភាស្ករតោបិ តេជស្វតីំ ទីប្តិំ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
14 И като паднахме всинца на земята, чух глас, който ми казваше на еврейски, Савле, Савле, защо ме гониш? Мъчно ти е да риташ срещу остен.
តស្មាទ៑ អស្មាសុ សវ៌្វេឞុ ភូមៅ បតិតេឞុ សត្សុ ហេ ឝៅល ហៃ ឝៅល កុតោ មាំ តាឌយសិ? កណ្ដកានាំ មុខេ បាទាហននំ តវ ទុះសាធ្យម៑ ឥព្រីយភាឞយា គទិត ឯតាទ្ឫឝ ឯកះ ឝព្ទោ មយា ឝ្រុតះ។
15 И аз рекох, Кой си ти, Господи? А Господ рече, Аз съм Исус, когото ти гониш.
តទាហំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ហេ ប្រភោ កោ ភវាន៑? តតះ ស កថិតវាន៑ យំ យីឝុំ ត្វំ តាឌយសិ សោហំ,
16 Но стани и се изправи на нозете си; понеже за туй ти се явих, да те назнача служител и свидетел на това, че си ме видял, и на онова, което ще ти открия,
កិន្តុ សមុត្តិឞ្ឋ ត្វំ យទ៑ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឥតះ បុនញ្ច យទ្យត៑ ត្វាំ ទឝ៌យិឞ្យាមិ តេឞាំ សវ៌្វេឞាំ កាយ៌្យាណាំ ត្វាំ សាក្ឞិណំ មម សេវកញ្ច កត៌្តុម៑ ទឝ៌នម៑ អទាម៑។
17 като те избавям от юдейския народ и от езичниците, между които те пращам,
វិឝេឞតោ យិហូទីយលោកេភ្យោ ភិន្នជាតីយេភ្យឝ្ច ត្វាំ មនោនីតំ ក្ឫត្វា តេឞាំ យថា បាបមោចនំ ភវតិ
18 да им отвориш очите, та да се обърнат от тъмнината към светлината, и от властта на Сатана към Бога, и да приемат прощение на греховете си и наследство между осветените, чрез вяра в мене.
យថា តេ មយិ វិឝ្វស្យ បវិត្រីក្ឫតានាំ មធ្យេ ភាគំ ប្រាប្នុវន្តិ តទភិប្រាយេណ តេឞាំ ជ្ញានចក្ឞូំឞិ ប្រសន្នានិ កត៌្តុំ តថាន្ធការាទ៑ ទីប្តិំ ប្រតិ ឝៃតានាធិការាច្ច ឦឝ្វរំ ប្រតិ មតីះ បរាវត៌្តយិតុំ តេឞាំ សមីបំ ត្វាំ ប្រេឞ្យាមិ។
19 Затова, царю Агрипо, не бях непокорен на небесното видение.
ហេ អាគ្រិប្បរាជ ឯតាទ្ឫឝំ ស្វគ៌ីយប្រត្យាទេឝំ អគ្រាហ្យម៑ អក្ឫត្វាហំ
20 но проповядвах първом на юдеите в Дамаск, в Ерусалим, и в цялата юдейска земя, а после и на езичниците, да се покайват и да се обръщат към Бога, като вършат дела съответствени на покаянието си,
ប្រថមតោ ទម្មេឞក្នគរេ តតោ យិរូឝាលមិ សវ៌្វស្មិន៑ យិហូទីយទេឝេ អន្យេឞុ ទេឝេឞុ ច យេន លោកា មតិំ បរាវត៌្ត្យ ឦឝ្វរំ ប្រតិ បរាវត៌្តយន្តេ, មនះបរាវត៌្តនយោគ្យានិ កម៌្មាណិ ច កុវ៌្វន្តិ តាទ្ឫឝម៑ ឧបទេឝំ ប្រចារិតវាន៑។
21 По тая причина юдеите ме уловиха в храма и се опитаха да ме убият.
ឯតត្ការណាទ៑ យិហូទីយា មធ្យេមន្ទិរំ មាំ ធ្ឫត្វា ហន្តុម៑ ឧទ្យតាះ។
22 Но с помощта, която получих от Бога, стоя до тоя ден т а свидетелствувам и пред скромен и пред високопоставен, без да говоря нищо друго освен това, което пророците и Моисей са говорили, че щеше да бъде,
តថាបិ ខ្រីឞ្ដោ ទុះខំ ភុក្ត្វា សវ៌្វេឞាំ បូវ៌្វំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាយ និជទេឝីយានាំ ភិន្នទេឝីយានាញ្ច សមីបេ ទីប្តិំ ប្រកាឝយិឞ្យតិ
23 сиреч, че Христос трябваше да пострада, и че той, като възкръсне пръв от мъртвите, щеше да проповядва светлина и на юдейския народ и на езичниците.
