2 Коринтяни 3
1 Пак ли започваме да се препоръчваме? Или имаме нужда, както някои, от препоръчителни писма до вас или от вас?
వయం కిమ్ ఆత్మప్రశంసనం పునరారభామహే? యుష్మాన్ ప్రతి యుష్మత్తో వా పరేషాం కేషాఞ్చిద్ ఇవాస్మాకమపి కిం ప్రశంసాపత్రేషు ప్రయోజనమ్ ఆస్తే?
2 Вие сте нашето писмо, написано в сърдцата ни, узнавано и прочитано от всичките човеци;
యూయమేవాస్మాకం ప్రశంసాపత్రం తచ్చాస్మాకమ్ అన్తఃకరణేషు లిఖితం సర్వ్వమానవైశ్చ జ్ఞేయం పఠనీయఞ్చ|
3 и явявате се, че сте Христово писмо, произлязло чрез нашето служение, написано, не с мастило, но с Духа на живия Бог, не на плочи от камък, но на плочи от плът
యతో ఽస్మాభిః సేవితం ఖ్రీష్టస్య పత్రం యూయపేవ, తచ్చ న మస్యా కిన్త్వమరస్యేశ్వరస్యాత్మనా లిఖితం పాషాణపత్రేషు తన్నహి కిన్తు క్రవ్యమయేషు హృత్పత్రేషు లిఖితమితి సుస్పష్టం|
4 Такава увереност имаме спрямо Бога чрез Христа.
ఖ్రీష్టేనేశ్వరం ప్రత్యస్మాకమ్ ఈదృశో దృఢవిశ్వాసో విద్యతే;
5 Не че сме способни от само себе си да съдим за нещо като от нас си; но нашата способност е от Бога,
వయం నిజగుణేన కిమపి కల్పయితుం సమర్థా ఇతి నహి కిన్త్వీశ్వరాదస్మాకం సామర్థ్యం జాయతే|
6 Който ни направи способни като служители на един нов завет,
తేన వయం నూతననియమస్యార్థతో ఽక్షరసంస్థానస్య తన్నహి కిన్త్వాత్మన ఏవ సేవనసామర్థ్యం ప్రాప్తాః| అక్షరసంస్థానం మృత్యుజనకం కిన్త్వాత్మా జీవనదాయకః|
7 Но, ако служението на онова, което докарва смърт, написано с букви, издълбани на камък, стана с такава слава, щото израилтяните не можеха да гледат Моисея в лице, поради блясъка на лицето му, който впрочем преминаваше,
అక్షరై ర్విలిఖితపాషాణరూపిణీ యా మృత్యోః సేవా సా యదీదృక్ తేజస్వినీ జాతా యత్తస్యాచిరస్థాయినస్తేజసః కారణాత్ మూససో ముఖమ్ ఇస్రాయేలీయలోకైః సంద్రష్టుం నాశక్యత,
8 как не ще бъде служението на духа с по-голяма слава?
తర్హ్యాత్మనః సేవా కిం తతోఽపి బహుతేజస్వినీ న భవేత్?
9 Защото, ако служението на онова, което докарва осъждане, стана със слава, служението на онова, което докарва правда, го надминава много повече в слава.
దణ్డజనికా సేవా యది తేజోయుక్తా భవేత్ తర్హి పుణ్యజనికా సేవా తతోఽధికం బహుతేజోయుక్తా భవిష్యతి|
10 (И наистина, онова, което е било прославено, изгуби славата си в това отношение, поради славата, която превъзхожда).
ఉభయోస్తులనాయాం కృతాయామ్ ఏకస్యాస్తేజో ద్వితీయాయాః ప్రఖరతరేణ తేజసా హీనతేజో భవతి|
11 Защото, ако това, което преминаваше, бе със слава, то много по-славно е трайното.
యస్మాద్ యత్ లోపనీయం తద్ యది తేజోయుక్తం భవేత్ తర్హి యత్ చిరస్థాయి తద్ బహుతరతేజోయుక్తమేవ భవిష్యతి|
12 И тъй, като имаме такава надежда, говорим с голяма откровеност,
ఈదృశీం ప్రత్యాశాం లబ్ధ్వా వయం మహతీం ప్రగల్భతాం ప్రకాశయామః|
13 и не сме като Моисея, който туряше покривало на лицето си, за да не могат израилтяните да гледат изчезването на това, което преминаваше.
ఇస్రాయేలీయలోకా యత్ తస్య లోపనీయస్య తేజసః శేషం న విలోకయేయుస్తదర్థం మూసా యాదృగ్ ఆవరణేన స్వముఖమ్ ఆచ్ఛాదయత్ వయం తాదృక్ న కుర్మ్మః|
14 Но техните умове бяха заслепени; защото и до днес, когато прочитат Стария завет, същото покривало остава, като не им е открито, че тоя завет преминава в Христа.
తేషాం మనాంసి కఠినీభూతాని యతస్తేషాం పఠనసమయే స పురాతనో నియమస్తేనావరణేనాద్యాపి ప్రచ్ఛన్నస్తిష్ఠతి|
15 А и до днес, при прочитането на Моисея, покривало лежи на сърдцето им,
తచ్చ న దూరీభవతి యతః ఖ్రీష్టేనైవ తత్ లుప్యతే| మూససః శాస్త్రస్య పాఠసమయేఽద్యాపి తేషాం మనాంసి తేనావరణేన ప్రచ్ఛాద్యన్తే|
16 но когато Израил се обърне към Господа, покривалото ще се снеме.
కిన్తు ప్రభుం ప్రతి మనసి పరావృత్తే తద్ ఆవరణం దూరీకారిష్యతే|
17 А Господ е Духът; и гдето е Господният Дух, там е свобода.
యః ప్రభుః స ఏవ స ఆత్మా యత్ర చ ప్రభోరాత్మా తత్రైవ ముక్తిః|
18 А ние всички, с открито лице, като в огледало, гледайки Господната слава, се преобразяваме в същия образ, от слава в слава, както от Духа Господен.
వయఞ్చ సర్వ్వేఽనాచ్ఛాదితేనాస్యేన ప్రభోస్తేజసః ప్రతిబిమ్బం గృహ్లన్త ఆత్మస్వరూపేణ ప్రభునా రూపాన్తరీకృతా వర్ద్ధమానతేజోయుక్తాం తామేవ ప్రతిమూర్త్తిం ప్రాప్నుమః|
