1 Коринтяни 9

1 Не съм ли свободен? Не съм ли апостол? Не видях ли Исуса нашия Господ? Не сте ли вие моето дело в Господа?

Não sou eu apóstolo? Não sou livre? Não vi eu a Jesus Cristo Senhor nosso? Não sois vós a minha obra no Senhor?

2 На други, ако не съм апостол, то поне на вас съм; защото в Господа вие сте печата на моето апостолство.

Se eu não sou apóstolo para os outros, ao menos o sou para vós; porque vós sois o selo do meu apostolado no Senhor.

3 Ето моето оправдание пред тия, които изпитват поведението ми;

Esta é a minha defesa para com os que me condenam.

4 Нямаме ли право да ядем и да пием за сметка на църквата?

Não temos nós poder de comer e de beber?

5 Нямаме ли право и ние, както другите апостоли, и братята на Господа и Кифа, да водим жена от сестрите?

Não temos nós poder de levar conosco uma mulher irmã, como também os demais apóstolos, e os irmãos do Senhor, e Cephas?

6 Или само аз и Варнава нямаме право да не работим за прехраната си?

Ou só eu e Barnabé não temos poder de não trabalhar?

7 Кой войник служи някога на свои разноски? Кой насажда лозе и не яде плода му? Или кой пасе стадо и не яде от млякото на стадото?

Quem jamais milita à sua própria custa? Quem planta a vinha e não come do seu fruto? Ou quem apascenta o gado e não come do leite do gado?

8 По човешки ли говоря това? Или не казва същото и законът?

Digo eu isto segundo os homens? Ou não diz a lei também o mesmo?

9 Защото в Моисеевия закон е писано: "Да не обвързваш устата на вола, когато вършее". За воловете ли тук се грижи Бог,

Porque na lei de Moisés está escrito: Não atarás a boca ao boi que trilha o grão. Porventura tem Deus cuidado dos bois

10 или го казва несъмнено заради нас? Да; заради нас е писано това; защото който оре, с надежда трябва да оре; и който вършее, трябва да вършее с надежда, че ще участвува в плода.

Ou não o diz certamente por nós? Certamente que por nós está escrito; porque o que lavra deve lavrar com esperança, e o que trilha deve trilhar com esperança de ser participante.

11 Ако ние сме посяли у вас духовното, голямо нещо ли е, ако пожънем от вас телесното?

Se nós vos semeamos as coisas espirituais, será muito que de vós recolhamos as carnais?

12 Ако други участвуват в това право над вас, не участвуваме ли ние повече? Обаче, ние не използувахме това право, но търпим всичко, за да не причиним някакво препятствие на Христовото благовестие.

Se outros participam deste poder sobre vós, porque não mais justamente nós? Mas nós não usamos deste poder; antes suportamos tudo, para não pormos impedimento algum ao evangelho de Cristo.

13 Не знаете ли, че тия, които свещенодействуват, се хранят от светилището? и че тия, които служат на олтара, вземат дял от олтара?

Não sabeis vós que os que administram as coisas sagradas comem do sagrado? E que os que de contínuo estão junto ao altar, participam do altar?

14 Така и Господ е наредил, щото проповедниците на благовестието да живеят от благовестието.

Assim ordenou também o Senhor aos que anunciam o evangelho, que vivam do evangelho.

15 Но аз не съм използувал ни една от тия наретби, нито пиша това, за да се направи за мене така; защото за мене е по-добре да умра, отколкото да осуети някой моята похвала.

Porém eu de nenhuma destas coisas usei, e não escrevi isto para que assim se faça comigo; porque melhor me fôra morrer, do que alguém fazer vã esta minha glória,

16 Защото, ако проповядвам благовестието, няма с какво да се похваля; понеже нужда ми се налага; защото горко ми ако не благовествувам.

Porque, se anuncío o evangelho, não tenho de que me glóriar, pois me é imposta essa obrigação; e ai de mim, se não anunciar o evangelho!

17 Понеже, ако върша това доброволно, имам награда, но ако с принуждение, то само изпълнявам повереното ми настойничество:

Porque, se o faço de boamente, terei prêmio; mas, se de má vontade, de uma dispensação estou encarregado.

18 И тъй, каква е моята награда? Тая, че, като проповядвам евангелието, да мога да напрявя благовестието безплатно, така щото да не използувам напълно моето право в благовестието.

Logo, que prêmio tenho? Que, evangelizando, proponha de graça o evangelho de Cristo para não abusar do meu poder no evangelho.

19 Защото, при все че съм свободен от всичките човеци, аз заробих себе си на всички, за да придобия мнозината.

Porque, sendo livre para com todos, fiz-me servo de todos para ganhar ainda mais.

20 На юдеите станах като юдеин, за да придобия юдеи; на тия, които са под закон, станах като под закон, (при все че сам аз не съм под закон), за да придобия тия, които са под закон.

E fiz-me como judeu para os judeus, para ganhar os judeus: para os que estão debaixo da lei, como se estivera debaixo da lei, para ganhar os que estão debaixo da lei.

21 На тия, които нямат закон, станах като че нямам закон, (при все че не съм без закон спрямо Христа), за да придобия тия, които нямат закон.

Para os que estão sem lei, como se estivera sem lei (não estando sem lei para com Deus, mas debaixo da lei de Christo), para ganhar os que estão sem lei.

22 На слабите станах слаб, за да придобия слабите. На всички станах всичко, та по всякакъв начин да спася неколцина.

Fiz-me como fraco para os fracos, para ganhar os fracos. Fiz-me tudo para todos, para por todos os meios chegar a salvar alguns.

23 Всичко това върша заради благовестието, за да участвувам и аз в него.

E eu faço isto por causa do evangelho, para ser também participante dele.

24 Не знаете ли, че, които тичат на игрището, всички тичат, а само един получава наградата? Така тичайте, щото да я получите.

Não sabeis vós que os que correm no estádio, todos, na verdade, correm, mas um só leva o prêmio? Correi de tal maneira que o alcanceis.

25 И всеки, който се подвизава, се въздържа от всичко. Те вършат това за да получат тленен венец, а ние нетленен.

E todo aquele que luta de tudo se abstém; eles o fazem para alcançar uma coroa corruptível, nós, porém, uma incorruptível.

26 И тъй, аз така тичам, не към нещо неизвестно; така удрям, не като че бия въздуха;

Pois eu assim corro, não como a coisa incerta: assim combato, não como batendo no ar,

27 но уморявам тялото си и го поробвам, да не би, като съм проповядвал на другите, сам аз да стана неодобрен.

Antes subjugo o meu corpo, e o reduzo à servidão, para que, pregando aos outros, eu mesmo não venha de alguma maneira a ficar reprovado.