ភវិឞ្យទ្វាទិគណោ មូសាឝ្ច ភាវិកាយ៌្យស្យ យទិទំ ប្រមាណម៑ អទទុរេតទ៑ វិនាន្យាំ កថាំ ន កថយិត្វា ឦឝ្វរាទ៑ អនុគ្រហំ លព្ធ្វា មហតាំ ក្ឞុទ្រាណាញ្ច សវ៌្វេឞាំ សមីបេ ប្រមាណំ ទត្ត្វាទ្យ យាវត៑ តិឞ្ឋាមិ។
24 Когато той така се защищаваше, Фест, извика със силен глас: Полудял си, Павле; голямата ти ученост те докарва до лудост.
តស្យមាំ កថាំ និឝម្យ ផីឞ្ដ ឧច្ចៃះ ស្វរេណ កថិតវាន៑ ហេ បៅល ត្វម៑ ឧន្មត្តោសិ ពហុវិទ្យាភ្យាសេន ត្វំ ហតជ្ញានោ ជាតះ។
25 А Павел рече: Не съм полудял, честити Фесте, но от здрав ум изговарям истинни думи,
ស ឧក្តវាន៑ ហេ មហាមហិម ផីឞ្ដ នាហម៑ ឧន្មត្តះ កិន្តុ សត្យំ វិវេចនីយញ្ច វាក្យំ ប្រស្តៅមិ។
26 Защото царят, комуто и говоря дързостно, знае за това понеже съм убеден, че нищо от това не е скрито от него, защото то не е станало в някой ъгъл.
យស្យ សាក្ឞាទ៑ អក្ឞោភះ សន៑ កថាំ កថយាមិ ស រាជា តទ្វ្ឫត្តាន្តំ ជានាតិ តស្យ សមីបេ កិមបិ គុប្តំ នេតិ មយា និឝ្ចិតំ ពុធ្យតេ យតស្តទ៑ វិជនេ ន ក្ឫតំ។
27 Царю Агрипо, вярваш ли пророците? Зная, че ги вярваш.
ហេ អាគ្រិប្បរាជ ភវាន៑ កិំ ភវិឞ្យទ្វាទិគណោក្តានិ វាក្យានិ ប្រត្យេតិ? ភវាន៑ ប្រត្យេតិ តទហំ ជានាមិ។
28 А Агрипа рече на Павла: Без малко ме убеждаваш да стана Християнин;
តត អាគ្រិប្បះ បៅលម៑ អភិហិតវាន៑ ត្វំ ប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា ប្រាយេណ មាមបិ ខ្រីឞ្ដីយំ ករោឞិ។
29 А Павел рече: Молил се бях Богу щото било с малко, било с много, не само ти но и всички, които ме слушат днес, да станат такива, какъвто съм аз, освен тия окови.
តតះ សោៜវាទីត៑ ភវាន៑ យេ យេ លោកាឝ្ច មម កថាម៑ អទ្យ ឝ្ឫណ្វន្តិ ប្រាយេណ ឥតិ នហិ កិន្ត្វេតត៑ ឝ្ឫង្ខលពន្ធនំ វិនា សវ៌្វថា តេ សវ៌្វេ មាទ្ឫឝា ភវន្ត្វិតីឝ្វស្យ សមីបេ ប្រាត៌្ហយេៜហម៑។
30 Тогава царят стана, с управителя и Верникия и седящите с тях.
ឯតស្យាំ កថាយាំ កថិតាយាំ ស រាជា សោៜធិបតិ រ្ពណ៌ីកី សភាស្ថា លោកាឝ្ច តស្មាទ៑ ឧត្ថាយ
31 И като се оттеглиха настрана говореха помежду си, казвайки: Тоя човек не върши нищо достойно за смърт или окови.
គោបនេ បរស្បរំ វិវិច្យ កថិតវន្ត ឯឞ ជនោ ពន្ធនាហ៌ំ ប្រាណហននាហ៌ំ វា កិមបិ កម៌្ម នាករោត៑។
32 А Агрипа рече на Феста: Тоя човек можеше да се пусне ако не беше се отнесъл до Кесаря.
តត អាគ្រិប្បះ ផីឞ្ដម៑ អវទត៑, យទ្យេឞ មានុឞះ កៃសរស្យ និកដេ វិចារិតោ ភវិតុំ ន ប្រាត៌្ហយិឞ្យត៑ តហ៌ិ មុក្តោ ភវិតុម៑ អឝក្ឞ្យត៑។
