< 2 Царе 22 >

1 Тогава Давид изговори Господу думите на тая песен, в деня, когато Господ го беше избавил от ръката на всичките му неприятели и от ръката на Саула;
E falou David ao Senhor as palavras deste cântico, no dia em que o Senhor o livrou das mãos de todos os seus inimigos e das mãos de Saul.
2 и рече: - Господ е скала моя, крепост моя, и Избавител мой;
Disse pois: O Senhor é o meu rochedo, e o meu lugar forte, e o meu libertador.
3 Бог е канара моя, на Когото се надявам, Щит мой, и рога на избавлението ми; Висока моя кула е, и прибежище ми е, Спасител мой е; Ти ме избавяш от насилие.
Deus é o meu rochedo, nele confiarei: o meu escudo, e a força da minha salvação, o meu alto retiro, e o meu refúgio. O meu Salvador, de violência me salvaste.
4 Ще призова Господа, Който е достохвален; Така ще бъда избавен от неприятелите си.
O Senhor, digno de louvor, invoquei, e de meus inimigos fiquei livre.
5 Защото вълните на смъртта ме окръжиха, Порои от беззаконие ме уплашиха;
Porque me cercaram as ondas de morte: as torrentes de Belial me assombraram.
6 Връзките на ада ме обвиха, Примките на смъртта ме стигнаха (Sheol h7585)
Cordas do inferno me cingiram; encontraram-me laços de morte. (Sheol h7585)
7 В утеснението си призовах Господа, И към Бога мой викнах; И от храма Си Той чу гласа ми, И викането ми стигна в ушите Му.
Estando em angústia, invoquei ao Senhor, e a meu Deus clamei: do seu templo ouviu ele a minha voz, e o meu clamor chegou aos seus ouvidos.
8 Тогаз са поклати и потресе земята; Основите на небето се разлюляха И поклатиха се, защото се разгневи Той.
Então se abalou e tremeu a terra, os fundamentos dos céus se moveram e abalaram, porque ele se irou.
9 Дим се издигаше из ноздрите Му, И огън из устата Му поглъщаше; Въглища се разпалиха от Него.
Subiu o fumo de seus narizes, e da sua boca um fogo devorador: carvões se incenderam dele.
10 Той сведе небето и слезе, И мрак бе под нозете Му.
E abaixou os céus, e desceu: e uma escuridão havia debaixo de seus pés.
11 Възседна на херувими и летя, И яви се на ветрени крила.
E subiu sobre um cherubim, e voou: e foi visto sobre as asas do vento.
12 Положи за скиния около Си тъмнината. Събраните води, гъстите въздушни облаци.
E por tendas pôs as trevas ao redor de si: ajuntamento de águas, nuvens dos céus.
13 От святкането пред Него Огнени въглища са разпалиха.
Pelo resplendor da sua presença brasas de fogo se accendem.
14 Гръмна Господ от небето, Всевишният даде гласа Си;
Trovejou desde os céus o Senhor: e o altíssimo fez soar a sua voz.
15 И прати стрели та ги разпръсна, Светкавици та ги смути.
E disparou flechas, e os dissipou: raios e os perturbou.
16 Тогава се явиха морските дълбочини, Откриха са основите на света От изобличението на Господа, От духането на духа на ноздрите Му.
E apareceram as profundezas do mar, os fundamentos do mundo se descobriram: pela repreensão do Senhor, pelo sopro do vento dos seus narizes.
17 Прати от височината, взе ме, Извлече ме из големи води;
Desde o alto enviou, e me tomou: tirou-me das muitas águas.
18 Избави ме от силния ми неприятел, От ония, които ме мразеха, Защото бяха по-силни от мене.
Livrou-me do meu possante inimigo, e daqueles que me tinham ódio, porque eram mais fortes do que eu.
19 Стигнаха ме в деня на бедствието ми; Но Господ ми стана подпорка.
Encontraram-me no dia da minha calamidade: porém o Senhor se fez o meu esteio.
20 И извади ме на широко, Избави ме, защото има благоволение към мене.
E tirou-me à largura, e arrebatou-me dali; porque tinha prazer em mim.
21 Въздаде ми Господ според правдата ми; Според чистотата на ръцете ми възнагради ме.
Recompensou-me o Senhor conforme à minha justiça: conforme à pureza de minhas mãos me retribuiu.
22 Защото съм опазил пътищата Господни, И не съм се отклонил от Бога мой в нечестие.
Porque guardei os caminhos do Senhor: e não me apartei impiamente do meu Deus.
23 Защото всичките Му съдби са били пред мене; И от повеленията Му не съм се отдалечил.
Porque todos os seus juízos estavam diante de mim: e de seus estatutos me não desviei.
24 Непорочен бях пред Него, И опазих се от беззаконието си.
Porém fui sincero perante ele: e guardei-me da minha iniquidade.
25 Затова ми въздаде Господ според правдата ми, Според чистотата ми пред очите Му.
E me retribuiu o Senhor conforme à minha justiça, conforme à minha pureza diante dos seus olhos.
26 Към милостивия, Господи, милостив ще се явиш, Към непорочния, непорочен ще се явиш,
Com o benigno te mostras benigno: com o varão sincero te mostras sincero.
27 Към чистия, чист ще се явиш, А към развратния противен ще се явиш,
Com o puro te mostras puro: mas com o perverso te mostras avesso.
28 Оскърбени люде ти ще спасиш; А над горделивите с очите Ти за да ги смириш.
E o povo aflito livras: mas teus olhos são contra os altivos, e tu os abaterás.
29 Защото Ти, Господи, си светилник мой; И Господ ще озари тъмнината ми.
Porque tu, Senhor, és a minha candeia: e o Senhor esclarece as minhas trevas.
30 Защото чрез Тебе разбивам полк; Чрез Бога мой прескачам стена.
Porque contigo passo pelo meio dum esquadrão: pelo meu Deus salto um muro.
31 Колкото за Бога, Неговият път е съвършен; Словото на Господа е опитано; Той е щит на всички, които уповават на Него.
O caminho de Deus é perfeito, e a palavra do Senhor refinada; e é o escudo de todos os que nele confiam.
32 Защото кой е бог освен Господа? И кой е канара освен нашият Бог?
Porque, quem é Deus, senão o Senhor? e quem é rochedo, senão o nosso Deus?
33 Бог е силната моя крепост, И прави съвършен пътя ми;
Deus é a minha fortaleza e a minha força, e ele perfeitamente desembaraça o meu caminho.
34 Прави нозете ми като нозете на елените. И поставя ме на високите ми места;
Faz ele os meus pés como os das cervas, e me põe sobre as minhas alturas.
35 Учи ръцете ми да воюват, Така щото мишците ми запъват меден лък.
Instrui as minhas mãos para a peleja, de maneira que um arco de cobre se quebra pelos meus braços.
36 Ти си ми дал и щита на избавлението Си; И Твоята благост ме е направила велик.
Também me deste o escudo da tua salvação, e pela tua brandura me vieste a engrandecer.
37 Ти си разширил стъпките ми под мене; И нозете ми не се подхлъзнаха.
Alargaste os meus passos debaixo de mim, e não vacilaram os meus artelhos.
38 Гоних неприятелите си и ги изтребих, И не се върнах докато не ги довърших.
Persegui os meus inimigos, e os derrotei, e nunca me tornei até que os consumisse.
39 Довърших ги, стрих ги, та не можаха да се подигнат, А паднаха под нозете ми.
E os consumi, e os atravessei, de modo que nunca mais se levantaram, mas cairam debaixo dos meus pés.
40 Защото си ме препасал със сила за бой; Повалил си под мене въставащите против мене.
Porque me cingiste de força para a peleja, fizeste abater-se debaixo de mim os que se levantaram contra mim.
41 Сторил си на обърнат гръб към мене неприятелите ми, За да изтребя ония, които ме мразят.
E deste-me o pescoço de meus inimigos, daqueles que me tinham ódio, e os destruí.
42 Погледнаха, но нямаше избавител, - Към Господа, но не ги послуша,
Olharam, porém não houve libertador: sim, para o Senhor, porém não lhes respondeu.
43 Тогава ти стрих като земния прах, Сгазих ги, както калта на пътищата, и стъпках ги;
Então os moí como o pó da terra; como a lama das ruas os trilhei e dissipei.
44 Ти си ме избавил и от съпротивленията на людете ми, Поставил си ме глава на народите; Люде, които не познавах, слугуват ми.
Também me livraste das contendas do meu povo; guardaste-me para cabeça das nações; o povo que não conhecia me servirá.
45 Чужденците ми се покориха; Щом чуха за мене, те ме и послушаха.
Os filhos de estranhos se me sujeitaram; ouvindo a minha voz, me obedeceram.
46 Чужденците ослабнаха, И разтреперани излязоха из местата, гдето са се затворили.
Os filhos de estranhos descairam; e, cingindo-se, sairam dos seus encerramentos.
47 Жив е Господ, И благословена да бъде Канарата ми; И да се възвиси Бог, моята спасителна скала,
Vive o Senhor, e bendito seja o meu rochedo; e exaltado seja Deus, a rocha da minha salvação:
48 Бог, Който отмъщава за мене, И покорява племена под мене,
O Deus que me dá inteira vingança, e sujeita os povos debaixo de mim.
49 И Който ме извежда изсред неприятелите ми; Да! възвишаваш ме над въставащите против мене; Избавяш ме от насилника.
E o que me tira dentre os meus inimigos: e tu me exaltas sobre os que contra mim se levantam; do homem violento me livras.
50 Затова, ще Те хваля, Господи, между народите, И на името Ти ще пея.
Por isso, ó Senhor, te louvarei entre as gentes, e entoarei louvores ao teu nome.
51 Ти си, Който даваш велико избавление на царя Си, И показваш милосърдие към помазаника Си. Към Давида и към потомството му да века.
Ele é a torre das salvações do seu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.

< 2 Царе 22 >